123
Axundov 1988) dә yazılmışdır. Hәmin әsәrlәrdә yeri gәldikcә türk dillәri materiallarından
istifadә edilmişdir. Fonetika, morfologiya vә sintaksis kimi sırf linqvistk sahәlәr daha çox ümumi
dilçilik әsasında araşdırılmaya cәlb olunmuşdur. XX yüzil boyunca vә hәtta günümüzә qәdәr әsas
etibarilә әnәnәvi-linqvistik yöntәmlәrlә yazılan türkoloji dilçilik әsәrlәrinin sayı gözәçarpacaq
dәrәcәdә çoxdur. Hәmin әsәrlәrin bir qismi ayrı-ayrı dilçi-türkoloqlar, digәr qismi isә yaradıcı-
professional sәviyyәli müәllif heyyәtlәri tәrәfindәn yazılmışdır. Onların böyük bir hissәsini
mövzularına vә yazıldığı ayrı-ayrı türk dillәrinә görә aşağıdakı şәkildә qruplaşdıraraq olar:
1.
Ümumi vә xüsusi qrammatika mövzuları
1.1.
Türkiyә türkcәsinә dair XX yüzildә qrammatika mövzusunda yazılmış
fundamental әsәrlәrdәn aşağıdakıların adlarını çәkmәk olar
24
:
1.1.1. Jan Deni “Türk dilinin qrammatikası: Osmanlı lәhcәsi” (1921). Sözügedәn әsәr
fransız dilindә yazılmışdır. Türk dili müәllimi Ali Ülvi Elöve tәrәfindәn fransız dilindәn Türkiyә
türkcәsinә tәrcümә olunmuş vә 1941-ci ildә İstanbulda yayımlanmışdır. Hәmin әsәrdәn sonralar
Cümhuriyyәt dönәmindә Türkiyә türkcәsinә dair müxtәlif qrammatik araşdırmaların
aparılmasında vә türk dilinin tәdris olunması üçün qrammatika kitablarının yazılmasında ilk
mәnbәlәrdәn biri kimi çox geniş istifadә olunmuşdur. Kitab bu gün dә öz aktuallığını müәyyәn
ölçüdә qoruyub saxlamaqdadır.
1.1.2. A. Samoyloviç “Müasir Osmanlı-Türk dilinin qısa tәdris qrammatikası” (1925);
1.1.3. V. Qordlevski “Türk dilinin qrammatikası: morfologiya vә sintaksis” (1928).
Sözügedәn әsәrlәr daha çox Türkiyәdә, XX yüzilin әvvәllәrindә Atatürklә başlayan dil
inqilabından öncәki türk dilinә, bir başqa sözlә, Osmanlı vә ya Tәnzimat dönәmi türkcәsinә
aiddir vә hәcmcә kiçik olub kitabça şәklindәdir. Hәmin әsәrlәr XX yüzilin әvvәllәrindә rusların
vә ya rusdilli oxucuların Sovetlәr Birliyindә türk dilini öyrәnmәsi mәqsәdilә yazılmışdır.
1.1.4. A. N. Kononovun “Müasir türk әdәbi dilinin qrammatikası” (1956) adlı әsәri
Cümhuriyyәt dönәmi türkcәsi gәlişmlәrini vә qrammatik-üslubi özәlliklәrini dә öz içәrisindә
ehtiva edәn böyük hәcmli mükәmmәl bir qrammatika kitabıdır. Bu kitabdan Türkiyәdә bu gün dә
çox istifadә edirlәr. 1950-ci illәrdә kitab rus dilindәn Türkiyә türkcәsinә tәrcümә olunmuşdur vә
24
Sözügedәn әsәrlәrin vә ümumiyyәtlә müxtәlif dillәrdәki dilçiliyә vә türkologiyaya dair elmi mәnbәlәrin adları
mәtn içәrisindә Azәrbaycan dilindә verilmişdir. Bu, tәlәbәlәrin vә Azәrbaycan dilli oxucuların hәmin mәnbәlәri daha
asanlıqla başa düşәrәk qavraya bilmәsi üçün belә edilmişdir. Әdәbiyyat siyahısında isә istifadә olunan mәnbәlәrin
adları yazıldığı dillәrdә göstәrilmişdir.
124
bu tәrcümә indi dә Türk Dil Qurumunun kitabxanasında saxlanılır. Ancaq tәrcümә o qәdәr dә
uğurlu alınmadığı üçün yayımlanmamışdır.
1.1.5. Muharrem Erginin “Türk dilinin qrammatikası” (1972) adlı kitabı Türkiyәdә
türkcәnin qrammatik quruluşuna dair özünәmәxsus çox önәmli elmi korrektivlәri vә linqvistik
açıqlamalrı ilә seçilәn bir әsәrdir. Әsәr istәr milli-linqvistik dәrinliyi, istәrsә dә özәl metodik
müşahidәlәri ilә yazılmış sanballı bir әsәr olaraq türk tәhsil vә tәdris sistemindә bu gün dә hәlә öz
aktuallığını qoruyub saxlamaqdadır.
1.1.6. Vәcihә Hatipoğlunun “Türk dilinin sintaksisi” (1972) vә
1.1.7. Yüksәl Göknәlin “Modern türk dilinin qrammatikası” (1974) adlı kitabları isә daha
çox modern vә “öztürkcә” (türkcә mәnşәli) xarakterli bir dilçilik terminologiyası ilә yazılmışdır.
1.1.8. S. N. İvanovun “Türk qrammatikası kursu. İsmin qrammatik kateqoriyaları” (1975)
adlı kitabı Türkiyә türkcәsindә isimlә bağlı xüsusi qrammatik mövzulara hәsr olunmuş bir
әsәrdir. Әsәr, әlbәttә, rus dilindә yazılmış olub keçәn әsrdә SSRİ ali mәktәblәrinin filologiya vә
ya şәrqşünaslıq fakültәlәrinin türkoloji bölümlәrindә bir dәrs kitabı olaraq işlәdilmәk üçün
yazılmışdır.
1.1.9. Leyla Karahanın “Türk dilinin sintaksisi” (1995) adlı kitabında Türkiyә
türkologiyasında mürәkkәb cümlәlәrin sintaktik quruluşuna dair ilk dәfә olaraq yeni bir elmi-
metodik münasibәt bildirilmişdir. Belә ki, hәmin kitabda feli sifәt, feli bağlama vә mәsdәr
tәrkiblәrinin budaq cümlә vә feli sifәt, feli bağlama vә mәsdәrlәrin isә budaq cümlәnin xәbәri
olmadığı göstәrilmişdir. Feli tәrkiblәrә belә bir münasibәt eynilә Sovet türkologiyası әnәnsindә
olduğu kimidir. Ancaq sözügedәn kitabın son nәşrindә Leyla Karahan (2009) ümumiyyәtlә türk
dilindә mürәkkәb cümlә quruluşunun olmadığı qәnaәtinә gәlmişdir. O, tәrkibli cümlәlәrin türk
dilindә mürәkkәb cümlә yerindә, funksional olaraq onun әvәzindә işlәnildiyini iddia etmişdir.
Sadәcә Türkiyә türkcәsi sintaksisinin faktlarına dayanılaraq söylәnilәn belә bir fikirlә razılaşmaq
çәtindir. Çünki, mürәkkәb cümlәlәr söz birlәşmәlәri, kәlmә qrupları, sadә cümlәlәr vә mürәkkәb
sintaktik bütövlәrlә birlikdә ümumtürk dili sintaksisinin әsas sintaqmatik yaruslarından birini
tәşkil edir. Ayrıca olaraq hәmin sintaktik quruluş әn müxtәlif dünya dillәrindә dә dil-danışıq
universaliyalarından biri kimi özünü göstәrir.
1.1.10. Tәhsin Banquoğlunun “Türk dilinin qrammatikası” (1998) adlı kitabı fransız
dilçiliyi vә Yan Deninin yuxarıda göstәrilәn “mәşhur qrammatikası”nın elmi-praktik prinsiplәri