26
yiyecekler, bazı günahlar, bunların kefareti, temiz ve kirli kabul
edilen maddelerden
ayrıntılı bir şekilde bahsedilir.
Manusmriti, günah kabul edilen ve kefaret ödenmesi gereken durumları:
kişinin yapması gerekeni yapmayıp, yapmaması gerekeni yapması ve dünyevi arzu
ve zevklerine düşkün olması şeklinde özetlemiştir. Ancak tüm dinlerde olduğu gibi
Hinduizmde büyük ve küçük günahlar vardır. “
Açıklanan bir işi yapmayıp,
yapılmaması gereken bir işi yapan ve bedensel zevklerine düşkün olan kişi kefaretini
yerine getirmelidir.”
137
Esere göre kişinin günah işlemesinin nedeni kaderi ya da
önce ki hayatında işlemiş olduğu günahlardır.
“
Kaderi sonucunda ya da önce ki
hayatında yaptığı bir işten dolayı kefaret ödemesi gereken iki kere doğmuş biri, bunu
yerine getirmeden iyi adamlarla ilişki kurmamalıdır.”
138
İlerleyen
bölümlerde bu günahlar büyük, küçük ve kasttan atılmayı
gerektirecekler şeklinde sınıflandırılmakta ve tek tek sayılmaktadır:
“Bir rahibi
öldürmek, içki içmek, hırsızlık, gurunun karısıyla ilişki kurmak ve bunları yapanlarla
ilişki kurmaya devam etmek büyük (ölümcül) günahlar olarak adlandırılır”.
139
Burada dikkat çeken husus neredeyse tüm dinlerde ortak yasak olan
öldürmek, sadece rahiplere yönelik olursa büyük günah sayılmaktadır. Bu da, diğer
kişilerin insani değerinin bir rahibinkiyle asla kıyaslanamayacağının delilidir. Rahip
dışında bir kimseyi öldürmek işlenen suç için hafifletici bir neden gibi
değerlendirilmektedir. Aynı şekilde Hinduizm’de zina da yasak olmakla birlikte
büyük günahların sayıldığı bu bölümde zina, gurunun karısıyla yapılan şeklinde
sınırlandırılmıştır. Bu fiil genel olarak kötü kabul edilmekle birlikte, gurunun
karısıyla olması çok daha kötü kabul edildiği için bu şekilde bir ifade kullanılmıştır.
Burada
dikkatte değer diğer bir konu, günah işleyen kimselerle sosyal ilişkiye devam
etmekte büyük günah kabul edilmiştir. Günahkâr bir kimseye o din mensuplarının iyi
gözle bakmaması olağan bir durumdur. Ancak Manu, bu durumu büyük günahlar
137
MS, XI, 44.
138
MS, XI, 47.
139
MS, XI, 55.
27
arasına sokarak suç işleyen kimseleri yalnızlaştırmak suretiyle de
cezalandırmaktadır.
Büyük günahlara eşdeğer kabul edilen günahların bazıları Manusmriti’de şu
şekilde sıralanmıştır:
“Birinin üstün olan doğumu hakkında yalan söylemek
140
, biri
hakkında hükümdara yalan söylemek (bir suçla ilgili) ve sürekli gurusunun canını
sıkmak, rahip öldürmeye eşdeğerdir.”
141
Görüldüğü gibi
kişinin doğuştan üstün olan
bir kimsenin bu üstünlüğü hakkında yalan söylemesi rahip öldürmek kadar büyük
günah kabul edilmiştir. Kast ayırımının ve bu ayırıma dikkat etmenin önemi bir kez
daha ortaya çıkmaktadır. Ayrıca guruya itaatin ne denli önemli olduğu da
anlaşılmaktadır.
“Veda çalışmayı sürdürmemek
142
, Veda’ ya küfretmek, yanlış kanıt vermek,
bir arkadaşını öldürmek, yenmemesi gereken ve hor görülen yiyecekleri yemek, içki
içme suçuna eşdeğerdir.”
143
Burada dikkat çeken nokta ise kişinin arkadaşını
öldürmesi rahip öldürmekten sonra ikinci derece kötü cinayet şekli olarak karşımıza
çıkmaktadır.
“Bir emaneti, adamı, atı, gümüşü, araziyi, elmas ya da başka bir değerli taşı
çalmak altın çalmaya
144
eşdeğerdir.”
145
Burada adam çalmakla kastedilen
muhtemelen insan kaçırmaktır.
“Kendisiyle aynı anneden doğan kız kardeşiyle, bir bakireyle, aşağı kasttan
bir kadınla, arkadaşının ya da oğlunun karısıyla cinsel ilişki kurması gurusunun
karısıyla birlikte olmaya eşdeğerdir.”
146
Ensest ilişki tarih boyunca neredeyse tüm
toplumlarda her zaman tabu ve zinadan daha çirkin kabul edilmiştir. Burada ilginç
140
G. Bühler burada
falsely, ifadesini eklemiştir. Bu, fiili yanlışlıkla işlemenin dahi ne kadar büyük
bir suç olduğunu göstermektedir.
141
MS, XI, 56.
142
Bühler bu kısmı, Vedaları unutmak şeklinde çevirmiştir.
143
MS, XI, 57.
144
Bühler, hırsızlığı, bir Brahman’ın altınını çalmak şeklinde sınırlandırmıştır.
145
MS, XI, 58.
146
MS, XI, 59.
28
olansa, Manusmriti’de, gurunun karısıyla ilişki kız kardeş ve gelinle birlikte
olmaktan daha kötü görülmüştür.
Sayılan bu büyük günahların yanında küçük günahların bazıları şunlardır:
“Bir ineği öldürmek, kurban sunmak için uygun olamayana kurban sunmak, evli
kadınla zina yapmak, kendini satmak (köle olarak), anne, baba ya da guruyu terk
etmek, Veda eğitimini ve evcil hayvanların kurban ateşini bırakmak”
147
Görüldüğü gibi zinanın üçüncü derece kötü kabul edilen şekli evli kimseyle
yapılan zina olarak karşımıza çıkmaktadır.
“Bir erkek kardeşin abisinden önce evlenmesine izin veren, evlenen ve bu
durumdaki birine kız veren ya da onlar için kurban sunan kişi; bir bakireyi bozan,
tefeci, yeminini bozan, bir havuz, bahçe, kadın ya da çocuk satan kimse; kurallara
aykırı yaşayan, akrabasını terk eden, Veda’yı para için öğrenen ya da öğreten,
satılmaması gereken şeyleri satan kişiler küçük günah işlemiş olurlar.”
148
Manusmriti’nin birçok konuda olduğu gibi kötülük ve günah konusunda da nasıl bir
ölçüte göre hareket ettiğini anlamak çok güçtür. Bir
havuzu ya da bahçeyi satmak
(burada belirtilmemiş ama başkasına ait olduğu düşünülecek olsa dahi) bir insan ya
da çocuk satmaya eş değer kabul edilmiştir. Ayrıca daha önce bir bakireyle birlikte
olmak gurunun karısıyla ilişki günahına eşit kabul edilirken burada küçük günahlar
arasında sayılmaktadır.
“Büyük makineler yapmak, ilaç yapımında kullanılan bitkilere zarar vermek,
karısının parasıyla geçinmek, büyücülük; yakmak için yeşil ağaç kesmek, yasak
yiyecekleri yemek; kurban ateşinin yakılmasını ihmal etmek, borcunu ödemede
yanlışlık yapmak, kötü kitapları okumak, dans etmek ve şarkı söylemek; sarhoş bir
kadınla birlikte olmak, bir kadını, kşatriya, vaisya ya da sudra kastından birini
öldürmek ve ateistlik iddiasında bulunmak küçük günahlardandır”
149
147
MS, XI, 60.
148
MS, XI, 61–63.
149
MS, XI, 64–67.