Kemaleddin yeni 60-90. indd
Yüklə 6,85 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Hacı Mirfazil
- “İmanın ən möhkəm bağı Allaha görə dost luq və Allaha görə düşmənçilikdir”.
- Sədərəyin Seyidlər ocağı
- “Dünya və axirətin xeyirli əməli-saleh insanlarla sirdaşlıq və dostluq etməkdə cəm olmuşdur”.
Hacı Mirfazil 98 Xüsusilə bunlardan Molla Sadıq, Qədimli Həsən, Usta Məhəmməd, Qara Nəsib kişi, Bığlı Cabbar, Bağır kişi, Bəbirli İsmayıl və s. Ağa hər il Şahverdiyev Məhəmmədlə Əshabi- Kəhfə ziyarətə gedərdilər. Calal ağa dünyasını dəyişəndən sonra usta Məhəmməd on yeddi il yaşadı və bu illərdə o, öz ailəsini Əshabi-Kəhfə ziyarətə göndərərdi. Amma özü getməzdi və deyərdi ki, mən Calalsız heç yerə getmərəm. Dostluq haqqında Hz. Əli (ə.s.) belə buyurub: “İmanın ən möhkəm bağı Allaha görə dost luq və Allaha görə düşmənçilikdir”. Məhz Mircalal ağanın insanlara olan dostluğu yalnız Allaha görə idi. Rəhmətlik Molla Sadıq Sədərək kəndinin baş mollası idi. O, nəinki Sədərəkdə, hətta bütün Naxçıvanda və Vedibasar mahalında da tanınan ruhani idi. Onun apardığı məc- lislər çox yüksək səviyyədə keçirdi. Onun çox gözəl nitq qabiliyyəti və izahatı var idi. Sözün əsl mənasında, bir alim idi. Həm də gözəl insan, həqiqi dindar və mömin idi. Molla Sadıq Mircalal ağanın yaxın dostu və din qardaşı idi. O, Mirçalal ağa ilə uzun illər dostluq etmiş və aralarında bir-birinə qarşı böyük hörmət yaranmışdı. Günlərın bir günü Asnı məhəlləsində Molla Sadıq böyük bir məclis aparırdı. O, məclisdə öz dili ilə seyidlər haqqında və Mircalal ağa haqqında danışırdı. Sədərəyin Seyidlər ocağı 99 Mən də o məclisdə iştirak edirdim. Molla Sadıq deyirdi ki: “Mən bir gün yuxuda gördüm ki, kolxozun idarəsinin tərəfindən asfaltın üstü ilə kəndə tərəf gəlirəm. Gəlib xırmandakı qəbiristanlığın yanından ke çirəm. Görürəm ki, 4 nəfər ağ paltarda, Kərbəlayi Miryaqub ağanın qəbrinin yanında bir qəbir qazırlar, amma bizim kəndin camaatından deyil. Mən onlara yaxınlaşıram, salam verib soruşuram: “Siz kimsiniz? Burada nə edirsiniz? Bu qəbir kimindir qazırsınız?” Onlarsa mənə cavab verirlər ki: “Bu qəbir Miryaqub ağanın oğlu Calal ağanındı. O ki qaldı bizə, onu sən bilməzsən ki, biz kimik. Bu qəbrin sahibi isə bu kənddə Allahın həqiqi qulu və gözəl bəndəsidir. Elə ona görə də onun qəbrini biz özümüz hazırlayırıq”. Mən yuxudan ayılıb gördüm ki, artıq sübh azanı oxunur. Tez namazı qılıb kəndin mərkəzinə gəldim. Yol boyu bu yuxunu fikirləşirdim. Bir də o qəbrin yerini dəqiq yadımda saxlamışdım. Bu fikirlə mən kəndin mərkəzinə çatdım, bazara tərəf getdim. Gördum ki, Calal ağa heyvan kəsib soyur, mən ona salam verib yanından keçib, o biri tərəfə getdim. O da mənim salamımı alıb öz işi ilə məşğul oldu. Bir az o tərəfə keçib səbr etdim, qəlbimdə ağanı sağ gördüyümə görə şükür edirdim ki, Calal ağa sağdı, o adi yuxuymuş. Bir az keçəndən sonra ağaya tərəf geri gəldim, həm də ev üçün ət almaq istəyirdim. Elə ağanın Hacı Mirfazil 100 yanına çatanda mənə dedi ki: “Ay Molla Sadıq, sənə nə olub belə narahatsan? Yoxsa yuxuda görübsən ki, mən ölmüşəm, özü də 4 nəfər adam Miryaqub ağanın qəbrinin yanında mənə qəbir qazırlar”. Mən Calal ağanın bunları deməsinə mat-məəttəl qaldım. Axı bu haqda mən heç kəsə bir kəlmə də olsun bəhs etməmişdim, deməmişdim. Sonra ağa sözünə davam edib mənə dedi ki, “o qəbrin yerini dəqiq yadında saxla, elə ora mənim yerimdi, məni dəfn edəcəklər. Özü də buna düz bir ay vaxt var”. Söz bura çatanda Molla Sadığın gö zündən yaş axırdı. O, həzin-həzin ağlayırdı. O, cibindəki dəsmalı çıxarıb üz-gözünü sildi. Məclisdəki camaat isə sakitcə qulaq asırdı. Molla Sadıq sözünə belə davam etdi: - Camaat, bu bir ayın hər gününü Ağa üçün narahat idim və hər namazda ona dua edirdim. Elə ki, vaxt gəlib çatdı, bu bir ay tamam oldu. Elə o vaxtda da Calal ağa rəhmətə getdi. Məni təəccübləndirən bir məsələ də var idi. Ağanın qəbrini əvvəlcə Miryaqub ağanın ayaq tərəfində qazmaq istəyiblər. İndi həmin yer qəbiristanlıqda yarımçıq qalır. Amma nə qədər eləyiblərsə, oranı qaza bilməyiblər. Sonra isə düz mənim yuxuda gördüyüm yerdə qəbri qazıblar. Elə Calal ağa da həmin yeri deyirmiş. Onu həmin yerdə dəfn ediblər. Sədərəyin Seyidlər ocağı 101 Molla Sadıq sözü burada bitirib Calal ağanın və bütün Qara Seyidin ocağından gedənlərin ruhuna dualar oxudu. Allah onların hamısına rəhmət eləsin. Həzrət Əli (ə.s) belə buyurub: “Dünya və axirətin xeyirli əməli-saleh insanlarla sirdaşlıq və dostluq etməkdə cəm olmuşdur”. Calal ağanın yaxın dostlarından olan Bə- birov İsmayıl kişi son zamanlarda rəhmətə gedib. İsmayıl kişi deyirdi ki, mən Mircalal ağa ilə uzun müddət bir yerdə yoldaşlıq elə mişəm, onunla bir çox yerlərdə bənna işləmişəm, onun ölümü mənə çox təsir edib. Yaxşı yadımdadır, biz bir yerdə işləmişdik, amma əmək haqqını ala bilməmişdik. Mən evdə idim. Bir də gördüm məni çağırırlar. Küçəyə çıxıb gördüm ki, Calal ağadır. Onu görəndə çox sevindim və ağanı təkidlə evə dəvət etdim. Amma o, içəri keçmədi. Əlini salıb cibindən pul çıxardı və dedi ki, İsmayıl, mən gedib pulu aldım. Bu da sənin haqqındır. Pulu mənə verib sağollaşıb getdi. Mən isə yerimdəcə qalıb onun arxasınca baxırdım. O, bir az getmişdi ki, dönüb geri baxdı və gördü ki, mən elə durduğum yerdəcə qalmışam. Ağa məni belə boynu bükük görüb geri döndü. Mən onun geri döndüyünü gördüm və qəlbimdə sevindim ki, ağa yəqin nə isə unudub ki, geri qayıdır. Calal ağa mənə çatdı, heç nə demədən məni bağrına basdı və üz-gözümdən iki-üç dəfə öpdü. Mən onun bu hərəkətində lap mat qalmışdım. Axı bu Yüklə 6,85 Mb. Dostları ilə paylaş:
|