121
milli təsərrüfatlara əvvəllər olduğundan daha güclü təsir göstərir. Təkrar
istehsal şərtlərindəki bu dəyişikliklər ticarətin və kapitalın hərəkətinin
liberallaşdırılması ilə birlikdə güclü sahibkarlıq subyektləri olmayan
ölkələrdə yeni sahələrin təşəkkül tapmasını, demək olar ki, tam
blokadaya alır.
Qloballaşma milli bazarlarda rəqabəti kəskinləşdirməklə, nisbətən
zəif inkişaf etmiş ölkələrin təsərrüfatlarının möhkəmlənməsinə imkan
vermir. İqtisadi inkişaf səviyyəsi nisbətən aşağı olan ölkələrdə
təsərrüfatın istehsal strukturu məhduddur, sahibkarlıq subyektləri kifayət
qədər güclü deyil, təsərrüfat assosiasiyalarının yaradılması üçün institu-
sional qurumlar inkişaf etməmişdir, kapital bazarlarına çıxış zəifdir və
onlarda sosial xidmətlər, o cümlədən istehsalçılara qulluqların göstəril-
məsi şəbəkəsi yoxdur. Bu ölkələr inkişaf etmiş dövlətlərdən olan
rəqiblərinə ya tamamilə müqavimət göstərə bilmir, ya da buna qismən
nail olur. Zəif iqtisadiyyatlara nüfuz edərək, transmilli kapital onlara
məhdud sayda, TMK-nın maraqlarına cavab verən təsərrüfat funksiya-
larını yerinə yetirilməsini aşılayır. Yalnız bəzi əlverişli hallarda iqtisadi
münasibətlərin liberallaşması təsərrüfatın inkişafına kömək edə, xarici
kapital hesabına inkişafın adda-budda ocaqlarını yarada bilər.
TMK-nın milli inkişafın sosial yönümünü özlərinə tabe etməyə
çalışması bütün tərəflərin - həm onların yerləşdiyi, həm də onları qəbul
edən ölkələrin sosial vəziyyətində əks olunur. Bunun nəticələrindən biri
əmək bazarında təşkilatlanmış işçi qüvvəsinin get-gedə nüfuzdan
düşməsidir. Dünya təsərrüfatının bir tam kimi sərbəst işçi bazarına
ehtiyacı olsa da, bu bazar işçi qüvvəsinin ölkələr arasında sərbəst hərəkəti
nəticəsində deyil, işçi qüvvəsindən istifadə üçün ən əlverişli olan şərtlərin
TMK tərəfindən seçilməsi nəticəsində yaradılır. Beynəlxalq rəqabətin
güclənməsi işəgötürənləri əmək praktikasını dəyişməyə, o cümlədən
daimi məşğulluğu qeyri-sabit, qeyri-rəsmi, təsadüfi və kontrakt üzrə işlə
əvəzləməyə sövq edir.
Milli təsərrüfatların açıqlığının güclənməsi ilə müşayiət olunan
iqtisadi sistemlərin qloballaşması TMK-ya və TMB-a iri həcmdə maliyyə
vəsaitlərini qısa müddətdə bir mərkəzdən digərinə köçürməyə imkan
verir və bununla da zəifləmiş milli iqtisadiyyat maliyyə böhranı
vəziyyətinə düşür.
İnkişaf etmiş dövlətlərin tarixi göstərir ki, qloballaşmanın
üstünlükləri ölkə iqtisadi və institusional inkişafın müəyyən yüksək
həddinə çatdıqdan sonra reallaşır. Həmin dövlətlər buna proteksionizmin
müəyyən üsullarından istifadə olunması, institusional və infrastruktur
əsasların fəal surətdə yaradılması sayəsində nail olmuşlar. Müasir dövrdə
qloballaşmanın təsirinə səmərəli tərzdə davam gətirmək üçün dövlət milli
122
imkanlarını genişləndirməli, iqtisadi fəaliyyəti tənzimləməli, əsas ictimai
xidmətlərin göstərilməsini təmin etməlidir.
Qloballaşmanın faydalarının milli təsərrüfatlar arasında bölüş-
dürülməsi zamanı birtərəfli üstünlüklərin mövcudluğu dünya iqtisa-
diyyatının üzvi inkişafını çətinləşdirir, bir sıra ölkələrin və regionların
iqtisadi tərəqqidə geri və hətta ondan kənarda qalmasına səbəb olur. Buna
görə də BMT-nin Sənaye İnkişafı üzrə Təşkilatının (UNIDO) ekspertləri
qloballaşmanı "dünya iqtisadiyyatının restruktizasiyası kimi müəyyən
etmiş, bu prosesdə dünya miqyasında rəqabət aparmaq üçün sənayeləşmə
sahəsində ifrat həddə çatmış millətlərlə geridə qalan millətlər arasındakı
uçurumun genişləndiyini" göstərmişlər. Bununla bağlı olaraq qlo-
ballaşma proseslərinin iqtisadi inkişafı sürətləndirməyə və dünyada
yoxsulluğu azaltmağa, milli təsərrüfatların iqtisadi, sosial və ekoloji
dayanıqlığını təmin etməyə yönəlməsinin vacibliyi etiraf edilir.
6.3. Qarşılıqlı asılılıq və iqtisadi təhlükəsizlik
__________________________________________________
Qarşılıqlı asılılığın mexanizmi
Təsərrüfatçılığın beynəlmiləlləşməsi təkrar istehsal proseslərinin
dünya səviyyəsində bir-birindən asılılığının yaranması ilə nəticə-
lənmişdir. Mübadilənin beynəlmiləlləşdiyi şəraitdə ölkənin milli gəlirinin
çoxalması onun malları və xidmətləri idxal etmək imkanlarının artması
ilə nəticələnir.
İstehsal prosesləri qarşılıqlı əlaqədə olduğundan, bir ölkədə gəlirin
və idxalın, buna müvafiq olaraq müqabil ölkədə gəlirin artması üçüncü
ölkələrdə də idxala tələb yaradır. Beləliklə, bir ölkənin gəlirlərinin
yüksəlməsi nəticəsində yaranan bu cür effekt ilkin olaraq bir ölkədə
tələbin genişlənməsinə cavab reaksiyası kimi, başqa ölkələrdə də məcmu
tələbin artmasına səbəb olur.
Bu effekt iqtisadi siyasətdə istifadə oluna bilər. İqtisadi baxımdan
iri hesab olunan ölkənin pul və vergi siyasətləri vasitəsilə daxili istehsalı
və buna müvafiq olaraq idxalı stimullaşdırması müqabil ölkənin ixracını
artıra bilər. Bu isə, dünyada istehsalın və məşğulluğun artmasına gətirib
çıxarır ("lokomotiv nəzəriyyəsi"). Bir ölkədə baş verən canlanmanın
müqabil ölkəyə təsir dərəcəsi onun həmin ölkənin ümumi idxalının
həcmindəki payı ilə yanaşı, həyata keçirilən ixracın bu ölkənin gəlir-
lərinin sonrakı artımında necə əks olunmasından da asılıdır. Qarşılıqlı
asılılıq effektini müəyyən etmək üçün, bir ölkədə ÜDM-in 1% artmasının
başqa ölkənin gəlirini nə qədər çoxaltdığını bilmək lazımdır. Belə hesab
olunur ki, ÜDM-in 0,5% artımı iqtisadiyyatın canlanmasının mühüm