Büdcə kəsiri və Ümumi Daxili Məhsul
Illər
ÜDM
(mlrd.manat)
Büdcə kəsiri
(mlrd.manat)
2000
4718,1
-49,4
2001
5315,6
-22,7
2002
6062,5
-21,6
2004
7146,5
7,4
2005
8530,2
-85,5
2006
12522,5
78,7
2007
18746,2
-79,6
2008
40137,2
-11,5
2009
35601,5
-178
2010
42465
-362,9
2011
52082
310,2
2012
54743,7
-135
2013
57708,2
381,8
Göründüyü kimi, büdcə kəsiri ÜDM-dən sıx asılıdır. Bunu R
2
= 0,8192 bərabər
olması bir daha sübut edir. Çünki R
2
determinasiya əmsalının birə yaxın olması bu
əlaqənin sıx oduğunu göstərir. Beləliklə, büdcə kəsiri funksiyasından belə nəticəyə
gəlmək olar ki, ÜDM-in hər 100 manat artımı büdcə kəsirini 2,5 manat azaldır.
Büdcə kəsirinin digər bir iqtisadi göstərici olan pul kütləsi (M2) ilə əlaqəsinin
təhlilini nəzərdən keçirək. Aşağıdakı qrafikə nəzər salsaq görərik ki, 2013-ci ildən
sonra pul kütləsinin (M2) artım tempi müşahidə edilməkdədir. Əksinə büdcə
kəsirinin həcmi isə azalmışdır. Bu ilk növbədə büdcə gəlirlərinin artması ilə şərtlənir.
Məlum olduğu kimi, xarakterindən asılı olmayaraq monetar siyasətin yüksək
makroiqtisadi səmərə verməsində fiskal amillər olduqca mühüm rol oynayır. Belə ki,
monetar ekspansiya/restriksiya fiskal siyasətin də adekvat tərzdə yeridilməsini tələb
edir. Məsələn, pul kütləsinin artırılması şəraitində dövlət büdcəsi xərclərinin
azaldılması qeyri-məntiqi haldır. Çünki, artırılan pul kütləsi sərt fiskal siyasət
nəticəsində dövriyyədə qalmır və beləliklə də pul siyasətinin nəzərdə tutulan
hədəflərə nail olunması mümkünsüzləşir. Bu isə qlobal mənada makroiqtisadi
koordinasiya sistemində problemlərin mövcud olmasına dəlalət edir.
1999-cu ilin ortalarından başlayaraq Mərkəzi Bank ölkə iqtisadiyyatında baş
verən mühüm struktur dəyişikliklərini nəzərə alaraq pul kütləsinin daha yüksək
templə artırılması siyasətini yeritməkdədir. 2005-2013-ci illərdə M2 pul aqreqatı
66,8% artırılmışdır. Müqayisə üçün qeyd edək ki, bu dövr ərzində ÜDM-in
kumulyativ real artım tempi 39% təşkil etmişdir. Göründüyü kimi, M2-in ümumi
artım tempi ÜDM-in kumulyativ artım tempini təqribən 27-28% üstələmişdir. Bu isə
minimal inflyasiya şəraitində iqtisadiyyatın pulla təminatının xeyli yaxşılaşması
deməkdir.
Lakin, bu illər ərzində fiskal tədbirlər yeridilən monetar siyasətin yüksək
makroiqtisadi nəticə verməsinə heç də həmişə adekvat olmamışdır. Belə ki, 2005-
2013-ci illərdə dövlət büdcəsinin faktiki kəsiri proqnozlaşdırılan səviyyədən bir
qayda olaraq aşağı olmuşdur. 2005-ci ildə faktiki kəsir poqnozdan 39,5%, 2008-ci
ildə 60,5%, 2010-ci ildə 73%, 2013-ci ildə isə 67,4% az olmuşdur. Bu isə əsasən
dövlət büdcəsi xərclərinin proqnozlaşdırılan məbləğdən aşağı səviyyədə icra
olunması ilə əlaqədardır. Məsələn, 2005-ci ilin yekunlarına görə proqnoz xərclər
5130 mlrd.manat nəzərdə tutulduğu halda, onun faktiki səviyyəsi 4655,6 mlrd.manat
təşkil etmişdir. Sadə nəzəri yanaşma ilə ifadə etsək 2005-ci ildə büdcə siyasəti
məhdudlaşdırıcı xarakter daşımışdır ki, bu da ümumən makroiqtisadi multiplikator
amillərinin (o cümlədən onun monetar amillərinin) səngiməsi deməkdir.
Beləliklə, dövlət büdcəsi xərclərinin proqnozda nəzərdə tutulduğundan az
olması və faktiki kəsirin təsdiq olunmuşdan (proqnozdan) aşağı səviyyəsi ona dəlalət
edir ki, büdcə siyasəti məcmu tələbin stimullaşmasına şərait yaradılması resursları
tam istifadə olunmur.
Elə bunun nəticəsidirki, M2 pul aqreqatının mütləq artım məbləği proqnoz
kəsirin faktiki kəsirdən artıq olan məbləğindən xeyli aşağı olmuşdur. Məsələn, 2005-
cu ildə M2-in artımının kəsirin fərqinə nisbəti 63,4%, 2010-ci ildə 96,4%, 2012-ci
ildə isə 41,3% təşkil etmişdir. Yalnız 2013-ci ildə bu nisbət M2-in artımının xeyrinə
dəyişmiş və pul kütləsinin artım tempi kəsirin fərqinə nisbətən 17,5 % artıq
olmuşdur.
Bütün bunlar onu deməyə əsas verir ki, Mərkəzi Bank tərəfindən artırılan pul
kütləsi fiskal restriksiyaların doğurduğu monetar məhdudiyyətləri yalnız bir qədər
yumşalda bilmişdir.
Texniki baxımdan bunu təsəvvür etmək çətin deyil. Belə ki, Mərkəzi Bankda
yerləşən xəzinədarlıq hesabının qalığı dəyişmədikdə və yaxud artdıqda (yəni
büdcədən vəsait xərclənmədikdə) pul bazası da dəyişmir və yaxud azalır. Çünki
xəzinədarlıqdan vəsaitin çıxması pul bazasının müxbir hesabları hissəsinin
artmasında öz əksini tapır. Vergi yığımları baş verdikdə və xəzinədarlıqda
cəmləşdikdə isə müxbir hesablar adekvat həcmdə azalır. Bunu yuxarıdakı qrafikdən
də görmək olar.
Qeyd edək ki, 2013-ci ilin əvvəlinə xəzinədarlıq hesabının qalığı 230
mln.manata yaxın olmuşdur. Halbuki ilin sonuna cəmi 100 mln.manat qalığın olması
proqnozlaşdırılırdı. Bu isə 2013-ci ildə təbii ki, M2 pulun multiplikasi yasına
müəyyən məhdudlaşdıncı təsirini göstərmişdir.
Faktiki kəsirin proqnoz kəsirdən aşağı olmasının monetar sektora mənfi təsiri
həm də ondan ibarətdir ki, bu, qısamüddətli dövlət qiymətli kağızlar bazarınm
inkişafını ləngidir. Bu bazarın həcminin kiçik olması isə Mərkəzi Bankın monetar
tənzimləmə imkanlarını məhdudlaşdırır. Beynəlxalq Valyuta Fondunun ekspertləri də
təsdiq edirlər ki, dövlət istiqrazları yalnız fiskal məqsədlər üçün deyil, həmdə
monetar hədəflər üçün emissiya olunmalıdır. Lakin göründüyü kimi, dövlət
büdcəsinin faktiki kəsiri proqnoz kəsirdən az olduğundan onun örtülməsi mənbəyi
kimi qısamüddətli dövlət istiqrazların emissiyasını artırmaq qeyri-mümkündür.
Dostları ilə paylaş: |