ölkənin iqtisadi potensialını artırır. İndiki dövrdə investisiya layihələrinin
dövlətin iqtisadi proqramlarından uzaqlaşdırılması özünü iqtisadi inkişafın
dinamikasının aşağı düşməsində biruzə verəcəkdir. Belə ki, dövlətin hər il əhalinin
artmaqda olan ehtiyaclarının və texniki nəaliyyətlərdən irəli gələn yeni-yeni
investisiyaların ehtiyacını ödəmək iqtidarında olması vacibdir. Yalnız bu təqdirdə
iqtisadi inkişaf və iqtisadi sabitlik təmin edilə bilər. İnvestisiyaların diqqət kənarında
qalmasına əsas səbəb kimi maliyyə mənbəyinin çatışmazlığı göstərilə bilər. Bu
baxımdan dövlət maliyyə çatışmazlığını aradan qaldırmaq məqsədilə borc mənbələrinə
üz tutur. Bu zaman dövlət ya birbaşa borc alan kimi, yaxud da alınan vəsaitlərin
zəmanətçisi kimi çıxış edir.
Azərbaycan Respublikası «Dövlət Büdcəsi haqqında» qanuna əsaslanaraq qeyd
edə bilərik ki, qanunun 14 nömrəli maddəsində göstərilib ki, 2013-cü il investisiya
layihələri üçün dövlət zəmanəti ilə alınan xarici kreditlərin həcmi 644,8 milyon manat
təsdiq edilsin.
İnvestisiya layihələrinin maliyyələşdirilməsi məqsədi ilə cəlb edilmiş dövlət
borcları əksər ölkələrdə, o cümlədən Azərbaycanda dövlət borcları arasında
olduqca üstün xüsusi çəkiyə malikdir. Bu cəhət qeyd edilən borcların bir sıra özünə
məxsus xüsusiyyətlərindən irəli gəlir, Bu istiqamətdə istifadə olunan dövlət borcları
bir qayda olaraq uzun müddətli olur və Mərkəzi iqtisadiyyatın prioritet sahələrinə
yönəldilir.
İnvestisiya layihələrinin maliyyələşdirilməsi məqsəd üçün dövlət qiymətli
kağızlarından az hallarda istifadə olunur. Buna əsas səbəb bu kreditlərin daha uzun
müddətli olmasıdır. Lakin bir çox inkişaf etmiş dövlətlərdə ( əsasən də qiymətli
kağızlar bazarının inkişaf etdiyi dövlətlərdə) 5,15, hətta 20 il müddətli dövlət qiymətli
kağızları buraxmaqla investisiya layihələri maliyyələşdirilmiş olur. Bu maliyyə
alətləri həm daxili, həm də xarici investorlar arasında yerləşdirilir.
İnvestisiya layihələrinin maliyyələşdirilməsi zamanı ən geniş istifadə olunan
maliyyə mənbəyi xarici kreditlərdir. Hökumət xarici kreditorların təqdim etdiyi
vəsaitləri ya öz adından alıb istifadəçiyə ötürür, yaxud da zəmanət təqdim etməklə ölkə
daxili subyektlər tərəfindən alınmasını həyata keçirir. Bu məqsəd üçün cəlb edilmiş
vəsaitlər ən çox dövlətin zəmanətçi kimi iştirak etməsi ilə müşayət olunur. Bu zaman
öhdəliyi dövlət qismən üzərinə götürərək, ölkə daxili subyektin öz işini qurmasına və
əmtəə, mal və xidmət istehsal etməsinə səbəb olur. Bu məqsədlə cəlb edilmiş
kreditlər digərləri kimi istehlak xarakterli deyil, istehsal xarakterli olduğundan ölkə
iqtisadiyyatının inkişaf tempinin artmasında mühüm rola malikdir.
İnvestisiya layihələrinin maliyyələşdirilməsi bir çox ölkələrdə olduğu kimi,
respublikamızda da xarici mənbələrdən cəlb edilmiş dövlət borcları daxili
mənbələrdən cəlb edilmiş dövlət borcları ilə münasibətdə üstünlük təşkil edir. Belə
ki, 2013-cü ilin «Dövlət Büdcəsi haqqında» qanununda göstərildiyi kimi ümumi xarici
dövlət borcunun həddi 2,4 mlrd manat qeyd edilmişdir. İnvestisiya layihələri üzrə cəlb
edilmiş dövlət zəmanətli xarici borcların həcmi 644829,7 mln. manat qeyd edilmişdir.
Bu da ümumi məbləğin 63%-ni təşkil edir. Respublikamıza cəlb edilmiş investisiya
xarakterli xarici dövlət borcları iqtisadiyyatın sahələri üzrə aşağıdakı kimi
paylanmışdır:
7%
2%
2%
2%
8%
18%
42%
12%
I - Bilavasitə hökumətin məqsədi üçün
II – Energetika
III - Nəqliyyat
IV - Başqa sahələr
V - Neft və qaz
VI - Sosial sfera
VII - Kənd təsərrüfatı
VIII - İrriqasiya işləri
IX - Kimya
Göründüyü kimi, ən çox investisiya energetika və nəqliyyat sahələrinə
yönəldilmişdir.
Tədiyyə balansının tarazlaşdırılması:
Bildiyimiz kimi, tədiyyə balansı ölkəyə daxil olan pulun miqdarının, ölkədən
çıxan pulun miqdarına olan nisbətini göstərir. Əsasən tədiyyə balansı illik, rüblük,
aylıq təlimatlara söykənərək göstərir. Tədiyyə balansında müxtəlif səbəblərdən kəsr
yarana bilər. Belə ki, əgər ölkənin ixrac etdiyi mal və xidmətlərin dəyəri, idxal
etdiyi mal və xidmətlərin dəyərindən çox olarsa, onda ölkənin ticarət balansında
saldo müsbət olacaqdır. Belə olan təqdirdə xarici ölkələr həmin ölkələrin mallarını
almaq üçün, bazarda həmin ölkənin milli pul vahidi ilə çıxış etməlidirlər. Bazarda
həmin ölkənin valyutası ilə çıxış edən zaman qanunauyğun olaraq, həmin ölkənin
valyutasına olan tələbi artırmış olacaqdır. Bu halda həmin valyuta bazarda digərləri ilə
nisbətdə dəyər qazanacaqdır. Əks hal müşahidə olunduğu zaman isə, yəni tədiyyə
balansı mənfı saldo olduqda, həmin ölkənin valyutası digər dönərli valyuta qarşısında
dəyərdən düşəcəkdir. Bu da ölkədə arzuolunmaz hal kimi qiymətləndirilən
infilyasiyaya səbəb olacaqdır. Bu baxımdan dövlət bu problemlə qarşılaşmamaq üçün
bir çox mövcud maliyyə mənbələrindən borc vəsaiti cəlb etməli olur. Bu zaman
yaranan borclar əsasən xarici kredit mənbələrindən cəlb olunurlar. Azərbaycan
Respublikasının «Dövlət borcu və dövlət zəmanəti» haqqında qanununda göstərildiyi
kimi, tədiyyə balansının mövcud probleminin aradan qaldırılması üçün maliyyə
mənbəyi kimi yalnız xarici mənbələrdən cəlb edilmiş kreditlər qeyd edilsin.
Tədiyyə balansının tarazlaşdırılrnası üçün cəlb edilmiş xarici valyuta tərkibli
kredit vəsaitini dövlət nağd qaydada valyuta bazarında yerləşdirərək, həmin
valyutanın təklifini artırmış olur. Bu vəziyyətdə Mərkəzi valyuta xarici valyutaya
Dostları ilə paylaş: |