AMEA FOLKLOR İNSTİTUTU
AMEA A.A.BAKIXANOV adına TARİX İNSTİTUTU
FOLKLOR VƏ TARİXİMİZ
Respublika Elmi Konfransı
126
126
tariximizdir. Bir məsələni də etiraf edək ki, Azərbaycanımızın bu başından o başına
ev-ev gəzsək, hamı Qaçaq Nəbi ilə bağlı «Qoy sənə deyinlər, ay Qaçaq Nəbi, Həcəri
özündən ay Qoçaq Nəbi» kəlmələrini zümzümə edəcək. Bax bu məqamlardı xalqın
yaşarlığı. Və xalq sevgisini qazanmaq da budur.
Qaçaq Nəbi ilə bağlı dastanın yaranma məsələsinə gəldikdə bu tamamilə başqa
məsələdir. Daha doğrusu, dastan ənənəsi ilə bağlıdır. Türk xaqlarında, eləcə də onun
bir qövmü olan Azərbaycanımızda da bu ənənənin çoxçalarlı, özünənməxsus spesi-
fikası var. Xalqın qəhrəmanlıq tarixində isə bu daha çalarları, spesifikası ilə
müşahidə olunur. Ona «folklor yaratmaq» tendensiyasından baxmaq böyük
yanlışlıqdır. Bir növ bu məsələyə bələd olmadan yanaşılan tendensiyadır. Dastanın,
özü də qəhrəmanlıq dastanlarının yaranması mürəkkəb və uzunmuddətli prosesdi.
Bunun rəvayətdən, əhvalatdan, nəğmə və şeir nümunələrindən dastanlaşmaya doğru
təbii gedişi var. Süni əlavələr, hansısa epizodu, əhvalatı artırmaq, bir qədər dəqiq
desək, quraşdırmalar burada keçmir. Hər hadisəyə, olana da dastan yaranmır. Etiraf
edək ki, yaxın dövrün hadisələri, ictimai, siyasi, mədəni həyatımızda baş verənlər,
Qərbi Azərbaycan itkisi, Qarabağ savaşı çoxlu şeirlərin, nəsrin, dramaturgiyamızın,
səhnə əsərlərimizin, nəğmə, bayatılarımızın mövzusu oldu, ancaq həmin ağrıların
bütün tərəfləri ilə əksini verən bədii nümunələri ortaya qoya bilmədi. Məhz yeni
dövrün qəhrəmanlıq dastanı yaranmadı. Bəlkə də, yarada bilmədik. Ancaq bu
ağrılar, savaşlar həmin qəhrəmanlıqları özündə yaşadacaq dastan nümunəsinin
yaranmasını da inkar etmir. Çünki o müharibənin kifayət qədər fədakarlıq göstərən
oğulları olub. Həmin qəhrəmanlığın ümumiləşdirilməsi isə təbii axarlı prosesdir.
Necə ki, B.Behcətin (1), Ə.H.Tahirovun (3), Ə.Axundovun (4), eləcə də 220
səhifəlik əlyazması bizə gəlib çatmayan Muradxan Cahangirovun zamanında işləri
olmuşdu. Bu da xalqın, bütünlükdə məmləkətin üzləşdiyi mübarizə, ölüm-dirim
savaşı idi. Bir növ tapdalanmış haqqın bərpasına yönəlmişdi. Həmin nəğmələr
demək olar, yarandığı vaxtdan, qəhrəmanların özlərinin sağlığında həm də yazıya
alınmağa başlamışdı. Folklorşünas alimimiz İ.Abbaslı da bu məqamı B.Behcətin
«Qaçaq Nəbinin tarixi» kitabına yazdığı «Qaçaq Nəbi» dastanı və Bəhlul Behcətin
«Qaçaq Nəbinin tarixi» adlı giriş sözündə xüsusi olaraq vurğulayır: «Qaçaq Nəbi
haqqında nəğmə və rəvayətlər XIX əsrin sonlarından etibarən toplanmağa başlamış,
«Qafqaz» qəzeti, SMOMPK, XX əsrdə isə «Azərbaycanı öyrənmə yolu» məcmuəsi,
«Ədəbiyyat qəzeti», «Azərbaycan kolxozçusu» və s. kimi mətbuat orqanlarında çap
olunmuşdu» (1, 4). Bunlar hamısı xalqın düşüncəsindən qopan və böyük sevgidən
yoğrulmuş nümunələrdir ki, mətbuatda da əksini tapırdı. Daha doğrusu, xalq
məhəbbətinin artan istiqamətdə yaşamı idi. Ancaq təəssüflər, min təəssüflər ki,
həmin qəhrəmanlığa, onlar haqqında dolaşan əhvalat, hekayə,
nəğmələrə yad əllər də
uzanmada idi. Bunların bir qismi heç şübhəsiz, düşünülmüş, işləri dolaşdırmaq
məqsədi daşıyırdı. Qaçaq Nəbi ilə, Həcər xanımla bağlı rəvayətlərdə də bunlar yer
almaqdadır. Son dövrlərdə bu daha çox görünməkdədir. Özü də çox təəssüf ki, bu
qondarmaların, dolaşıqlıqların bir hissəsi folklorşünaslar tərəfindən edilir.
PDF created with pdfFactory Pro trial version
www.pdffactory.com