İsmayil şixli seçİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ
Yüklə 3,41 Mb. Pdf görüntüsü
|
56
-
Biləyimdən yapış. Güləsər onun köməyi ilə yuxarı çıxdı. Belini düzəldib nəfəsini dərdi. Sonra da səhənglərin palçığını silib, tıxacları taxdı. Salatına kömək elədi. Özü isə səhəngini dalına alıb, çatı ilə sarıdı. Cahandar ağanın evinin bərabərinə çatanda Güləsər sükutu pozdu: - Heç görünmürsən? - Özün başımıza gələni bilirsən ki?! - Hə, eşitdim. Kişi yaman pıs iş tutub. - Tutduğu iş cəhənnəmə, qağam evdən didərgin düşüb. Güləsər dinmədi. Qardaşı Çərkəzin sözlərini yadına salıb susdu Xeyli sonra özünü bilməməzliyə vurub soruşdu: - Haradadır ki? - Nə bilim, - deyə Salatın doluxsunub cavab verdi. - Tərsin biridir, yaman qorxuram... - Heç nə olmaz, - deyə Güləsər onun sözünü kəsdi, - balaca ha deyil. Salatın qanrılıb qızın üzünə baxdı. Güləsərin gözləri gülürdü. 0, sözlü adama oxşayırdı. - Deyəsən səndə xəbər var. - Nə xəbər? - Qağamı görübsənmi? - Bıy, ay Salatın, mən onu hardan görərəm? - Bəlkə Çərkəzin yanıa gəlib? Qız susdu. - Səni and verirəm o qardaşın Çərkəzin canına, düzünü de, qağam sizdədimi? Niyə dinmirsən? Sənə nə oldu? Niyə qızardın? - Heç, - deyə Güləsər silkələndi və qabağa keçdi. Onlar yolayrıcıda dayandılar. Salatın gözünü Güləsərin üzünə zillədi. - Heç kəsə deməzsən ki? - Qağamın canı üçün yox. - Dünən bizdəydi. Ancaq ağzından qaçırma ha. Mənə özləri tapşırıb, bircə sənə deyirəm. - Arxayın ol, Sən Allah, ona yaxşı bax. Bəlkə axşam qaranlıq qarışanda oğurlanıb xəlvəti sizə gəldim. - Gəl, gözləyəcəyəm. Güləsər ondan aralanıb evlərinə doğru yollandı. Salatın qızın dalınca xeyli baxıb köksünü ötürdü. Səhəngi çiynində rahatlayıb qolunu qulpnaa keçirdi. Dönüb evlərinə sarı addımladı. O sevinirdi. Anasına bir az sakitləşdiyinə, qardaşının yerini bildiyinə görə az qalırdı ki, uşaq
57
kimi atılıb düşsün. O bu saat anasının yanına qaçacaq, Şamxalın heç yana getmədiyini, kənddə olduğunu ona xəbər verəcəkdi. Anası da sevinəcəkdi Bəs sonra? Eh, sonrası Allah kərimdir. Salatın xırmana yaxınlaşdı. Nə isə bir şey an kimi vızıldayıb havada. Birdən elə bil onu daldan itələdilər. Çiynindəki səhəng ağırlaşdı. Qiz qədər çalışdısa da müvazinətini saxlaya bilmədi. Təngildəvib qabağa yeridi. Ağzı üstə palçığa yıxıldı. Səhəng onun çiynindən düşüb üç-dörd addım qabağa dığırlandı. Qız qolunun siyrilmiş yerindən axan qana fikir vermədən durub səhəngi götürmək istədi. Gözunə inanmadı. Səhəng deşilmişdi. Su fışqırıb axırdı. Salatın özünə gəlməmiş Güləsərin təlaşlı səsi eşidildi: Allah, mənə ölüm ver, Allah mənə ölüm ver. Ay qız, Salatın, bu nə idi? O dalındakı səhəngi yerə qoydu. Qızın qolundan tutub qaldırdı. Salatın ətrafına boylanıb çiynini çəkdi. - Heç özüm də bilmirəm, niyə yıxıldım. Güləsər kənara düşmüş səhəngə baxdı. Fikirli-fikirli başını buladı. Qızın qolundan tutub yaşlı qadınlar kimi ürək verdi. - Allaha şükür, yaxşı qurtarıbsan. - Nə olub ki? - Görmürsən səhəngə güllə dəyib? - Elə şey olmaz. - Qağayın canı üçün düz sözümdür. Bircə bax, səhəngin ortası necə deşilib. Yəqin hansı ciyəri yanmışınsa çovutma gülləsi dəyib. Nökərlər tökülüşüb gəldilər. Güllə səsi eşidən Cahandar ağa tüfəngi götürüb samanlığın üstünə çıxdı. Gözünü o taya, meşəyə zillədi. Güləsər Salatını yıxıldığı yerdən qaldırandan sonra belini düzəldib sahilə baxdı. O tayda bir atlının meşəyə girərək, kolların arasında gözdən itdiyini gördü. Cahandar üzünə qaldırdığı tüfəngini aşağı saldı. 8 Qoca ağır-ağır yoxuşu qalxırdi. Əlindəki söyüd çubuğuna keçirdiyı balıqların pulları parıldayır və quyruqları açıq-çəhrayı rəngə çalırdı. Kişi yorulmuşdu. Tez-tez dayanıb nəfəsini dərir, çiynindəki əndırləri silkələyib kürəyinin ortasına atırdı. O, möhkəm
58
islanmışdı. Dizi yamaqlı şalvarı, arxalığının altından görünən boynu qara sapla işlənmiş kirli alt köynəyi belə yaş idi. Çarıqlarını və iplik corabını soyunub əlinə almışdı. Gecəli-gündüzlü suda qaldığından ağappaq olan dabanını və codlaşmış ayaq barmaqlarını qızmış tozlu torpağa basdıqca, bədəninə istilik yayılırdı. O, iri, saçaqlı papağını boynunun dalına itələmişdi. Qırxıq başından buğ qalxırdı. Sinəsinə düşən ağ saqqalının pərakəndə tüklərini səhər küləyi oynadırdı. Kişi dayanıb nəfəsini dərdi. Bir xeyli Kürdə çimişən uşaqlara, yulğunluğa doluşan mal-qaraya baxdı. Öküzünün burada olub-olmadığını yoxladı. Sonra yenə yoluna davam etdi. Dikdirin qaşına çatanda bir dəstə uşaqla qarşılaşdı. Onların əllərində balaca qarmaqlar var idi. Uşaqlar Qoca kişini araya aldılar. Hərisliklə onun əlindəki balıqlara baxdılar. Gözləri parıldayan balıqların içində hələ də nəfəs alanları var idi. - Qoca dayı, bunları hardan tutmusan, yerini bizə də de! - Demirəm. - Niyə ki? - Xeyri yoxdur. - Nəyin xeyri yoxdur? - Sizdən balıq tutan olmaz. - Niyə olmur, ay Qoca dayı? - Uşaqsınız, bala, gedin ağzınızın qatığını silin. - Kim, biz uşağıq? - Bəs nəsiniz, ay xalası göyçəklər? - Xalamızda işin olmasın. - Yaxşı, - deyə Qoca kişi dayanıb onları süzdü. Yanları qırış-qırış gözləri kiçilib balacalaşdı. - Xalanız olmasın, nişanlınız olsun. İndi məndən nə istəyirsiniz, ay nişanlısı göyçəklər? - Ey-ey, - deyə uşaqlardan Əli adlı birisi dilləndi. - Elə eləmə ki, qızına... - Qızıma nə deyəcəksən, ay sənin bacıyın məməsini yeyim... Əli gözünü qıyıb kişini süzdü. Onun sinəsinə düşmüş saqqalına baxdı. - Axı bacarmazsan. - Niyə bacarmıram? - Qocasan. - Qoca olanda nə olar, ay qırışmal, bacını məndən artığına verəcəksən?
Yüklə 3,41 Mb. Dostları ilə paylaş:
|