dan istifadə edən, eyni bazarda bir-birini texniki tamamlayan
məhsullar
təklif edən, böyük kapitala və iş gücünə sahib olan
istehsal və ya ticarət obyektləri başa düşülür.
İqtisadi dəyişikliklər hər sektora eyni dərəcədə təsir
göstərmir. Bu baxımdan da sektorları iqtisadi dəyişikliy-
lərdən qorumaq üçün aşağıdakı kimi qruplaşdırırlar: çox
həssas sektorlar (dəmir məhsulları, metal məhsulları,
mexanika, meşə və işlənmiş meşə materialları sənayesi və s.);
həssas sektorlar (avtomatika, kiçik mexanika, torpaq və şüşə
məhsulları sənayesi və s.); həssaslığı az olan sektorlar (enerji,
geyim, dəri və dəri məhsulları, dəftərxana məhsulları
sənayesi, neft və kömür məhsulları sənayesi və); həssas
olmayan sektorlar (qida, dövlət xidmətləri və s. sənayeləri);
İnkişaf edən sektorların müəyyən edilməsində aşağıdakı
göstəricilər istifadə edilə bilər; Mənfəətlilik norması;
mənfəətin
bölgüsü;
böyümə
nisbətləri;
iqtisadi
dəyişikliklərdən təsirlənmə dərəcəsi; sektorlar arası rəqabət;
sektorlarda iş şəraitinin təhlili; sektora yönələn hökümətin
iqtisadi siyasəti; xammal sahəsində xaricdən asılılıq dərəcəsi
və sektorlardakı texnoloji inkişaf.
Bütün bu qiymətləndirmələr nəticəsində sektora
investisiya qoyulub qoyulmayacağına qərar verilir. Sektorun
seçilməsi risklərdən və investorun riskli şəraitlərdə verəcəyi
qərarlardan asılıdır. Seçilən sektordakı hansı müəssisəyə
investisiya qoyulacağına təhlillər nəticəsində qərar verilir.
Hər hansı bir firma ilə bağlı investisiya qərarı verməzdən
qabaq, o müəssisənin kapital strukturu, fiziki və hüquqi
şəxslərə məxsus olan sərmayə payı və sərmayədə 10%-dən
çox paya sahib olan ortaqlar haqqında məlumatlar
toplanmalıdır.
Bundan başqa keçmişdəki
62