108
İnformasiya texnologiyalarının tətbiqi şirkətlərin strukturuna təsir
göstərir. XX əsrin sonuncu 1/4 hissəsində tranzaksiya xərclərinin (axtarış,
kontraktlar, istehsalın əlaqələndirilməsi) təsiri altında şirkətlərin iriləşdiril-
məsi, onların çərçivəsində istehsalın kombinələşdirilməsi və diversifi-
kasiyası meyilləri aydın görünməyə başlamışdı. İnformasiya şəbəkələrinin
yaradılması tələb və təklif haqqında məlumatların əldə olunmasını, dövriyyə
və əsas vəsaitlərin idarə edilməsini asanlaşdırır, bir-biri ilə texnoloji bağlılığı
olmayan xırda və orta şirkətlərin inkişafına imkan yaradır.
İnformasiyanın ötürülməsinin dəyərinin kəskin ucuzlaşması
istehsalda struktur əlaqələrin dəyişməsinə səbəb olmuşdur. Əvvəllər
istehsalın şaquli inteqrasiyası: xammaldan hazır məhsul buraxılışınadək -
üstünlük təşkil edirdi. İnformasiyalaşdırmanın inkişafı nəticəsində üfüqi
əlaqələr güclənməyə başladı. İstehsal get-gedə daha çox öz yerini tutan,
lakin bir-biri ilə qarşılıqlı əlaqədə fəaliyyət göstərən ayrı-ayrı özəklər:
subpodratçılar, malgöndərənlər, laboratoriyalar, idarəçilik üzrə məsləhətçi-
lər, təhsil və tədqiqat idarələri, bazarın öyrənilməsi üzrə firmalar, ticarət
təşkilatları - daxilində təşkil olunur. Onların qarşılıqlı əlaqələri dünya
təsərrüfatının texnoloji inkişafına xidmət göstərən dəyər zəncirləri yaradır.
Təsərrüfatın rabitə vasitələri ilə təchizatı da yüksəlmişdir. Bu gün
əhalinin hər 100 nəfərinə 20 daimi və 51 şanvari telefon xətti düşür. Bu, Yer
kürəsi əhalisinin yarısından çoxunun telefon rabitəsindən istifadə etməsi
deməkdir. Təsərrüfatın informasiyalaşdırılması şərtləri onun, ilk növbədə,
sənaye ölkələrində inkişaf etməsini müəyyənləşdirir. İƏİT ölkələrində
əhalinin yarısının, inkişaf etməkdə olan ölkələrdə isə hər səkkiz nəfərdən
birinin birdən artıq daimi telefon nömrəsi vardır. İnternet istifadəçilərinin
72%-i inkişaf etmiş ölkələrdə yaşayır.
5.2. Nəqliyyat sistemi
Nəqliyyat kommunikasiya sisteminə aid edilir. Cəmiyyətin
inkişafının ilkin mərhələlərində nəqliyyat özündə bütün mübadilə
proseslərini ehtiva etmiş, sonradan isə maddi obyektlərin yerdəyişməsi üzrə
ixtisaslaşmağa başlamışdır. Hazırda onun əsas funksiyası təkrar istehsal
prosesində istehsal amillərini birləşdirməkdən və onların bazara
çıxarılmasını təmin etməkdən ibarətdir. Başqa sözlə, nəqliyyat istehsalçıları,
alıcıları və satıcıları ayıran zaman və məkanı birləşdirir. İqtisadi baxımdan
nəqliyyat istehsal və istehlak arasında zaman və məkan fərqini azaldır.
__________________________________________________
Nəqliyyat: ümumi cəhətləri
Nəqliyyat məhsuldar qüvvələrin yerləşməsinə təsir göstərən əsas
amillərdən biri kimi çıxış edir. O, təkrar istehsal prosesinin bir hissəsi
olmaqla, istehsal resurslarından səmərəli istifadə olunmasını təmin edir.
109
Əmək bölgüsü yalnız malların, xidmətlərin və işçi qüvvəsinin
yerdəyişməsinin dəyərini aşağı salmağa imkan yaratdığı halda baş tutur.
Fraxt dərəcələrinin və müxtəlif malların nisbi qiymətləri istehsal
vasitələrindən və işçi qüvvəsindən istifadənin mühüm şərtləridir.
İqtisadi inkişafın təmin olunmasında nəqliyyatın rolu danılmazdır.
Məhsul istehsalının artımının buraxılışın həcmindən və ixtisaslaşmadan asılı
olması çoxlu xammal, böyük həcmli bazar, daha çox həcmdə nəqliyyat
işlərinin yerinə yetirilməsini tələb edir. Buna görə də nəqliyyat milli və
dünya təsərrüfatlarının vəziyyətinin həssas barometridir. Eyni zamanda,
nəqliyyat vasitələrinin və tikinti materiallarının iri istehlakçısı olmaqla
nəqliyyat ÜDM-in formalaşmasına təsir göstərir.
MDM-də nəqliyyatın payı 6-7%, məşğulluqda isə 5-6% təşkil edir.
Bu məlumatlara iqtisadiyyatda nəqliyyat xidmətlərinin əhəmiyyətini artıran
fərdi və firmadaxili nəqliyyat daxil deyil. Bir qayda olaraq, milli gəlir
artdıqca, ÜDM-də nəqliyyatın payı azalır. Asiya, Latın Amerikası və Afrika
ölkələrində bu pay daha çoxdur.
İstehsalın müasir miqyasında hər il bir nəfərə düşən məhsul
istehsalının həcmi inkişaf etmiş ölkələrdə təqribən 20-25 ton, dünya üzrə isə
10 tona yaxındır. Eyni zamanda, ictimai məhsulun hər tonu müəssisə
daxilində texnoloji və dövriyyə sahəsində daşımalar nəzərə alınmadan,
beynəlxalq dəniz daşımaları daxil olmaqla təqribən 860 t/km nəqliyyat işini
tələb edir. Beynəlxalq dəniz daşımaları nəzərə alınmadıqda, bu rəqəm 550
t/km-dır.
İnsanların mütəhərrikliyi də yüksəlmişdir. 1900-cı ildə ABŞ-da bir
vətəndaş əsasən işə getmək üçün ildə orta hesabla 698 km məsafə qət edirdi.
1980-ci illərdə insanın bütün nəqliyyat növləri nəzərə alınmaqla hərəkəti
ildə 19,2 min km-ə çataraq, əsrin əvvəlindən 27,5 dəfə artmışdır. Qərbi
Avropada bu göstəricilər 1,5-2 dəfə aşağıdır. Yüksək səviyyədə inkişaf
etmiş ölkələrdə insanların təsərrüfat və sosial fəallığı səfərlərin nisbətən çox
olmasından asılıdır. Zəif inkişaf etmiş ölkələrdə insanların yerdəyişməsi ildə
480-660 km, yaxud gün ərzində 2 km, ən çox inkişaf etmiş periferiya
ölkələrində isə bundan 20 dəfə artıqdır. Ölkə orta inkişaf səviyyəsinə
çatdıqdan sonra insanların mütəhərrikliyi yüksəlməyə başlayır.
İqtisadi inkişafda daşımaların rolunu təhlil etmək üçün ÜDM ilə yük
dövriyyəsinin nisbəti, əhalinin hər nəfərinə düşən gəlirin məbləğinə nisbətən
nəqliyyata tələbatın elastikliyi və s. göstəricilərdən istifadə olunur.
ÜDM ilə yük dövriyyəsi (t/km) arasında ən aşağı nisbət Y/tk inkişaf
etmiş ölkələrdədir. Burada ÜDM-in bir dollarına təqribən 2,4 t/km, inkişaf
səviyyəsi aşağı olan ölkələrdə isə bundan 2 dəfə çox yük daşımaları düşür.
Tələbin elastikliyində də nisbətlər təqribən bu cürdür. Göstəricilər arasındakı
fərq kifayət qədər nəzərə çarpır. Onlar eyni kəmiyyətdə iqtisadi artıma nail
olmaq üçün inkişaf etmiş ölkələrlə müqayisədə nisbətən zəif ölkələrdə daha