129
nisbət BVF tədqiqatçıları tərəfindən 0,5% hüdudunda qiymətləndirilir. Bütün
bunlar iqtisadi artımın güclənməsinin yığımda ilkin sıçrayış olmadan belə
mümkün olması barədə fikir söyləməyə əsas verir. Öz növbəsində, bu müddəa
sürətlə inkişaf edən ölkədə yığımın əsas hissəsinin daxili mənbələr hesabına
formalaşacağını nəzərdə tutur.
_____________________________________________________
Kapital qoyuluşları və əmək məhsuldarlığı
Əmək məhsuldarlığı mövcud olan fondların həcmindən və istehsal
fondlarından istifadənin səmərəliliyindən birbaşa asılıdır. Kapital qoyuluşları
ilə əmək məhsuldarlığı arasında qarşılıqlı əlaqənin xarakteri birmənalı deyil.
Əsas kapital hər biri xüsusi natural formaya malik olan və spesifik istehsal
funksiyalarını yerinə yetirən müxtəlif, çoxsaylı növlərin məcmusundan
yaranır. Eyni dəyərə malik olan, lakin strukturu kəskin fərqlənən əsas fondlar
istehsalda müxtəlif səmərə verir. Onların hər birinə ETT, idarəçiliyin
çevikliyi, işçi qüvvəsindən istifadə olunması, işçinin təhsil və ixtisas
səviyyəsi, işsizlik dərəcəsi təsir göstərir. Buna baxmayaraq, istehsal
fondlarının bir məşğul işçiyə düşən həcminin artması əmək məhsuldarlığının
yüksəlməsinin fundamental mənbəyi kimi tanınır. Belə ki, R.Solounun modeli
göstərir ki, gəlirlərinin mühüm hissəsini kapital qoyuluşlarına yönəldən ölkə
əməyin kapitalla silahlanmasında yüksək dayanıqlığa nail olacaq və bunun
sayəsində əhalinin hər nəfərinə düşən gəlirini yüksəldə biləcəkdir.
1950-1960-cı illərdə kapital qoyuluşları ilə əmək məhsuldarlığı
arasında qarşılıqlı əlaqənin güclənməsi müşahidə olunurdu. Dalğa və
konyunktura amillərinin dövrün müxtəlif mərhələlərində və vaxt kəsiklərində
kapitalla silahlanma və əmək məhsuldarlığı göstəricilərinin dəyişməsində
fərqlər yaratmaqla onların nisbi dinamikalarında nəzərəçarpacaq düzəlişlər
etməsinə baxmayaraq, orta hesabla götürüldükdə, bu və ya digər istiqamətdə
kənarlaşmalar cüzi olmuş və onlar təqribən eyni templərlə artmışdır.
Dünya iqtisadiyyatında əmək məhsuldarlığı 1960-cı illərdə, MDM-də
kapital qoyuluşlarının payı artdığı dövrdə sürətlə yüksəlirdi. Bu cür inkişaf
iqtisadiyyatın uzun sürən yüksəlişi dövründə yeni texnikaya vəsait
qoyuluşlarından yüksək fayda əldə edilməsi, mallar və xidmətlərin çeşidinin
genişlənməsi, istehsal strukturunun sürətli inkişafı ilə müşayiət olunan
canlanma və artım fazaları ilə üst-üstə düşmüşdü. Növbəti onilliklərdə
investisiyalar və əmək məhsuldarlığının dinamikaları arasında əlaqə nisbətən
zəif olmuşdur. 1980-ci illərdə MDM-in bir işləyən üzrə hesablanmış həcmi
ildə 1,3%, 1990-cı illərdə - 0,85% artmışdı. Əmək məhsuldarlığının dünya
miqyasında yüksəlməsində inkişaf etmiş ölkələr əsas rol oynamışdır. İnkişaf
etməkdə olan ölkələrdə əmək məhsuldarlığının dinamikası ziddiyyətli tərzdə
dəyişmişdir. 1970-ci illərdə artım müşahidə olunmuş, sonra isə nisbətən enmə
130
baş vermişdir. Kapital qoyuluşları ilə əmək məhsuldarlığı arasında mənfi
korrelyasiya çox vaxt amortizasiya səviyyəsinin aşağı olması ilə əlaqədar,
investisiyaların əsas kütləsinin yenidənqurmaya deyil, yeni obyektlərin inşa-
sına yönəlməsi nəticəsində yaranır. Belə vəziyyətdə kapital qoyuluşlarının
faydalılıq əmsalı, onların səmərəliliyi aşağı düşür.
Bütövlükdə isə, istehsal vasitələrinin daim yenilənməsi və artması iş
şəraitini yaxşılaşdırmaqla yanaşı işçi qüvvəsi məsrəflərinin səmərəliliyini
yüksəldir. İstehsal vasitələrinin təkmilləşdirilməsi onların qiymətinin işçi
qüvvəsinin dəyəri ilə müqayisədə nisbətən ucuzlaşması ilə nəticələnir.
Beləliklə, canlı əməyin maddiləşmiş əməklə əvəz olunması üçün iqtisadi
şərait yaradılır.
Yığımın mühüm xüsusiyyətlərindən biri də bu prosesin elm və
texnikanın inkişafı ilə üzvi surətdə bağlılığıdır. Toplanmış əsas kapital
bütövlükdə "insan biliklərinin maddiləşmiş qüvvəsini" təcəssüm edir. Onun
ümumi fonda əlavə edilməsi ETT-nin ən yeni nailiyyətlərinin tətbiq edilməsi
deməkdir. Yetkin iqtisadiyyat bu baxımdan üstünlüklərə malikdir. İri həcmdə
əsas kapitala malik olan, inkişafın intensiv formalarından istifadə edən bu
iqtisadiyyat köhnəlmiş istehsal vasitələrindən vaxtında azad olmaqla, tez bir
zamanda yenilikləri mənimsəmək imkanına malikdir.
7.2. Dünyada əmanətlərin və yığımların səviyyələri
Əmanətlər və yığımlar bir-biri ilə qırılmaz əlaqədədir. Adətən,
əmanətlər yığımlardan əvvəl baş verir və özündə pul kapitalının formalaşması
prosesini təcəssüm etdirir. Bu prosesdə kredit idarələri mühüm rol oynayır.
_____________________________________________________
Əmanətlərin və yığımların səviyyələrində baş verən dəyişikliklər
Son onilliklərdə əmanətlərin və kapital qoyuluşlarının dinamikası
qeyri-bərabər olmuş, səviyyələri dəyişmişdir. Dünyada əmanətlərin səviyyəsi
1950-1960-cı illərdə rəvan yüksəlmiş, 1970-ci illərdə enerji böhranı ilə
əlaqədar olaraq kəskin artmış, 1980-1990-cı illərdə isə əhəmiyyətli dərəcədə
aşağı düşmüşdür. Valyutaların alıcılıq qabiliyyəti əsasında hesablandıqda,
dünyada əmanətlər norması 1960-1972-ci illərdə 23%, 1973-1980-ci illərdə
25%, 1981-1990-cı illərdə isə 23,3% olmuş, 2000-2010-cu illərdə 22%-dək
aşağı düşmüşdür.
Dünyada əmanətlər normasının aşağı düşməsi onun inkişaf etmiş
ölkələrdə, xüsusilə də ABŞ-da enməsi nəticəsində baş vermişdir. Bu ölkələr
qrupunda əmanətlərin payının aşağı düşməsi, ilk növbədə, onun ev
təsərrüfatları sektorunda azalması nəticəsində baş vermişdir.