30
DEKABR. 2012. № 13
www.uluturk.info
Azərbaycan Türkçülüyü ideyasının yaran-
masında və formalaşmasında ən mühüm xidmətlər
Məhəmməd Əmin Rəsulzadədən sonra Nəsib bəy
Yusifbəyliyə məxsusdur. Çünki, bu iki böyük ide-
alist, millətpərvər və demokrat milli və müstəqil
Azərbaycan ideyasının əsas müəllifləridir.
Doğrudur, bu məsələ ilə həm nəzəri, həm də
təcrübi baxımdan M.Ə.Rəsulzadə daha çox
uğraşmış, daha böyük mənəvi-ideoloji və siyasi-
fəlsəfi irs qoyub getmişdir. Xüsusilə, M.Ə.Rə-
sulzadənin mənəvi-ideoloji irsi ilə müqayisədə
N.Yusifbəylinin bu sahədə zəngin bir irsindən
danışmaq mümkün deyildir.
Bütün bunlara baxmayaraq, Nəsib bəy Yusif-
bəylinin milli və müstəqil Azərbaycan ideyasının
müəlliflərindən biri olması da danılmazdır. Öncə
qeyd edək ki, Nəsib bəy də M.Ə.Rəsulzadə,
Ü.Hacıbəyli və başqa bir çox tanınmış ziyalılarımz
kimi, ilk dövrlərdə maarifçliklə uğraşmış və daha
çox solçulara (sosial-demokratlara) meyil göstər-
mişdir. Onun ilk qələm təcrübələrindən olan «Təs-
lim» hekayəsinin məzmununda da Türk millətinin
maariflənməsi, başqa millətlər kimi inkişaf etməsi
və s. məsələlər təşkil etmişdi. O qeyd edirdi ki,
başqa millətlərin dili zəngin, əlifbaları mükəmməl,
qrammatikaları müəyyən olub, dövlət məktəblərin
tərəqqisinə, maarifə nəzarətə çalışdığı halda müsəl-
man-Türk xalqlarında vəziyyət əksinədir. O yazır:
«Zavalı bizlər! Bu vəzifələrin həpsini öz
öhdəmizdə bulunduruyoruz… Bu mədrəsədə, bu
müqəddəs binada xidmət etmək üçün yalnız müəl-
lim olmaq kafi deyildir, fədakar olmaq lazımdır».
N.Yusifbəyli hesab edirdi ki, xalqın nicatına nail
olmaq üçün, artıq millətin övladlarına
mühafizəkar, dindar ruhanilər deyil, millətini,
vətənini sevən, eyni zamanda tərəqqipərvər
dünyagörüşlü müəllimlər dərs verməlidir. Yalnız
bu halda millətdə milli amal, milli mədəniyyəti,
milli tərbiyə və s. yarana bilər.
Bütün bunlarla yanaşı, o, ilk dövrlərdə sosial-
demokratların bütün millətlərin bərabər hüquq və
azadlıqlara malik olması ilə bağlı ideyalarına da
müəyyən qədər meyil göstərmişdi. Belə ki, Nəsib
bəy Odessda tələbə olarkən (1902-1906) və «Tər-
cüman»da çalışdığı ilk illərdə (1906-1907) siyasi
cərəyanlar arasından sosial-demokratlara meyil
göstərmişdir. Hətta Yusifbəyli 1906-1907-ci illərdə
«Tərcüman»da yazdığı məqalələrdə Bakıda nəşr
olunan «İrşad» və b. milli-dini yönlü qəzetlərdə
sosial-demokratizmdən
və
onların
nü-
mayəndələrindən (Marks, Plexanov, Jores, Bebel
və b.) bəhs olunmasını təqdir etmişdi. Xüsusilə, o,
«İrşad» da N.Nərimanovun sosial-demokratlarla
bağlı məqaləsini şərh etmiş, müəyyən dərəcə də
onun fikirləri ilə razılaşdığını ifadə etmişdi. Onun
fikrincə, yalnız sosial-demokrat cərəyanı dövrünün
başqa şovinist «pan»izmlərindən fərqlənir və yal-
nız ona ləkə yaxmaq doğru deyildir:
«Panslaviyanizm, panxristianizm, panermənizm,
panyəhudizm və qeyri panizmlər ancaq qarnı tox
ağaların xam xəyallarıdır və füqarayi-kasibəyə
böylə böhtan atmaq pəva deyil!.. Doğrudur, Yer
üzünün cəmi ictimaiyyun ammiyyunların (sosial-
demokrat larının) da bir «panizmi» var, ona dəxi
panxristianizm deməzlər, bunu adı «panfüqarayi-
kasibizm»dir».
N.Yusifbəyli ilk dövrlərdə, sosial-demokra-
tizmə meyilli bir şəxs kimi hesab edirdi ki, çar
Rusiyası Avropa ölkələrindən fərqli olaraq baş ver-
miş inqilabdan düzgün nəticə çıxarmır: «Avropada
təcrübə və timsali olub keçmiş inqilab və hərəkat-
lardan Rusiya dövləti ibrət almaq gərək idi. Qay-
nayıb axan bir suyun önünü kəsmək mümkün
olmadığı kimi oyanmış, qəlyanə gəlmiş xalqın
hüquq və vəzifəsini anlamış camaatın da önündə
durub toxtatmaq mümkün olamayacağını düşün-
Milli Azərbaycan ideyasının siyasi
müəllifi: Nəsib bəy Yusifbəyli
Faiq Ələkbərov (Qəzənfəroğlu)
31
DEKABR. 2012. № 13
www.uluturk.info
mək və bilmək gərək idi». Çar Rusiyasının inqil-
abın önünü kəsmək üçün müxtəlif hiylələrə əl at-
dığını qeyd edən Yusifbəyli yazır ki, artıq bu
hiylələr baş tutmayacaq. Onun fikrinə görə, çar
Rusiyasının qarşısında iki yol var: ya qəsb olun-
muş hüquqların hamısını qaytarmaq, ya da əvvəlki
istibdad yolu ilə davam etmək.
Ancaq çox keçmir ki, N.Yusifbəyli sosial-
demokrat təlimindən uzaqlaşaraq Türkçülük, daha
sonra onun bir qolu olan Azərbaycan Türkçülüyü
uğrunda uğraşmışdı. Nəsi bəy də Türkçülük
ideyasının yaranmasında və formalaşmasında isə
ilk olaraq, böyük Türkçülərdən İsmayıl bəy
Qaspıralının mühüm rolu olmuşdu. Ancaq Yusif-
bəyli də Türkçülük məfkurəpsinin yaranmasında
1908-1909-cu illərdə Türkiyədə yaşaması və bu-
rada «Türk dərnəyi» üzvləri ilə birgə apardığı
mübarizə mühüm rol oynamışdır.
1910-cu illərdən etibarən əsasən, Azərbaycanda
(Gəncədə) yaşayan N.Yusifbəyli etnik-milli
Türkçülüyün əsas dava adamlarından biri olmuşdu.
Məhz bunun nəticəsidir ki, 1917-ci ilin martında
yaranan «Türk ədəmi-mərkəziyyət» partiysının
lideri kimi N.Yusifbəyli Rusiyanı federativ şəkildə
görmış, bu federasiya çərçivəsində isə Azərbay-
canın muxtariyyətini tələb etmişdir. Bu faktordan
çıxış edərək M.Ə.Rəsulzadə mühacirət dövründə
(1920-1930-cu illərdə, Türkiyədə) yazırdı ki,
N.Yusifbəylinin Azərbaycan istiqlalı hərəkatındakı
rolu yalnız maarif naziri və baş nazir olmaqla ki-
fayətlənməmişdir: «Onun hərəkatdakı həqiqi rolu
sonra tutduğu bu rəsmi mövqelərdən çox əvvəl
başlamışdır. Bu rol onun Gəncədə 1917-də «Türk
ədəmi mərkəziyyət xalq firqəsi» namıyla təsis
edilən siyasi Azərbaycan firqəsinin təşkilinə təşəb-
büs etməsiylə başlayır. Azərbaycan ideyasını siyasi
bir tələb maddəsi şəklində formulə etmək şərəfi
mərhum Nəsib bəyindir». M.Ə.Rəsulzadə daha
sonra qeyd edir ki, əslində Azərbaycan-Türk milli
ideyası onların tanışlığının ilk illərindən (1914-
1915-ci illər) hər ikisində yaranmışdı: «Bu
dostluğu bu qədər mətin bağlarla bir görüşmədə
bağlayan şey, şübhəsiz, müştərək bir qayə,
müştərək bir ruh daşıdığımızı mütəqabilən kəşf
edişimiz idi. Bu ruhi-müştərək Gəncədə Nəsib
bəyə siyasi bir firqə maddəsinin yazılmasını təlqin
etdiyi bir zamanlarda, mənə də Bakıda «Açıq söz»
qəzetəsinə eyni tezisi müdafiə edən bir baş məqalə
yazdırmışdı».
Qeyd edək ki, Nəsib bəy 1917-ci il aprelində
Bakıda keçirilən Qafqaz Müsəlmanlarının 1-ci qu-
rultayında «kim dava edə bilər ki, biz kəndini
(özünü - F.Ə.) idarəyə səlahiyyətdar bir millət dey-
ilik!» demişdir. Beləliklə, Rəsulzadənin də yazdığı
kimi, o, bu qurultayda milliyyətçilik (Azərbaycan
Türkçülüyü), Türkçülük, xalqçılıq və mod-
ernələşmə (yeniləşmə) prinsiplərini müdafiə et-
mişdi. Hətta, bununla kifayətlənməyərək eyni
prinsiplərlə çıxış edən iki partiyanın birləşməsinə
təşəbbüs göstərmiş və həmən bunun tətbiqini
istəmişdi. Rəsulzadə yazır: «Bir tərəfdən Nəsib
bəy, digər tərəfdən də M.Ə.Rəsulzadə ilə
A.Kazımzadə tərəfindən təmsil olunan Gəncə və
Bakı milliyyətçi Azərbaycan istiqlalçılıq
hərkatında çox mühüm əsərləri sonradan meydana
çıxan bu ittihadın hüsulunda Nəsib bəyin zəka və
səmimiyyətinin qəti rol oynadığını burada təsbiq
etməliyəm».
Azərbaycan Cümhuriyyətinin qurulmasında
mühüm işlər görmüş Nəsib bəy bu dövrdə bir baş
nazir kimi bəyan edirdi ki, Azərbaycan Türklərinin
yeganə ideyası Azərbaycanın milli istiqlalıdır.
N.Yusifbəylinin fikrinə görə, bu dövrdə Azərbay-
can Türkçülüyü ideyasının tamamilə ziddinə olan
isə bolşevizm olmuşdur. «Bolşevizm bizim üçün
bir təhlükədir, bəlkə də daha böyük təhlükədir»
deyən, Nəsib bəy daha sonra qeyd edir: «Əgər bu
saat mənə desələr ki, səni tanıyıb və istiqalını təs-
diq edirəm, mən sabah burada bir bolşevik qoy-
maram. Çünki bolşeviklərin təhlükəsini biz öz
istiqlalımız ilə ölçürük. Biz hürriyyəti-vicdan tərəf-
darıyıq». N.Yusifbəylinin bildirirdi ki, milli is-
tiqlalçı kimi bütün qüvvələrə bir nəzər ilə baxır:
«Mənim tutduğum nə bolşevik, nə də menşe-
vikdlir. Mən yalnız vətənimizin, istiqalliyyə-
timizin düşmənlərini tuturam. Onlar öylə
adamlardır ki, hər zaman fikirləri bizim
hüququmuza və istiqlalımıza təcavüz etməkdir və
Milli Azərbaycan ideyasının siyasi müəllifi: Nəsib bəy Yusifbəyli