54
DEKABR. 2012. № 13
www.uluturk.info
sayılan Parvat məbədinə getməsi və orada keçirilən
ibadət mərasimini ətraflı təsvir etməsi dediklərimizə
sübutdur. Gündəlikdəki yazılardan məlum olur ki,
o, fars, Türk və hind dillərini kifayət qədər öyrən-
məyə nail olmuşdu. Ümumiyyətlə Afanasi Niktini
hər şey maraqlandırırdı: geyim dəbləri, yeməklər,
silahlar, müharibə qaydaları, heyvanat və bitki
aləmi, bazarlardakı vəziyyət və s.
“Üç dəniz arxasına səyahəti” oxuyarkən, kitabın
mətni boyunca müəllifin dini baxışlarının nə qədər
təbəddülata uğradığının şahidi oluruq. Nikitin öz
gündəliyini xristian əqidəsinə uyğun olan dua ilə
başlayır və səfərə çıxarkən həm xristian
keşişlərindən, həm də yerli knyazlardan xeyir-dua
aldığını bildirir. Lakin gündəliyin sonrakı
səhifələrində müəllifin xristian dininə bağlılığını nü-
mayiş etdirən sübutlar getdikcə azalır, bunun əvəz-
inə Nikitinin müsəlmanlara və İslam dininə
rəğbətini göstərən ifadələr görünməyə başlayır.
Afanasi Nikitinin Hindistanda keçirdiyi günlər
haqqında xatirələrində bir maraqlı məqam diqqətə
layiqdir. Səyyah səfərinin lap əvvəlində bütün əm-
lakını, o cümlədən, kitablarını və təqvimini də
itirdiyi üçün, xristian dini ayinlərini vaxtında icra et-
məyə çətinlik çəkirdi. Müsəlman Bəhmənilər
dövlətində hicri təqvim işləndiyinə görə, xristian
dini ayinlərinin miladi təqvimlə vaxtını dəqiq
bilmək səyyah üçün qeyri-mümkün idi. Buna görə
Afanasi Nikitin bir müddət təqribi hesablamalar va-
sitəsilə xristian təqviminin əlamətdar günlərini təyin
edir və dini ayinləri yerinə yetirir. Maraqlıdır ki, bu
zaman Nikitin Tanrıya müsəlman duaları ilə
müraciət edirmiş. Dua orijinalda belə səslənir: “Tan-
qrıdan istremen ol saklasın. Ollo xudo, ollo akber,
ollo raqim, ollo kerim. Tanqrısen, Xudo sensen”.
Bir müddət keçdikdən sonra Afanasi Nikitin xris-
tian ayinlərinin vaxtını təqribi də olsa təyin etmək
fikrindən əl çəkir və müsəlmanlarla birlikdə dini
ayinləri icra etməyə başlayır. O yazır: “Muhəmməd
Rəsulullahın dininə əsasən, müsəlmanların ulu
bayramından bir ay əvvəl Bidardan çıxdım. Pasxa,
İsanın dirilməsi bayramları nə vaxtdır bilmirəm.
Müsəlmanlarla birlikdə onların oruc vaxtında oruc
tutdum, onlarla eyni vaxtda orucumu qurtardım”.
Diqqət yetirin ki, burada müəllif İslam peyğəm-
bərini müsəlman əqidəsinə tam uyğun olaraq “Rə-
sulullah”, yəni Allahın elçisi adlandırır.
Afanasi Nikitinin yerli müsəlman feodalı Məlik
Həsən Bəhri ilə görüşünün təsviri də gündəliyin
maraqlı hissələrindəndir. Məlik səyyaha təklif edir
ki, İslam dinini qəbul etsin. Lakin mətndən görünür
ki, bu təklif məcburi deyildi. Nikitin həmin söhbət-
dən sonra qəlbində yaranmış təlatümü bu sözlərlə
təsvir edir: “Vay mənim halıma! Düz yoldan
azmışam, bilmirəm ki, hansı yolla gedim. Ey hər
şeyə qadir olan, yeri-göyü yaradan Tanrı! Öz
bəndəndən üz çevirmə, məyusluq içindəyəm. İlahi,
mənə rəhmin gəlsin, axı, məni sən yaratmısan.
Məni düzgün yoldan döndərmə. İlahi, məni öz
düzgün yoluna hidayət et. Mən ehtiyac üzündən
sənə yaxşı bəndəlik etməmişəm, günlərimi şər
içində yaşamışam”. Dua bu sözlərlə qurtarır:
“Allah pərvərdigar, Allah sənsən. Kərim Allah,
rəhim Allah, əlhəmdulillah”. Bu ifadələr müəllifin
qəlbində öz keçmiş əqidəsinə qarşı şübhələrin
yarandığını və onun “düzgün yol” - siratəl-
müstəqim axtarışında olduğunu göstərir.
Qeyd etdiyimiz kimi, Afanasi Nikitinin gündəliyi
lap əvvəldən xristian rahiblərin əlinə keçdiyi üçün,
onun mətnində xeyli uyğunsuzluqlar mövcuddur.
Belə ki, burada xristian əqidəsi ilə müsəlman
əqidəsini bildirən ifadələr bir-birinə qarışıb. Bəzi
yerlərdə müəllifin dilindən söylənən və İsa Məsihi
tanrı kimi vəsf edən cümlələrə rast gəlinir. Bəzən
isə Nikitinin obrazı böyük çətinliklə öz əqidəsini
qoruyan təəssübkeş xristian təsiri bağışlayır.
Məşhur amerikalı tədqiqatçı Lenkoff və başqaları
bu cümlələrin xristian katiblər tərəfindən mətnə
sonradan əlavə edildiyini bildirirlər.
“Üç dəniz arxasına səyahət”, müəllifin əhatəli
bir duası ilə sona çatır. Bu duanın mətninin mövzu
ilə bağlılığını nəzərə alaraq, onu orijinalda olduğu
kimi səsləndiririk: “İsa rux ollo, alik solom. Ollo
akber. La iləqila illollo. Ollo pervordiqer. Alxamdu
lillo, şukur xudo afatad. Bismilnaqi raxman ir-
raqim. Xuvo muqu ləzi lə iləqu illə quə. Alimul-
qaybi va şaqadati. Xuva raxmanu raqim. Xuva
moqu ləzi lə iləqa illəxu”. Zənnimizcə, bu sözlərin
Natiq Rəhimov
55
DEKABR. 2012. № 13
www.uluturk.info
tərcüməsini söyləməyə ehtiyac yoxdur. Yalnız
İsanın xristianlıqda olduğu kimi, “Allahın oğlu”
deyil, əsil müsəlman əqidəsincə, “Allahın ruhu”
adlandırıldığını vurğulamaq istərdik. Duanın so-
nunda isə azacıq təhrif olunmuş şəkildə Allah-
təalanın gözəl adlarından 28-i çağırılır: “əl-Məlik,
əl-Quddus, əs-Səlam, əl-Mömin, əl-Muheymin, əl-
Əziz, əl-Cabbar, əl-Mutəkəbbir, əl-Xaliq, əl-Bari,
əl-Musəvvir, əl-Ğafir, əl-Qəhhar, əl-Vahid, ər-Raziq,
əl-Faiq, əl-Alim, əl-Qabiz, əl-Basit, əl-Hafiz, ər-
Rəfi, əl-Məvuf, əl-Muzill, əs-Səmi, əl-Bəsir, əl-
Qaim, əl-Adil, əl-Lətif!”. Kitabın sonluğunu təşkil
edən bu müqəddəs kəlmələr sanki bir müsəlmanın
ölümqabağı söylədiyi kəlmeyi-şəhadət cümlələrini
xatırladır.
Sonda bu məşhur rus səyyahının İslamı qəbul et-
məsi barədə gətirilən sübutlara inanıb-inanmamağı
oxuyucuların öz öhdəsinə buraxırıq. Yalnız bunu
xatırlatmaq istərdik ki, Afanasi Nikitindən təqribən
30 il əvvəl Hindistana səfər etmiş italyan səyyahı
Nikola de Konti də Hindistanda İslamı qəbul etmiş
və orada evlənərək bir müddət yaşamışdı.
1957-ci ildə Amerikanın cənubunda araşdırma
aparmaq üçün baza quran Nasanın ekspeditorlarını
bir gün azyaşlı qırmızıdərili uşaq görür və qaça-
qaça uzaqda olan düşərgələrinə gedib babasına
xəbər verir.
-Baba, ağ adamlar gəlib, aşağıdakı vadidə
gördüm… Çoxdular və nəsə edirlər. Yaşlı qır-
mızıdərili fikrə gedir..Əsəbi halda
-Onlarla danışdın?
-Xeyr, məni görmədilər. Mən böyük təpənin
üzərindən onları izlədim.
-Onda səhər yanlarına get və orada nə ax-
tardıqlarını soruş.
Kiçik qırmızıdərili ertəsi səhər yola düşür. Eks-
peditorların yanına çatır və ağ adamlardan birinə:
-Burada nə edirsiniz? deyə soruşur
Ağ adamlardan bir neçəsi uşağın başını tumarla-
yaraq gülümsəyərək:
- Gecələr səmada parlayan bir şey var ha, biz
burdan onu seyr edirik.
-Ayı?! Yaxşı, amma niyə?
Adamlar kiçik uşağın sualına yenə gülüm-
səyərək cavablandırırlar.
-Gələcəkdə… çox illər sonra burdan ora insan-
ları apara və orada yeni bir həyat qura bilmək
üçün… Anladınmı?
Kiçik qırmızıdərili tam anlamasa da «Anladım»
deyir və qaça-qaça uzaqlaşır ordan.
Qaçaraq babasının yanına gedir və özünə dey-
ilənləri izah edir. Yaşlı qırmızıdərili nəvəsinin izah
etdiklərini dinlədikdən sonra çox əsəbləşir, qışqırıb
bağırır.
Ertəsi səhər yenə nəvəsini yanına çağırır, heyvan
dərisi üzərinə sərt bir çubuqla və öz dillərində
yazdığı qeydi ona uzadaraq deyir ki:
-Götür bunu, ağ adamlara ver və onlara de ki;
«Bunu babam göndərdi… Ora, yəni aya get-
diyinizdə bunu oradakılara verərsiniz».
Kiçik qırmızıdərili babasının dediyi kimi də edir.
Ağ adamlardan birinə qeydi verir, babasının dedik-
lərini də çatdırır və ordan uzaqlaşır.
Ekspeditorlar müəyyən hissələri yandırılmış dəri
parçasına baxıb saatlarla gülürlər.
Ancaq hadisədən bir neçə gün keçdikdən sonra,
yaşlı qırmızıdərilinin o qeydlə ayda yaşayanlara
necə bir mesaj çatdırmaq istədiyi ilə maraqlan-
mağa başlayırlar. Bu maraq gündən-günə elə
böyüyür ki, bir tərcüməçi çağırmağa qərar verir-
lər.
Tərcüməçi gəldiyində hər kəs bir yerə toplaşır
və maraqla gözləməyə başlayırlar. Bu vaxt
gülüşmələr hələ arada bir davam edir.
Tərcüməçi dəri parçasını əlinə alır, oxuyur və
ağlamağa başlayır. Hərkəs çaşır. Tərcüməçi yaşlı
gözlərlə üzünü adamlara çevirir və deyir ki;
-Dəri parçasında bu sözlər yazılmışdı:
«Bu adamlardan ehtiyatlı olun: Əlinizdən
topraqlarınızı almağa gəlirlər!
“Bu adamlardan ehtiyatlı olun:
Əlinizdən topraqlarınızı almağa gəlirlər!"