Kalium inname: risico van hyperkaliëmie?
Yüklə 309,92 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- ACT groep ATC subgroep ATC classificatie Gebruikers (2012)
RIVM Briefrapport 2015-0009 Pagina 26 van 39 5.3 Hartfalen Ook de gegevens over hartfalen komen uit huisartsregistraties. Het aantal personen met hartfalen bedroeg op 1 januari 2011 naar schatting 141.600 (14). De prevalentie van hartfalen neemt sterk toe naar mate men ouder wordt. Tot 65-jarige leeftijd komt hartfalen nauwelijks voor, maar bij mannen en vrouwen van 65 jaar en ouder is de prevalentie respectievelijk 44,7 en 49,1 per 1.000 personen. Voor mannen en vrouwen van 85 jaar en ouder stijgt deze naar respectievelijk 153,9 en 149,3 per 1.000 personen. Op basis van de vergrijzing van de bevolking en de sterke relatie tussen leeftijd en het vóórkomen van hartfalen zal naar verwachting het absolute aantal personen met hartfalen toenemen.
Overige risicogroepen en ziekten De omvang van het aantal sporters dat zware lichamelijke inspanning levert (zoals het lopen van een marathon) is niet bekend. Er bestaan nog enkele andere ziekten, zoals de ziekte van Addison, waarbij er een risico bestaat op het krijgen van hyperkaliëmie. Deze ziekten zijn zeldzaam en patiënten staan in deze gevallen onder controle van een arts die het kaliumgehalte in het bloed monitort.
Medicatiegebruik In de GIP (Genees- en hulpmiddelen Informatie Project) databank verzamelt het College voor Zorgverzekeringen systematisch gegevens over de ontwikkelingen in het gebruik van geneesmiddelen (15). Deze gegevens worden door een groot aantal zorgverzekeraars ter beschikking gesteld. Het betreft informatie over middelen die extramuraal (d.w.z. buiten instellingen als ziekenhuizen en verpleeghuizen) zijn verstrekt en vergoed op grond van de Zorgverzekeringswet. Het GIP doet een kwaliteitscontrole op deze gegevens en corrigeert ze waar nodig. Een gebruiker is gedefinieerd als een patiënt die gedurende een kalenderjaar minstens één voorschrift voor het betreffende (hulp)middel heeft ontvangen. Doordat iemand in een jaar verschillende geneesmiddelen kan gebruiken, kunnen de gebruikersaantallen niet zomaar worden opgeteld. Deze database geeft daardoor geen inzicht in de het gebruik van meerdere medicijnen door één persoon.
In 2012 gebruikten 221.800 personen kaliumsparende diuretica, 1.108.500 personen ACE remmers en 978.300 personen angiotensine- II-antagonisten. Ook gebruikten 951.318 personen verschillende soorten medicatie waarbij mogelijk hyperkaliëmie kan ontstaan (15). In 2012 kregen 2.712.000 personen ontstekingsremmers (NSAIDs) op voorschrift van een arts. Echter, deze medicatie is ook zonder doktersrecept verkrijgbaar bij de drogist of supermarkt. Het daadwerkelijke aantal gebruikers van NSAIDs is daardoor niet bekend.
RIVM Briefrapport 2015-0009
Pagina 27 van 39 Tabel 1: Aantal gebruikers van medicatie (indeling volgens ATC classificatie) met mogelijk een negatief effect bij een verhoogde kaliuminname. ACT groep ATC subgroep ATC classificatie Gebruikers (2012) Diuretica Kaliumsparende middelen C03D
138.000
Diuretica met kaliumsparende middelen
C03E 84.000 Middelen aangrijpend op het renine-
angiotensinesysteem ACE-remmers C09A 948.000
ACE-remmers combinatiepreparaten C09B 160.000
Angiotensine-II-antagonisten C09C
640.00 Angiotensine-II-antagonisten combinatiepreparaten C09D
321.000 Overige middelen aangrijpend op het renine- angiotensinesysteem
C09X
16.000 Anti-inflammatoire en antireumatische middelen
Niet-steroide anti- inflammatoire en antireumatische middelen M01A 2.712.000 Cardiaca Hartglycosiden (Digitalisglycodisen)
C01AA05 100.000 Immunosuppressiva Calcineurineremmers
L04AD
14.000 Overige medicatie die risico geeft op hyperkaliëmie Trimethoprim J01EA01
139.000 Ketoconazol D01AC08 317.000
J01AB02
2.000 Fluconazaol J02AC01 140.000
Itraconazol J02AC02
79.000 Heparinegroep B01AB 174.000
Digoxine C01AA05
100.000 RIVM Briefrapport 2015-0009 Pagina 28 van 39
RIVM Briefrapport 2015-0009
Pagina 29 van 39 6 Mogelijke consequenties te hoge kaliuminname voor de volksgezondheid In België heeft de Hoge Gezondheidsraad (HGR) en het Wetenschappelijk Comité van het Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen (FAVV) in april 2012 een gemeenschappelijk advies uitgebracht waarin zij pleiten tegen een algemene toepassing van kaliumsuppletie via de voeding als nutritionele preventie van hart- en vaatziekten ter aanvulling op de reductie van de natriuminname via de voeding (1). In het advies wordt gesproken van talrijke personen bij wie het risico op toxiciteit te wijten aan hyperkaliëmie, die hart- en neurologische complicaties veroorzaakt, is verhoogd.
Op basis van de informatie uit de voorgaande hoofdstukken kunnen wat betreft de kaliuminname de volgende risicogroepen worden geïdentificeerd: 1. Personen die niet weten dat ze een mogelijk risico hebben op hyperkaliëmie (bijv. NSAID gebruikers of personen met ongediagnosticeerde diabetes). Deze personen krijgen geen advies over kaliumbeperking. Het gebruik van kalium-houdende supplementen of kaliumzout, waardoor de kaliuminname substantieel toeneemt, zou bij deze groep mogelijk tot problemen kunnen leiden; 2. Patiënten waarbij de kaliuminname wordt gemonitord omdat zij een hoog risico lopen op hyperkaliëmie. In deze groep krijgen de patiënten begeleiding van een diëtist om de kaliuminname te beperken. In deze groep zouden problemen kunnen ontstaan wanneer zij voedingsmiddelen consumeren die door vervanging een verhoogd kaliumgehalte hebben en waarbij het gehalte niet duidelijk wordt vermeld op het etiket.
Op dit moment is er weinig bekend over de huidige kaliuminname bij deze risicogroepen in de Nederlandse bevolking. Binnen de huidige opzet van de voedselconsumptiepeiling (VCP) kunnen deze groepen niet worden geïdentificeerd. Het is daardoor niet bekend of het voedingspatroon bij deze personen afwijkt van de algemene Nederlandse bevolking. Omdat deze kennis ontbreekt, kunnen risico’s die mogelijk ontstaan door het vervangen van natriumchloride door kaliumchloride in voedingsmiddelen dan wel door het gebruik van kaliumhoudende supplementen of kaliumzout niet worden ingeschat.
Er zijn in de Nederlandse literatuur enkele gevallen beschreven waarin een verhoogde kaliuminname leidde tot hyperkaliëmie. In het eerste geval werd een hemodialysepatiënt opgenomen met ernstige hartritmestoornissen, waarna bleek dat deze persoon LoSalt gebruikte. In een ander geval werd een vrouw met een licht gestoorde nierfunctie die antihypertensiva gebruikte opgenomen met hyperkaliëmie na gebruik van LoSalt (16). In een derde geval werd een dialysepatiënt met hyperkaliëmie opgenomen omdat deze patiënt zijn brood had besmeerd met het product “Becel Pro-Active voor Goede Bloeddruk” en daardoor Yüklə 309,92 Kb. Dostları ilə paylaş:
|