= 39 =
Peyğəmbər (s.s) onları dinləyib dedi: “Məndən yox,
Allahdan kömək istəmək olar”.
Bu fəsildə aşağıdakı məsələlər əhatə olunmuşdur:
1. “Dua” sözünün “pənah aparmaq” mə’nasında
işlədilməsi ümuminin xüsusinin yerinə işlədilməsidir;
2. “Allahdan başqa sənə nə bir xeyir, nə də bir zərər
verə bilənə dua etmə...” ayəsinin təfsiri;
3. Bunun ən böyük şirk olması;
4. Ən əməlisaleh adam da bir başqasını razı salmaq
üçün Allahdan başqasına dua edərsə, onun çevrilib
zalımlardan olması;
5. Bu ayədən sonrakı ayənin təfsiri;
6. Bunun küfr olmaqla yanaşı, bu dünyada da xeyir
verməməsi;
7. Üçüncü ayənin təfsiri;
8. Ruzinin, eləcə də Cənnətin yalnız Allahdan istə‐
nilməsi;
9. Dördüncü ayənin təfsiri;
10. Allahdan başqasına dua etməkdən böyük yol
azmağın olmaması;
11. Allahdan başqa dua olunanların dua edənin
duasından qafil və xəbərsiz olmaları;
12. Həmin duanın dua edilənin duaçıya qarşı nif‐
rətinə və ədavətinə səbəb olması;
13. Həmin duanın dua edilənə ibadət adlandırılması;
14. Bu ibadət nəticəsində dua edilənin kafir olması;
15. Bu, həmin adamın ən çox yol azmışlardan olma‐
sının səbəbi kimi;
16. Beşinci ayənin təfsiri;
17. Bütpərəstlərin də çətinliyə düşüb imdad diləyən
adamın səsinə Allahdan başqa heç kəsin səs vermədiyini
e’tiraf etməsindən ibarət qəribə bir iş. Ona görə də büt‐
pərəstlər də çətin məqamlarda Allaha dua edir, Onun
dininə sadiq olduqlarını bəyan edirlər;
18. Allahın seçilmiş peyğəmbəri Məhəmmədin (s.s)
tövhidin toxunulmazlığını himayə etməsi və adamlar‐
dan Allaha qarşı nəzakətli və ədəbli rəftar tələb etməsi.
ƏL‐Ə’RAF SURƏSİNİN 191‐192‐Cİ VƏ FATİR
SURƏSİNİN 13‐CÜ AYƏLƏRİNƏ DAİR FƏSİL
llah‐təala buyurur: “Yoxsa onlar heç bir şeyi
yaratmağa qadir olmayıb özləri yaradılmış
olan bütləri Allaha şərik qoşurlar? Bütlər nə onlara, nə
də özlərinə yardım edə bilirlər” (əl‐Ə’raf, 191‐192).
A
Allah başqa bir ayədə buyurur: “Sizin Allahdan
başqa ibadət etdikləriniz bir xurma çəyirdəyi pərdəsinə
belə malik deyillər” (Fatir, 13).
Hədis kitablarında Ənəsdən rəvayət olunur: “Pey‐
ğəmbər (s.s) Ühüd döyüşündə başından yaralanmış,
qabaq dişi sınmışdı. O dedi: “Peyğəmbərini başından
yaralayan qövm necə xoşbəxt ola bilər?” Bu zaman
belə bir ayə nazil oldu: “(Ya Məhəmməd!) Bu işdə sənə
dəxli olan bir şey yoxdur” (Ali‐İmran, 128).
Buxaridə (3842) İbn Ömərdən (Allah ondan da, ata‐
sından da razı olsun!) belə rəvayət olunur ki, o, Rəsulul‐
lahın (s.s) fəcr namazının axırıncı rük’ətində rükudan
başını qaldıran zaman belə dediyini eşitmişdir: “İlahi,
filankəsə və filankəsə lə’nət et!” Peyğəmbər ondan
sonra demişdir: “Allah ona şükür edən adamı eşidər. Ey
Rəbbimiz, Sənə şükür olsun”. Belə olduqda Allah bu
= 40 =
= 41 =
ayəni nazil etdi: “(Ya Məhəmməd!) Bu işdə sənə dəxli
olan bir şey yoxdur”. Başqa bir rəvayətə görə peyğəm‐
bər Səfvan ibn Üməyyəni və Süheyl ibn Amr və Haris
ibn Hişamı qarğayır və “(Ya Məhəmməd!) Bu işdə sənə
dəxli olan bir şey yoxdur!” ayəsi nazil olur.
Başqa bir hədisdə Əbu Hüreyrənin (Allah ondan razı
olsun!) dilindən belə deyilir: “Peyğəmbərə (s.s) “Ən
yaxın qohumlarını xəbədar et!” (əş‐Şüəra, 214) ayəsi nazil
olanda o bizim aramızda dayanmışdı. O, bu ayəni eşidib
dedi: “Ey Qüreyş camaatı, günahlarınızı özünüz yuyun,
mən Allah yanında sizin dadınıza çata bilməyəcəyəm Ey
Abbas ibn Əbdülmüttəlib, mən sənin dadına çata bilmə‐
yəcəyəm. Ey Peyğəmbərin (s.s) bibisi Səfiyyə, mən sənin
dadına çata bilməyəcəyəm. Ey Fatimə bint Məhəmməd,
məndən mal‐dövlətdən nə istəyirsənsə istə, ancaq Allah
yanında sənin dadına çata bilməyəcəyəm”.
Bu fəsildə aşağıdakı məsələlər əhatə olunmuşdur:
1. İki ayənin təfsiri;
2. Ühüd döyüşündə baş vermiş əhvalat;
3. Peyğəmbərlərin ağası Məhəmmədin (s.s) və onun
ardınca hörmətli mö’min əshabələrinin namaz zamanı
dua (qünut) etmələri;
4. Əleyhinə dua olunanların kafirlərdən olmaları;
5. Onlar əksər kafirlərin tutmadığı əməlləri tutmuş‐
lar. Bu əməllərdən özlərinin Peyğəmbərinin başını yar‐
maqlarını, onu öldürmək istəmələrini, qətlə yetirilmiş
adamların onların əmiuşağıları olmalarına baxmayaraq,
onların meyitlərini təhqir etmələrini göstərmək olar;
6. Allahın bu məsələ ilə əlaqədar ona “(Ya Məhəm‐
məd!) Bu işdə sənə dəxli olan bir şey yoxdur!” ayəsini
nazil etməsi;
7. Peyğəmbərin “Allah ya onların günahlarını bağış‐
lar, ya da onlara əzab verər. O onların günahlarını ba‐
ğışlasa, onlar əmin‐amanlığa çıxarlar” kəlamı;
8. Bədbəxtlik baş verdikdə namaz üstündə Allaha
dua edilməsi;
9. Namaz vaxtı əleyhinə dua olunanların adlarının
və atalarının adlarının çəkilməsi;
10. Dua zamanı konkret adamların lə’nətlənməsi;
11. Peyğəmbərə (s.s) “Ən yaxın qohumlarını xəbər‐
dar et!” ayəsinin nazil olması hekayəti;
12. Peyğəmbərin (s.s) etdiyi bu hərəkətə görə dəli
hesab olunduğuna baxmayaraq, bunu cidd‐cəhdlə
etməsi. Elə indi də bir müsəlman belə bir iş etsə, onu
dəli hesab edərlər;
13. Peyğəmbərin (s.s) öz yaxın və uzaq qohumlarına
“Mən Allah yanında sizin dadınıza çata bilməyəcə‐
yəm” deməsi. Onun peyğəmbərlərin ağası olduğu
halda Allahın yanında bütün aləmlərin qadınlarının
xanımının da dadına yetə bilməyəcəyini bəyan etmə‐
sini eşidəndə adam onun yalnız haqq söz danışdığına
inanır, bu gün böyük (vəzifəli – Ə.Ə.) adamların qəlb‐
lərində baş verənləri (təkəbbürü – Ə.Ə.) gördükdə töv‐
hid və dinin görünməyən tərəfi onun üçün aydınlaşır.
SƏBA SURƏSİNİN 23‐CÜ AYƏSİNƏ
DAİR FƏSİL
A
llah‐təala buyurur: “Elə ki ürəklərindəki o
müdhiş qorxu çıxdı, onların bir qismi o birilə‐
rindən: “Rəbbiniz nə buyurdu?” – deyə soruşdular, o
= 42 =
Dostları ilə paylaş: |