596
irsinin müqayis
əli tədqiqi nöqteyi-nəzərindən, həm də ümumən mühacirət
ədəbiyyatının çərçivəsini, özəlliklərini, spesifikasını dəyərləndirmək baxımından
diqq
ət çəkir. 1900-1945-ci illərdə “Alman və Azərbaycan mühacirət ədəbiyyatının
s
əciyyəvi xüsusiyyətləri”, “Alman və Azərbaycan mühacir ədəbiyyatında tipoloji
c
əhətlər” adlı iki fəsildən, “Nəticə” və istifadə edilmiş ədəbiyyat siyahısından
ibar
ət elmi-tədqiqat işinin “Giriş”ində dissertant mövzunun aktuallığını kifayət
q
ədərtutarlı dəlillərlə əsaslandırmışdır, müəllifin təbirincə desək, problemə
müraci
ətin “dövrün özünün diqtəsindən ictimai-siyasi durumundan irəli gəldiyini
vurğulamış, mövzunun tədqiqi tarixinə qısaca nəzər salmış, tədqiqatın obyekti,
m
əqsədi və vəzifəsini izah etmiş, əsərin elmi yeniliyini göstərmiş, nəzəri-təcrübi
əhəmiyyətindən söz açmış, işin aprobasiyası və dissertasiyanın strukturu barəsində
m
əlumat vermişdir.
Dissertasiyanın “1900-1945-ci illərdə “Alman və Azərbaycan mühacirət
ədəbiyyatının səciyyəvi xüsusiyyətləri” adlı birinci fəslində müəllif yeni dövr
alman mühacir
ət ədəbiyyatının formalaşmasından, alman mühacirət ədəbiyyatında
fa
şizmin iflasından və Azərbaycan mühacirət ədəbiyyatının təşəkkülündən bəhs
edir.
Yeni dövr alman mühacir
ət ədəbiyyatının yaranmasına səbəb olan tarixi
t
əbədüllatları, ölkədəki ağır ictimai-siyasi mühiti və digər amilləri sadalayan
t
ədqiqatçı bu ədəbi irsin ideyasını, başlıca amalını, konkret nümunələrə istinad
ed
ərək çatdırmağa çalışır və istəyinə nail olur. Alman mühacir yazıçı, şair və
publisistl
ərin yaradıcılığına xas xüsusiyyətlərin – mülahizələrin, mövcud rejimə və
ideologiyaya –
faşizm kabusuna, onun antibəşəri və irticaçı mahiyyətinə qarşı
barışmazlığın alman mühacir ədəbiyyatının səciyyəvi göstəricisi kimi təqdim edən
araşdırmaçı bu qənaətə gəlir ki, mühacir yazıçılarəsərləri ilə “insanların diqqətini
ölüm v
ə qan qoxuyan rejimlərə qarşı yönəldir, həyəcan təbili çalırdı”. Faşist
ideologiyası, Hitler rejimi alman mühacirət ədəbiyyatının yaranmasına əsas oldu.
Sovet rejimi, kommunist ideologiyası Azərbaycan mühacirət ədəbiyyatının
597
t
əşəkkülünə zəmin yaratdı. Tədqiqatçı formaca fərqli, lakin mahiyyət etibarilə eyni
olan rejim v
ə ideologiyalara qarşı barışmaz mövqedə dayanan alman və
Az
ərbaycan mühacirət ədəbi nümunələri arasında paralellər aparır və bu nəticəyə
g
əlir ki, hər iki xalqa mənsub mühacir yazıçıların “əsas məqsədi dünyanı faşizm və
bolşevizm taunundan xilas etmək olmuşdur”.
T
əqdirəlayiqdir ki, O.Müslümova mühacirət ədəbi nümunələrini birləşdirən
ümumi c
əhətlərlə yanaşı, onları fərqləndirən xüsusiyyətləri də ayırd etmiş və
ümumi düşməni faşizm olan müxtəlif təmayüllərə mənsub yazıçıların fəlsəfi,
siyasi, ideoloji, estetik baxışlarını nəzərə alaraq əsərlərini təhlil etmiş və
d
əyərləndirmişdir.
Alman mühacir
ət ədəbiyyatının coğrafiyası çox genişdir: Fələstindən
Meksikaya, Fransadan ABŞ-a, Hollandiyadan Rusiyaya, Avstryadan İngiltərəyə,
Polşadan İsveçrəyə qədər səpələnmiş alman mühacir ədəbiyyatının nümayəndələri
alman
ədəbiyyatı xəzinəsinə böyük töhfələr vermişlər.
Yeni dövr Az
ərbaycan mühacirət ədəbiyyatının təşəkkülündən bəhs edən
O.Müslümova bu irsin yaranması mərhələsinə nəzər salır, mühacirət ədəbiyyatının
tanınmış simalarının – Məhəmməd Əmin Rəsulzadə, Əli bəy Hüseynzadə, Mirzə
Bala M
əhəmmədzadə, Fuad Əmircan, Nağı Şeyxzamanlı, Abay Dağlı, Yusif Vəzir
Ç
əmənzəminli, Ceyhun Hacıbəyli, Almas İldırım və başqa qələm sahiblərinin
əsərlərini təhlil edir, bədii-estetik ideya-siyasi baxımdan dəyərləndirir. Alman
mühacir
ət ədəbiyyatı nümunələri ilə Azərbaycan mühacirət ədəbiyyatı arasında
müqayis
ələr aparan tədqiqatçı haqlı olaraq bu qənaətə gəlir ki, hər iki ədəbiyyatın
əsas mövzusu Vətən və onun istiqlalıdır.
Dissertasiyanın “Alman və Azərbaycan mühacirət ədəbiyyatında tipoloji
c
əhətlər” adlı II fəslində tədqiqatçı Azərbaycan mühacirət ədəbiyyatı
nümay
əndələrinin, xüsusilə legion ədəbiyyatı yaradıcılarının əsərlərinə istinad
ed
ərək mühacirət ədəbi nümunələrini həm ideya, məzmun, həm sənətkarlıq
598
baxımından araşdırır, dəyərləndirir. Dissertasiyanın əvvəlki fəslində olduğu kimi
O.Müslümova Alman v
ə Azərbaycan mühacirət ədəbiyyatına xas olan ümumi
c
əhətləri konkret nümunələrlə diqqətə çatdırır, eyni zamanda onları fərqləndirən
m
əziyyətləri də vurğulayır. Bir sıra alman mühacir ədiblər faşizmi lənətləsələr də,
bolşevik ideyalarına heyran olduqlarının gizlətmir və ona Moskvanın ulduzlu
m
əddahlarına qoşularaq onu tərənnüm edirdilər.
T
ədqiqatçının gəldiyi nəticə isə doğru və qənaətbəxşdir: “Bütün uğurlu və
uğursuz cəhətləri, yalnışlıqları ilə yanaşı, alman mühacir ədəbiyyatının
nümay
əndələri alman xalqına, bütövlükdə isə bəşəriyyətə dərin sevgi hissi ilə
yazıb-yaratmış, öz xalqlarının vicdanı olmaq hissiyyatını həyata keçirməyə
çalışmışdılar... alman mühacir ədəbiyyatının görkəmli nümayəndələri uzun on illər
boyu faşizm dairələri üçün demokratiya və azadlığın qatı, dönməz eyni zamanda
qorxunc mücahidl
əri xalq üçün isə gizli bir iftixar mənbəyi idi”.
Dissertasiyanın “Nəticə” hissəsində araşdırmaçı O.Müslümova elmi işini
yekunlaşdırır, elmi-nəzəri qənaətlərini ümumiləşdirir, eyni zamanda tədqiqat
prosesinin m
əhsulu kimi formalaşan mülahizələrini irəli sürür.
Dissertasiyanı uğurlu elmi-tədqiqat işi hesab etsək də, əsərdə bir sıra islah,
vacib v
ə mümkün olan nöqsanlar var ki, onları diqqətə çatdırmağı məqsədəuyğun
hesab edirik:
1.İstər alman, istər Azərbaycan mühacirət ədəbiyyatının sənətkarlıq
probleml
ərinin sistemli ardıcıl və sistemli araşdırmaq məqsədi ilə ədəbiyyatın
inkişaf mərhələlərinin təsnifatının verilməsi və bu prinsipə uyğun ədəbi irsin təhlil
edilm
əsi, dəyərləndirilməsi daha effektli olardı. Yaxud müəllif Azərbaycan
mühacir
ət ədəbiyyatının ilk mərhələsi kimi 1909-1910-cu illər göstərir (səh. 100).
2.Elmi-t
ədqiqat işində Azərbaycan mühacirətşünaslığı və mövcud vəziyyəti
il
ə bağlı dissertantın irəli sürdüyü mülahizələr bir sıra hallarda mübahisə doğurur.
Dostları ilə paylaş: |