60
FEVRAL. 2012. № 12
www.uluturk.info
B
u gün qalaqapı oyunu idman sahəsinin
mütəxəssislərinə tanış deyil və ya az
tanışdır. Buna görə nə seminar iştirakçılarını, nə
də onların rəhbərlərini qınamaq olmaz.
Gələcəkdə isə bu idman növündən bixəbər olmaq
bağışlanılmazdır. Bunun səbəbi isə çox dərinlik-
lərə gedir.
Kütləvi sovet repressiyaları zamanı insanlar
yalnız cismani deyil, həm də mənəvi əzab çəki-
blər. Mənşəcə və mədəniyyətcə xalqa yabançı
olan iqtidar hər hansı mədəniyyət fərqinin büruzə
verilməsini hakimiyyətin zorakılığına qarşı etiraz
növü kimi qəbul edib. Həmin fərq vəhşi keçmişin
qalığı sayılır, bu isə mümkün olmadıqda
(məsələn, əqli-intellektual qalaqapı oyunu ilə
bağlı: vəhşi keçmişin qalığı isə əqlən inkişaf
etmiş ola bilməz) mədəniyyətin bu cür xü-
susiyyəti quruluşun özülünü sarsıdan yadelli
təbliğat kimi qələmə verilir.
1924 - cü ildə sovet hakimiyyətinin, o zaman-
lar az yayılmış şahmatın inkişafına “yaşıl işıq”
verən xüsusi qərarı ilə üç idman növü – bilyard,
bric və qalaqapı qadağan edildi, bilyard ilə bric
qumar oyunları, qalaqapı isə “ideoloji cəhətdən
düşmən oyunu” olduğuna görə.
Sonuncu, “tuthatut daması” uydurma adı ilə
yasaq edilmişdi. Bu ad özü də Moskvadakı qa-
nunvericilərin
qalaqapı
haqqında
bəsit
təsəvvürünün ifadəsi idi. Belə adqoyma SSRİ
xalqları arasında geniş yayılan bütün daş-daş
oyunlarının müqəddəratına öz mənfi təsirini
göstərmişdi. Bunların hamısı sovet idmanının
təbliği üçün arzuedilməz növlər sırasına aid olun-
muşdu.
İlkin olaraq sovet idmanında damanın indi də
“rus daması” deyilən növünün həvəskarları
özlərinə yol aça bilmişlər. Bəs necə - məgər “rus”
daması “ideoloji cəhətdən düşmən oyunu” ola
bilərdimi? Həm də bu dama 64 xanalı şahmat tax-
tasında, bəzən isə hətta şahmat fiqurları ilə oy-
nanırdı. Şahmatçıların özləri də oynadığı bu dama
istər-istəməz “qanunlaşdırıldı”.
Növbəti oyun, amma ümumittifaq yox, milli
idman növü kimi qəbul edilən masaüstü oyunu
nərd oldu. Burada da öz nüfuzunu şahmat taxtası
göstərdi. Sovet vaxtı nərd dəsti üzərinə şahmat
taxtası vurulurdu ki, nərd daşları ilə də “rus
daması” oynamaq mümkün olsun.
Şahmat taxtasının sovet idman rəsmilərin
dünyagörüşünə təsir qüvvəsi barədə bircə onu
demək kifayətdir ki, damanın beynəlxalq növü
“rus daması”ndan 20 il sonra az-çox fəal tətbiq
edilməyə başlamışdır. Özü də ona görə ki, bu
dama, 100-xanalı olsa da, ancaq ağ-qara taxta
üzərində oynanır. Fəqət beynəlxalq dama üzrə
dünya çempionatları keçirilir, 64-xanalı “rus
daması” üzrə isə yox.
Qaldı ki digər əqli el oyunları, o cümlədən, qu-
ruluşca qalaqapı ilə eyni taxtada oynanan oyunlar
(misal üçün, damanın əsas növü – Türk daması,
yaxud sadəcə dama deyilən oyun və ya Qazaxıs-
tan və Orta Asiya Türklərinin sevdiyi qalah və s.)
SSRİ dağılana qədər idman növü adını ala
bilməmişlər.
Qalaqapının aqibəti isə lap acınacaqlı olmuşdur.
Sovet hakimiyyətinə “ideoloji düşmən” kəsilən
el oyununu oynamaq özünə sui-qəsd etməyə
bərabər idi. Oyunsuz da minlərlə Azərbaycan
ziyalıları güllələnmiş, on minlərlə azad fikirli,
düşüncənli insanları zindanlara atılmış və Sibirə
sürülmüş, yüz minlərlə dinc sakinlər öz
evlərindən ailəsi, ata-anası, körpə balaları ilə bir-
likdə quş qanad, qatır dırnaq salmayan çöllərə
atılmışdı. Onlar isə öz növbəsində övladlarının
sağ qalması üçün qalaqapını, eləcə də digər
mədəni ənənələri oğul-uşaqlardan gizlədib
yadırğatmağa çalışmışlar. Amma nəvələr oyunun
ancaq adını yaddan çıxarmışlar. Oyun özü isə
Azərbaycana ötən əsrin 80-cı illərində, lakin
yapon “qo daması” adında qayıtmışdır. Qəribə
Qalaqapı nədir?
Dr. Qəmbər Cəfərov
Fəlsəfə doktoru, Azərbaycan qalaqapı federasiyanın prezidenti
61
FEVRAL. 2012. № 12
www.uluturk.info
Qalaqapı nədir?
deyilmi?
Keçən yüzilliyin əvvəlinədək – Təbrizdə, Ti-
flisdə, Şəkidə, Dərbənddə, Naxçıvanda, Ərdə-
bildə, Şuşada, Abşeron yarımadasında və güman
edilir ki, Türkiyənin əyalətlərində də qalaqapı oy-
nayırdılar. Oyunçular əsasən ziyalı zümrəsindən
idilər, amma ola bilsin, oyuna bütün el bələd idi.
Bu oyunla böyük yazıçımız Cəlil Məmmədqu-
luzadə, müsəlman maarifçisi hacı Qurban
Bəkiroğlu və digər görkəmli şəxslər də tanış idilər
– həmin məsələ hələlik tədqiqatçıların diqqətini
çəlb etməyibdir.
Bu gün dünyanın 100-dən artıq ölkəsində, -
Asiyada, Avropada, Afrikada, Amerikada, Avs-
traliyada, Okeaniyada qalaqapı üzrə peşəkar
yarışlar keçirilir. Ancaq oyuna yaponvari – “qo”
deyirlər. Çünki yaponlar Cin və Koreya vasitəsilə
onlara gəlib çatan oyunumuzu əxz edərək
dünyaya tanıda bilmişlər.
Artıq “qo” qalaqapının beynəlxalq miqyasda
adı olubdur. Yaponlar özləri isə qalaqapıya “i
qo”, çinlilər “vey si”, koreyalılar “pa duk” deyir-
lər. Yaponlar təsəvvür edirlər ki, bu oyun onlara
qərbdən, yəni Çindən gəlib, çinlilər isə belə
fikirdədilər ki, oyun haradansa qərbdən gətirilib-
dir. Bəzi müasir tarixçilərin fərziyyəsinə görə
oyunu e.ə. III minillikdə Mərkəzi Asiya riyaziyy-
atçıları icad ediblər və sonralar bu oyun Hindis-
tandan keçib Çinə yayılıb. Hindistanın güclü
təsiri olan Tibetdə qalaqapının bir qədər dəy-
işilmiş növünü – şahmat ilə damada olduğu kimi
daşları qabaqcadan taxtaya düzüb oynayırlar.
Zənn edirlər ki, “özgənin daşını dövrələdin,
deməli, əsir aldın, yedin, öldürdün” məramı
olduqca ibtidaidir və belə tuthatut-halay oyunları
Yer kürəsinin müxtəlif bölgələrində biri-birindən
asılı olmayaraq yaradıla bilərdi. Özü də həmin
məramı təqribən oyunun qədim qaydalarına
uyğun hesab edirlər. Oyunun məqsədi haqqında
yaxud qədimdə oyunçuların belə məramı barədə
bu cür təsəvvür oyunla çox səthi tanışlığı isbat
edir.
Çünki, müasir qo (vey si ya pa duk) rəqibi
“udmaq” naminə deyil, ərazini tutmaq naminə
oynanır. Bu özü-özlüyündə Avropa dünyagörüşlü
insanlar üçün nou-haudur (yəni yenilikdir), həm
də çağdaş tədqiqatçıların qədimdə sözügedən
oyunun oynanılması üsulları barədə bəsirətsiz
təsəvvürləri ilə nisbətdə bir qədər yüksək
mərhələdir. Qırma-qırım yox, ərazi üzərində
nəzarət! Ancaq oyunun mənası bambaşqadır və
oyunun mahiyyətini anlamaq üçün daha dərindən
düşünmək gərəkdir.
Qalaqapıda məqsəd istər keçmişdə, istərsə də
hazırda daşları halaylayıb udmaq yaxud ərazini
tutmaq ya da ona nəzarət etmək olmayıb və dey-
ildir. Oyunun məğzi ərazinin bölüşdürülməsindən
ibarətdir. Həmin ərazini ki, o, taxtada oyun
başlanılmasından əvvəl də, yəni oyunçulardan
asılı olmadan mövcüd idi. Oyunçular həmin
ərazinin yalnız şəklini dəyişərək bundan istifadə
edirlər. Belə halda üzbə-üz əyləşən oyundaş üçün
mümkün qədər çox yer saxlamaq zəruridir – heç
olmazsa ondan ötrü ki, rəqib də burada nəsə özü
üçün yaradıb qura bilsin. Lakin, oyunçu özünə
rəqibin ərazisindən daha çox ərazini saxlamağı
əsas vəzifə hesab etməlidir.
Bəs biz, təkcə xaricilərin bu oyunun Türk
mənşəli olduğunu anlamadıqlarına görəmi onu
başqa mənşəli oyun hesab etməliyik? Axı həmin
xaricilər özləri də qalaqapının qədim Türk
xalqları içərisində geniş yayılması haqqında xeyli
məlumat təqdim edirlər.
Budur, bir neçə dəlil:
Oyun haqqında ilkin xəbər Çin hökmdarların-
dan Xan sülaləsi (Türk mənşəli) dövrünün
əvvəlinə aid salnamələrdə tapılıbdır. Burada
62
FEVRAL. 2012. № 12
www.uluturk.info
Dr. Qəmbər Cəfərov
göstərilir ki, qədim rəvayətlərə görə oyunu aləmə
yayan Ya Sin olmuşdur (bu kimdir, nədir və ya da
haradır? Eyni zamanda Qurani Kərimin Ya Sin
surəsində bu ad çəkilir). Sonradan yaradılmış
əslən Çin rəvayətlərində deyilir ki, bu oyunu, ha-
belə yazını və gəncəfəni (qumar kağızlarını) icad
edən əfsanəvi Vu adlı zadəgandır. Eyni zamanda
qeyd edilir ki, oyunun keçmişdə adı əski Türk “ye
oyunu” olubdur. Deməli, həmin rəvayətlər də
çinlilər tərəfindən onlara yad olan oyunun ibtidai
şəkildə qavranılmasını əks etdirir. Belə qavrayış
bizim müasirlərin bu oyun barədə bəsit
mülahizələri ilə üst-üstə düşür.
Fəqət oyun Çində xoş zəminə bolluca tum
salmışdır. Tarixi yazılarda bunun layiqli
məşğuliyyət olması haqqında qeydlər tapmaq
mümkündür. Şairlər buna siyasətçilərin oyunu
deyirlər. “Vey si insanı həyata öyrədir” – məşhur
orta əsrlər Çin mütəfəkkiri Hun Cı (Konfutsi)
oyuna münasibətini bu sayaq ifadə etmişdir.
Bizim oyun üzrə ən əski örnək qədim Türk
dilində Çin hürüfatı ilə təhrif olunmuş əlyazması
hesab edilir. O 1990-cü ildə 40 minə qədər başqa
əlyazması ilə birlikdə Dünan yaxınlığındakı za-
ğada tapılmışdır.
Çinin şımalı-qərbində, Altunşan sıra dağlarının
şımal qolunda yerləşən Dünan hazırda 150 min
əhalisi olan şəhərdir. 2000 il əqdəm cənub və
şımal İpək Yollarının qovuşağında yerləşən
Dünan tarixçilərin fikrincə Şərq ilə Qərb arasında
mühüm hərbi təmas və ticarət mərkəzi olmuşdur.
Bütpərəst rahiblər burada Mağara (Mogao) za-
ğalarının lap yaxınlığında beş yüzə yaxın mabəd
yaratmış və xeyli əlyazma toplayıb şaxlamışdılar.
100 ildən çoxdur ki, bu əlyazmaların hamısını
macar qədimşünası Aurel Stain bütpərəst rahi-
blərin birindən cəmisi 220 sterlinq funta alıb və
Avropaya aparıb. 20 santimetr eni və 2 metr uzun-
luğu olan əlyazması bu gün də Britaniya
Muzeyində saxlanılır. O indiyədək heç bir müasir
dilə tərcümə olunmayıb.
Yaponiyaya isə oyunu, görünür, elə həmin
yuxarıda adı çəkilən bütpərəst rahiblər gətiriblər
(təxminən yeni eranın əvvəlində). Amma o za-
manlar oyun burada geniş yayılmamışdı. O bir
qədər gec – VII əsrdə siyasi hərcmərcliklərdən
canını qurtararaq Yaponiyaya Koreyadan mə-
murların, alimlərin, sənətçilərin köçüb gəlməsi
nəticəsində dəbə düşmüşdür. Uzun müddət
Yaponiyada belə hesab edilirdi ki, i qo oyununu
ancaq siyasətçilər bilməlidir. Hətta (mikado
ailəsinin üzvlərini öyrətmək üçün) “mikado i qo
müəllimi” vəzifəsi təsis edilmişdi. Oyun üç əsr
ərzində müstəsna olaraq mikado sarayının imtiya-
zlarından biri idi. Yaponiyanın ilk paytaxtı Nara
şəhərindəki qədim milli sərvətlər muzeyində
mikado üçün hasil edilən i qo dəsti saxlanılır. Çox
qiymətli ağac növlərindən yonulmuş taxta
üzərində quşların və heyvanların şəkilləri həkk
edilmiş, daşlar isə qırmızı və ağ rəngli cavahirat-
dan hazırlanmışdır.
1603-cü ildə söqun (hökmdar) Nəyesu
tərəfindən i qo akademiyasının təsisatı haqqında
fərman verildi. Ən mahir oyunçulara hökümət
torpaq sahələri, illik düyü payı, habelə başqa
imtiyzlar verməyə başladı. 1612-ci ildə dörd “İ
qo məktəbi” təsis olundu, ən güclü oyunçular
üçün illik məvaciblər təyin edildi.
Məvacibin ödənilməsindən ötrü mahir oyunçu-
ların ədalətlə müəyyən edilməsi zərurəti ortaya
çıxdı. Həmin vaxtlar bu ixtisas üzrə dərəcələr və
rütbələr müəyyən edildi. Bunlar indiyədək
mövcuddur. Oyunçuya rütbə – dan verilir, ən
aşağı birinci, ən yuxarısı doqquzuncu dan - dır.
Yaponiyaya ziyarət edən avropalılar keçən
yüzilliyədək i qo oyununu qəribə bir bir şey kimi
təsvir ediblər. 1908-ci ildə artıq qo üzrə dərslik
çapdan çıxmışdır. Bunun müəllifi uzun illər boyu
Yaponiyada yaşamış və yapon ustadından dərs
almış alman mühəndisi Korşelt idi.
Avropadakı qo oyununun qaynağında şahmat
üzrə ikinci dünya çempionu Emmanuil Lasker ilə
onun həmsoydaşı beynəlxalq şahmat ustası Ed-
vard Lasker durublar. Sonuncu Avropada ilk qo
həvəskarları klubunu yaratmışdır. Hər ikisi
yəhudi olduğuna görə 30-cu illərdə Almaniyadan
didərgin düşmüşlər, lakin qo oyununa olan
marağı unutmamışlar. Edvard Lasker, “Qo və qo-
63
FEVRAL. 2012. № 12
www.uluturk.info
Qalaqapı nədir?
moku” kitabının müəllifi, Amerika qo oyununun
“atası” sayılır.
Keçən əsrin 60-cı illərində SSRİ-nin siyasi
dairələrində “yapon qo daması”na maraq oyan-
mışdır. Onların məsləhəti ilə 1962-ci ildə "Юный
техник", 1965-ci ildə "Техника – молодежи" ju-
rnallarında oyunun qaydaları dərc olunmuşdur.
1965-ci ildə Leninqradda bir dəstə pərəstişkarlar
SSRİ-də ilk qo idman bölməsini yaratmışlar, bir
az sonra yarışlar da – “Emmanuil Laskerin xatirə
turnir”ini, “SSRİ – Yaponiya Dostluq
Cəmiyyəti”nin mükafatını almaq, Leninqradın ən
qüvvətli oyunçusu adını qazanmaq uğrunda
turnirlər keçirilmişdir.
Qalaqapı çox sadə qaydaları və yüksək məntiqi
mürəkkəbliyi olan əqli idman növüdür. Qay-
daların hətta oynaya bilməyən tamaşaçıya an-
laşıqlığı, quraşdırmaların ağlagəlməz incəlikləri
qalaqapını müxtəlif səviyyədə hazırlıqlı
tamaşaçılar üçün cazibəli edir.
Qaydaların sadəliyi ilə oyunun mürəkkəbliyi
qalaqapıçının təfəkkür qabiliyyətinin inkişafı
üçün gözəl yardımçı vasitəyə çevirir. Oyun özü
isə bütövlükdə bilgisayğaca qapılmır. Müqayisə
edin: birinci gediş etmək üçün taxtada 361 xal
mövcuddur, ikinci və üçüncü gedişlərin artıq
129960 variantı vardır. Bütün oyun ərzində edilə
biləsi ümumi gedişlərin sayı isə, deyilənlərə görə,
bizim kəhkaşandakı – ulduzlar topasındakı atom-
ların sayından üç qat artıqdır.
Qalaqapı çox böyük qüvvəyə malik masaüstü
oyunlardandır. O, rəqibləri daim gərgin
vəziyyətdə saxlayır. Hər bir gedişin seçimi üçün
təkçə iti idrakı məntiq yox, həm də incədən-in-
cəyə duyma qabiliyyəti, yalnız tez və tutarlı vari-
antın hesablanması yox, eyni zamanda zəriflik
hissiyatı tələb olunur. Ən əlverişli (sonradan sadə
və təbii görünən) gedişi seçməkdən ötrü qeyri-adi
təxəyyül gərəkdir. Bu cür keyfiyyətlərin qovuş-
ması ancaq sağlam həyat sürən, fəal, özünə
güvənən, lakin öz gücünü şişirtməyən insanlara
məxsus ola bilər.
Bu oyunda həddindən artıq israfçı və həddindən
çox acgöz, təcavüzkarlığa bənzər fəal və ya
fəaliyyətsizliyə oxşar ehtiyatlı, çox xəyalpərəst və
təxəyyüldən məhrum olan insanlar uduzur.
Qalaqapı oyunçuya ən müxtəlif, hətta xoşagəlməz
vəziyyətlərdə də təmkinli və dözümlü olmağı
aşılayır. Söz yox ki, bu cür xassələr insana gündə-
lik həyatında da gərəkdir.
Qalaqapı təkrarolunmaz ünsiyyət vasitəsidir.
Taxta arxasında əyləşən oyundaşlar nəinki biri-
birini, həm də özü-özünü dərk edir. Oyunun
gedişatında insanın xasiyyətinin ən batil cəhətləri,
əhval - ruhiyyəsinin cizgiləri, məcazının çalarları
özünü büruzə verir. Əgər kimsə tayı-bərabəri olan
oyundaşa yalnız soyuqqanlığının çatışmamazlığı
ucbatından uduzursa, əvəzinə gündəlik həyatda
öz davranış tərzini islah etmək imkanı qazanır.
Uzaq keçmişdə əcdadımız maldarlığa öyrəşdiyi
zaman, əhliləşdirmək istədiyi heyvanların dalınca
baharda qışlaqdan yaylağa – dağlara qalxırdı,
payızda, əksinə, yaylaqdan qışlağa – ovalara
enərdi. O dövrdə həmişəlik mənzil tikilmirdi, tor-
paq sahəsi hasarlanmırdı. Yer üzü kimlərəsə məx-
sus deyildi. Ərazidən ancaq müvəqqəti –
heyvanları otarmaq üçün istifadə edilirdi.
Əlbəttə, o vaxtlar da torpağın hamısı eyni dey-
ildi – sahələrin çəmənlisi də var idi, quraqlısı da.
Yəqin ki, tayfalar arasında otlaq üstündə
mübahisələr baş verirdi. Müdriklər isə bu bəhsləri
dinc yolla həll etməyə çalışırdılar. O zamanlar
yaradılan qalaqapı kimsəsiz ərazini ədalətlə
bölüşdürmək üçün bunlara örnək olubdur.
64
FEVRAL. 2012. № 12
www.uluturk.info
Qədim Türk şeri
Qışla yazın deyişməsi
Qış ilə yaz döyüşdü
Qəzəbli baxışlarla baxışdılar,
Tutaşmaq üçün yaxınlaşdılar,
(bir birini) Yıxmaq üçün çalışırlar
Yaz ilə qış çəkişdi,
Igidlik yayını qurdular,
Əsgər yığıb vuruşdular,
Oxlarla atışdılar.
Qış yaya (üz tutub) söyləyir:
Ər, at mənimlə sərtləşir,
Xəstəlikər də aradan qalxır,
Vücud, bədən gümrahlaşır.
(Yaz:)
Soyuq gəlib (hər tərəfi) bürüdü,
Xoşbəxt yazı qısqandı,
Qar dünyanı örtdü,
Vücud, bədən üşüyüb titrəşir.
(Qış:)
Səndə çıxar çayanlar,
Ağcaqanad, ilanlar,
Minlərlə, on minlərlə
Quyruq qaldırıb qaçışırlar.
(Yaz:)
Cayır quşu səndən qacaq,
Qaranquşlar məndə durur,
Bülbül dadlı-dalı ötər,
Erkək dişi cütləşir.
(Qış:)
Yağış qar qışda yağar
Yemək, əkin onunla başa gələr,
Azğın düşmən sakit oturar,
Sən gələndə tərpəşər.
(Yaz:)
Palçıq, zığ dizə çıxır,
Yoxsul, düşkün bürüşür,
Barmaqları uyuşur,
Qığılcımla oynayır.
Türklərin törəyişi haqqında
BOZ QURD dastanları
I variant
Qədim Hunların soyundan gələn Göytürk-
lər Aşina adına bir aildən törəmiş, ayrı-ayrı
oymaqlar halında yaşamağa başlamışdılar.
Lin adlı bir xalq tərəfindən məğlub edilib
qırıldılar. Yalnız 10 yaşında bir uşaq qaldı.
Düşmən onun zəif olduğunu nəzərə alıb
öldürmədi, qıçlarını kəsib bataqlığa atdılar.
Orada peyda olan bir dişi Qurd uşağı ətlə bəs-
ləyib böyütdü, onunla ər-arvad kimi yaşa-
mağa başladı və hamilə oldu. Gəncin
yaşadığını bilən düşmən onu tapıb öldürdü.
Qurd isə qaçıb dağlara getdi. Ətrafı yaşıl çöl
olan bir mağaraya sığınıb orada 10 oğlan
uşağı doğdu. Oğlanlar böyüdükdən sonra kə-
nardan gətirdikləri qızlarla evləndilər. Hər
birindən bir soy törədi. Aşina da həmin soy-
lardan biri idi. Çoxalıb 100 ailə olduqdan
sonra yaşadıqları yerə sığmayıb mağaradan
çıxdılar. Altay dağlarının ətəklərində məskun-
laşdılar.
Dostları ilə paylaş: |