80
arxasında əllərində çovkan tutmuş oyunçular dururdu. Hakim şərfi
yelləyir və oyunun başlanmasına icazə verirdi. Atlılar atılmış topa tərəf
çaparaq topu çovkana götürür və öz cəldliyini, at üstündə topa nəzarət
etmək bacarığını
nümayiş etdirir, meydanda dövrə vurarkən topu
xəlifənin ayaqları altına atmağı qarşılarına məqsəd qoyurdular. Oyunda
maraqlı və cəlbedici cəhətlər çox olurdu.
Bu oyuna öyrənmiş atlar
sahibinin sözünə qulaq asır, cəld dönür, sanki top ardınca uçurdular.
Oyunçular aşağı əyilir, yəhərdən sürüşürdülər, çovkanın zərbələrindən
isə top gah boz atlıların, gah da ağ atlıların əlinə keçirdi.
«Dirədöymə», «Atbeli», «Bənövşə», «Dədəboyu», «Gizlənpaç»,
«Xoruzdöyüşü», «Gözübağlıca», «Üzük-üzük», «Yaylıqbağladı»,
«Gecə və gündüz», «Siçan-pişik», «Qıy-qıy» və s. də Azərbaycan xalq
oyunlarındandır.
Dostları ilə paylaş: