nəzərən yüksələrək dəyər qazanmış olur. Beləliklə də, infılyasiya artımının qarşısı
alınır və Mərkəzi valyutanın stabilliyi qorunmuş olur. Burada əsas məqsəd heç də
xərclərin təmin edilməsi deyildir, əsasən iqtisadiyyatda pul-kredit və valyuta
'sahəsindəki çətinlikləri aradan qaldırmaqdır.
Tədiyyə balansının tarazlaşdırılması məqsədi ilə Azərbaycanda cəlb edilmiş
kreditlərin sərəncamçısı kimi Mərkəzi Bank çıxış edir. Bu məqsədlə cəlb edilmiş
kreditlər əsasən yumşaq şərtləri ilə seçilir.
İdxalın maliyyələşdirilməsi:
Bildiyimiz kimi, hökumət hər hansı bir mal və xidmətə olan tələbi yerli
istehsalla ya tam, yaxud da qismən ödəyə bilmirsə, bu zaman yaxın xarici
dövlətlərdən bu mal və xidmətləri idxal etməli olur. Bu prosesi həyata keçirərkən
dövlət vəsait qıtlığı ilə üzləşə bilər. Bu vəsait qıtlığı ilə üzləşən dövlət əlavə
mənbələrdən borc krediti cəlb edərək idxalı maddi vəsaitlərlə təchiz etmiş olur.
Azərbaycan Respublikası «Dövlət borcu və dövlət zəmanəti» haqqında qanun
layihəsinə əsaslanaraq qeyd edə bilərik ki,dövlətin maraqlan baxımından zəruri
olan mal və xidmətlərin idxalı zamanı yaranmış vəsait qıtlığı həm daxili, həm də
xarici dövlət borclarının istifadə mənbəyi kimi təyin edilmişdir.
Dövlət qiymətli kağızlarının yerləşdirilməsi ilə əldə edilən daxili dövlət
borclarından idxalın maliyyələşdirilməsi zamanı istifadə edilməsi nisbətən az
hallarda müşahidə edilir.
Bu məsələ idxal-ixrac əməliyyatları ilə bağlı olduğundan burada daha çox
xarici mənbələrdən cəlb edilmiş kredit resurslarından istifadə edilir. Bu kredit
resursları dövlətin xarici borc öhdəliyi kimi qiymətləndirilir. Xarici borc verən
subyekti kimi mal ixrac" edən ölkənin maliyyə-kredit qurumu və beynəlxalq
maliyyə-kredit təşkilatları və s. çıxış edə bilər. Daha çox hallarda ixracatçı
ölkənin maliyyə-kredit qurumlarının kreditor şəklində çıxış etməsinə təsadüf
edilir. Belə ki, bu zaman əlində yetərli vəsaiti olmayan idxalatçı hökumət, onun
tələbinə cavab verən mal və ya xidmət istehsal edən ixracatçı hökumətlə
miüqavilə əsasında öz tələbinə cavab verəcək maddi nemətləri onun ölkəsinə ixrac
etməyə razı salmaq istəyir. Bu zaman öz maraqları baxımından ixracatçı hökumət,
öz ölkəsinə məxsus hər hansı maliyyə-kredit qurumundan həmin ölkəyə kredit
təklif edir. Bu zaman həmin ölkəyə kredit pul vəsaiti formasında daxil olmur.
Belə ki,
1
' həmin vəsait kredit təklif edən hökumətin ərazisindəki satıcı təşkilata
ödənilir. İdxalatçı hökumət isə öz tələbi baxımından ona lazım olan maddi
nemətləri idxal edir. Bu tip kreditlər əsasən orta müddətli olurlar. Bu məqsədlə
cəlb edilmiş kreditlər ödənilərkən, hökumət o qədər də çətinliklərlə üzləşmir,
çünki bu vəsaitləri əsasən həmin maddi nemətlərin təkrar istifadəçiləri olan
subyektlər ödəyirlər. Buna misal olaraq, hökumətmizin 2012-cü ilin əvvəlinəd
müqavilə əsasında Qazaxıstandan 300.000 ton taxıl idxal etməsini şərti şəkildə qeyd
edə bilərik.
2013-cü il «Dövlət Büdcəsi haqqında» qanun layihəsini əsas-götürərək qeyd
edə bilərik ki, bu məqsədlə hökumətimizin xarici dövlətlərin hökumətlərinə verilmiş
kreditlər üzrə daxilolmalar 17864,6 mln. manat təşkil edəcəkdir. Ötən ilin qanun
layihəsinə əsasən bu vəsait 3035,5mln. manat qeyd edilmişdir. Göstərilən
məbləğlərin müqayisəsindən belə bir nəticə çıxarmaq olar ki, respublikamızda kredit
sisteminin
dinamikası
artım
şəklindədir.
Əvvəlki
dövlət
borclarının
maliyyələşdirilməsi:
Əvvəlki dövlət borclarının maliyyələşdirilməsi dedikdə, borcu ödəmək
məqsədilə yenidən borclarına nəzərdə tutulur. Hər bir dövlətdə olduğu kimi,
Azərbaycanda da borcların cəlb edilməsi, onların vaxtında qaytarılması və
ödənişlərin yerinə yetirilməsinə nəzarət edən orqan mövcuddur. Bu orqanda olan
məlumatlara əsaslanaraq dövlət nə vaxt, nə qədər borc ödəyəcəyini planlaşdırır. Belə
ki, 2013-cü il «Dövlət Büdcəsi haqqında» qanun layihəsində qeyd edildiyi kimi daxili
dövlət borcları üzrə ödənişlərin həcmi 49112,1 min manat , xarici dövlət borcları
üzrə ödənişin həcmi isə 90874,0 min manat planlaşdırılmışdır. Dövlət öz
imkanlarının nəzərə alaraq mövcud ödənişləri tam şəkildə ödəyə bilmədiyi halda
borcun müqavilə şərtlərinə əsaslanaraq tam şəkildə ödəmək üçün yenidən borclan
maya üz tutur. Yenidən borclanmanın həyata keçirilməsi dünya praktikasında
aşağıdakı istiqamətlər üzrə aparılır:
-Dövlət qiymətli kağızlarından yaranan borcların yeni dövlət qiymətli kağızlarının
yerləşdirilməsi ilə ödənilməsi;
-Xarici kreditlərdən yaranan dövlət borclarının dövlət qiymətli kağızlarının
yenidən yerləşdirilməsi vasitəsilə ödənilməsi;
-Dövlət qiymətli kağızlarından yaranan borcların xarici kreditlər vasitəsilə
ödənilməsi;
-Xarici kreditlərdən yaranan dövlət borclarının xarici kreditlər vasitəsilə
ödənilməsi;
-Proqram xarakterli dövlət borclarının dövlət qiymətli kağızlarının yerləşdirilməsi
ilə ödənilməsi;
-Qeyri proqram xarakterli dövlət borclarının xarici kreditlər vasitəsilə ödənilməsi;
Belə ki, qiymətli kağızlardan yaranan borcların dövlət qiymətli kağızlarının
yerləşdirilməsi ilə ödənilməsi geniş tətbiq olunur. Bunu aydınlaşdıraq. Bu proses ya
köhnə öhdəliklərin yenisinə birbaşa mübadiləsi ilə, ya da emissiya hesabına cəlb
edilən vəsaitlərin mövcud borcların silinməsinə yönəldilməsi ilə həyata keçirilir.Əgər
yeni qiymətli kağızlar bazarda daha aşağı faiz həddi ilə satılarsa, onda bu
əməliyyatlar borcların ümumi həcminin azaldılmasına gətirib çıxardacaqdır.
Yeni öhdəliklər köhnə öhdəliklər nisbətən daha öncül ayılarsa, onda bu borcların
mübadiləsi könüllülük əsasında reallaşdırıla bilər. Əks halda köhnə borclar üzrə
gözlənilən ödənişlər yeni borclar üzrə ödənişlərə ekvivalent olacaqdır. Yeni borclar
isə mövcud borcların faiz həddi ilə satılacaqdır. Bu zaman borc yükünün azalması
gözlənilmir. Buradan görünür ki, borc ödəmək məqsədi ilə yenidən borclarına ölkənin
borc siyasətinə birbaşa qulluq edir.
Elə bir vəziyyət yarana bilər ki, dövlətin qısamüddətli borc öhdəlikləri lazımi
həddən daha çox artmış olsun. Bu vaxt hökumət onların ödənilməsində çətinliklə
üzləşir. Bu çətinliklə bağlı problemləri aradan qaldırmaq üçün hökumət bu tip
borcların formasını dəyişərək borclanmanın uzunmüddətli və ya həmişəlik borc
Dostları ilə paylaş: |