İslam Qəribli
94
vətənin tərəqqisi uğrunda mübarizəyə həsr etmiş, quruluşun,
mühitin verdiyi imkanlardan qədərincə istifadə edərək duyğu,
istək və məramını bəyan etmişdir.
Ensiklopedik biliyə, iti yaddaşa, parlaq zəkaya malik olan,
müraciət etdiyi bütün həyati məsələləri müxtəlif mənbələrdən
aldığı nümunələrlə paralel şəkildə şərh edən, daha çox maarifçilik
mövqeyindən çıxış edən ədibin əsərləri yaşadığı illərin aynası
təsirini bağışlayır. Xalq həyatının elə bir köklü məsələsi yoxdur ki,
müəllif ona münasibət bildirməsin.
Əsərlərinin şərhi ondan həm də bir islamşünas alim,
Quranın tərcüməçisi kimi danışmağa imkan verir.
Əsərlərində istifadə etdiyi xalq deyimləri, atalar sözləri və
məsəllər ona dəlalət edir ki, o, klassik Azərbaycan, ərəb, türk və
fars ədəbiyyatına bələd olmaqla yanaşı, həm də xalq ədəbiyyatına
dərindən aşina olmuşdur.
Mükəmməl şəkildə bildiyi Şərq dilləri vasitəsi ilə Qərb
ədəbiyyatı, xüsusilə yunan mütəfəkkirlərinin əsərlərindən də
xəbərdar olub yeri gəldikcə onlardan istifadə etməsi M. Hadinin
həm maraq, həm də mütaliə dairəsinin genişliyindən xəbər verir.
M. Hadinin “Həyat” qəzeti ilə əlaqələri bu şəkildə idi və
qəzetin fəaliyyətini dayandırmasına qədər o, qəzetin ən fəal
yazarlarından biri olaraq qalmışdı.
I. 5. M. HADĠ “FÜYUZAT”DA. “ FÜYUZAT”IN ġAĠRĠ
Tam bir il - 1906-cı ilin 1 noyabrından 1907-ci ilin 1
noyabrına qədər Əli bəy Hüseynzadənin redaktorluğu, Hacı
Zeynalabdin Tağıyevin maddi yardımı və imtiyaz sahibliyi ilə
Bakıda, Nikolayevski küçəsindəki “Kaspi” mətbəəsində çap
olunan “Füyuzat” jurnalının ən fəal yazarlarından biri və bəlkə də
birincisi Məhəmməd Hadi idi. “...Həm jurnalın bədii-tənqidi
materiallarının müəllifi, həm də təmsil olunmaq baxımından ən
çox əsərləri dərc olunan M. Hadinin”(64, 36) hər nömrəsi 16 sə-
Məhəmməd Hadi və mətbuat
95
hifədən ibarət olan, cəmi 32 sayı işıq üzü görmüş (jurnalın 6
nömrəsi 1906-cı ildə, 26 nömrəsi isə 1907-ci ildə çıxmışdır) bu
məcmuənin 23, 24 və 31-ci nömrələri istisna olmaqla qalan 29
nömrəsində şeir, məqalə və tərcümələrdən ibarət əlli yazısı çap
olunmuşdur. Jurnalda çap etdirdiyi əsərlərində M. Hadi əvvəlki
idealına sadiq qalaraq, əsasən, maarif və mədəniyyəti, hürriyyəti,
yer üzünün əşrəfi olan insana məhəbbəti təbliğ etmiş, həqiqi
arzusunun millətinin səadəti olduğunu təkrar-təkrar bəyan
etmişdir.
“Bir illik nəşri dövründə Azərbaycan və türk xalqlarının
milli əsarətə qarşı mübarizə tarixinin siyasi və bədii salnaməsinə
çevrilən”(17, V) jurnalın çapına hazırlıq getdiyi ərəfədə
Həştərxanda yaşayan M. Hadi Əli bəy Hüseynzadədən bir məktub
alır. Məktubda qeyd olunur ki, “bəzi səbəblərdən dolayı “Həyat”
qəzeti qapandı. Onun yerinə həftəlik “Füyuzat” namında ədəbi bir
məcmuə çıxarırıq. Zati-alilərini də heyəti-təhririyə namına qeyd
etmişik”.
Bu məktubda kəndisinə 75 rüblə maaş təyin edildiyi də
qeyd edilibmiş. Əli bəy Hüseynzadə kimi bir fazilin təhti-
idarəsində çalışmağı Hacıtərxan həyatına tərcih verdiyindən”(66,
N 3 ) M. Hadi Bakıya qayıdır.
“Əli bəy Hüseynzadə tərəfindən jurnalın redaksiya heyətinə
dəvət edilən M. Hadi”(4, 246) “Həyat” qəzetində olduğu kimi,
“Füyuzat”da da üç istiqamətdə fəaliyyət göstərmişdir: a) Ģair
kimi; b) publisist kimi; c) tərcüməçi kimi.
****
“Füyuzat”ın ilk nömrəsibdən son nömrəsinə qədər məcmuə
ilə əməkdaşlıq etmiş M. Hadinin jurnalın ilk sayında forma və
məzmunca fərqli dörd şeiri çap edilmişdir. “Fünun və maarif”
şeiri(134, 8-9) 17 beytdən ibarət olub qəsidə formasındadır. Bu
əsər şairin 1908-ci ildə Bakıda çap etdirdiyi “Firdovsi-ilhamat”
kitabı istisna olmaqla(377, 72-73) sonralar çap olunmuş heç bir
kitabına düşməmişdir( 378, 379, 380, 381). Şeirin jurnal
İslam Qəribli
96
variantındakı mətni ilə kitabdakı mətn tam eynidir. Yalnız kitabda
şeirin başlanğıcında ulduz işarəsi qoyularaq belə bir qeyd
“Füyuzat” jurnalının titul cəhifəsi
verilmişdir: “Kəlküttədə həftəlik “Həblül-mətin” cəridəsində
farscaya tərcümə edilmişdir”(377, 72).
Maarif tərbiyətbəxĢayi-hissiyyati-vicdandır,
Maarif rövnəqəfzayi-riyazi-fikrətü candır-
beyti ilə başlanan şeir ruhu etibarı ilə şairin bu əsərə qədər
“Həyat” qəzetində və “Dəbistan” jurnalında dərc etdirdiyi
“Məktəb”, “Məktəb şərqisi”, “İnsan nə ilə mükərrəm olur”,
“Lövheyi-təsviri-maarif”, “Maarifə doğru” şeirləri ilə səsləşir.
M. Hadiyə görə maarif elə bir nur çeşməsidir ki, zülmətdə
əbədi dirilik axtaran “Xızr ondan bəhrəmənd olmuş” və bu “abi-
həyati-mənəvini nuş edən millət” daima inkişaf və tərəqqi
etməkdədir. Elm əhlini müsəlman, “cəhalətpərvəri namüsəlman”
hesab edən şair yazır:
Xuda təĢbih qılmıĢ elmi nura, cəhli zülmata,