89
albuminlərin səviyyəsi aşağı düşür, qlobulinlərin qatılığı isə bir o
qədər də dəyişilmir. Albuminin azalması kolloid-osmotik təzyiqinin
daha çox azalmasına səbəb olur, çünki albumin molekulası kiçik
olduğu üçün onun nisbi onkotik təzyiq yaratmaq qabiliyyəti qlobulin
molekulasının yaratdığı təzyiqdən 3 dəfə çoxdur (onkotik təzyiq
molekulun kütləsinə görə yox, sayına görə yaranır). Hipoproteinemik
ödemlər zülalın azalması ilə baş verən bütün xəstəliklərdə – uzun
müddət ac qaldıqda (aclıq ödemi), nazik bağırsaqda sorulmanın
pozulması (sorulmanın pozulması sindromu), xərçəng kaxeksiyası və
s. hallarda baş verir.
1.
Hipernatriemik (hipernatrihistik, yunanca histos – toxuma)
ödemlər toxumalarda artıq natrium saxlanması nəticəsində baş verir.
Natrium hidrofil xassəyə malik olduğu üçün çoxlu xörək duzu qəbul
etdikdə ödem baş verə bilər. Hipernatrihistiya böyrək mənşəli
ödemlərdə bir əlavə rola malikdir. Bunun əmələ gəlməsində əsasən
hormonal faktorların rolu vardır. Bunun səbəbi artıq miqdarda
böyrəküstü vəzin qabıq maddəsinin qana aldosteron ifraz etməsi,
yaxud hipofizin arxa payının antidiuretik hormon ifraz etməsidir.
Mənşəindən asılı olmayaraq bütün ödemlərdə osmorequlyasiya
pozulur ki, bunun da əsasında hormonal halda aldosteron-antidiure-
tik hormon əsas yer tutur. Bu sistem bədənin osmo-və volum-requl-
yasiyanın daim saxlanmasında iştirak edir, yəni bədəndə suyun və
natriumun sabit miqdarını təmin edir.
Qanın həcmi azaldıqda sağ qulaqcıq və ümumi yuxu arteriyası
divarlarında yerləşən volyumreseptorlar qıcıqlanaraq hipotalamusa
siqnal verir, oradan böyrəküstü vəzin qabıq maddəsinə ötürülür, al-
dosteron ifrazı artır, bunun nəticəsində böyrək kanalcıqlarında nat-
riumun reabsorbsiyası yüksəlir. Natrium bədəndə saxlanılmaqla o,
sidikdə az ifraz olunur.
Nefrotik sindrom zamanı qanda aldosteronun səviyyəsinin 20
dəfəyə qədər artması müşahidə olunur və bu ikincili hiperaldoste-
ronizm adlanır. Bundan fərqli olaraq böyrəküstü vəzin şişləri zamanı
birincili hiperaldosteronizm baş verir.
90
Qanda natriumun artması osmoreseptorları qıcıqlandırır. Bunun
nəticəsində hipofizin arxa payında antidiuretik hormonun artması baş
verir ki, bu da distal kanalcıqlarda suyun fakultativ reabsorbsiyasına
səbəb olur. Bədəndə saxlanmış natrium və su qanın həcmini bərpa
edir, lakin bədəndə saxlanmış artıq su və natrium toxumalara keçir,
ödemi artırır.
Anuriya nəticəsində baş verən ödemlər kəskin, yaxud xroniki
böyrək çatışmazlığı zamanı da baş verir.
Yuxarıda göstərilən səbəblər klinik olaraq bir-birini tamamlayır,
lakin başlanğıcda bu və digər səbəb ödemin əmələ gəlməsində əsas
rol oynayır, sonra isə başqa faktorlar qoşulurlar.
Nefrotik sindrom
Nefrotik sindrom (NS) – simptomokompleks olub, proteinuriya, hi-
poproteinemiya, hiperxolesterinemiya və ödemlərlə xarakterizə olunur.
Etiologiya. Nefrotik sindrom bir çox immun-iltihabi, autoimmun,
metabolik və irsi xəstəliklər zamanı inkişaf edir. Çox təsadüflərdə
NS qlomerulonefritlər (əsasən «minimal dəyişikliklər»lə gedən
qlomerulonefritlər) fonunda inkişaf edir. Bundan başqa amiloidoz
(xüsusən ikincili) olduqda, kollagenozlarda (qırmızı qurd eşənəyi),
hamiləlik nefropatiyasında, böyrək venalarının trombozunda,
allergik və dərman xəstəlikləri zamanı inkişaf edir.
Patogenez. Xəstəliyin patogenezində immun mexanizmlər əsas
rol oynayır, çünki birbaşa bu mexanizmlərin iştirakı ilə xəstəlik
baş verir. Xəstəliyin «başlanğıç» mexanizmi olan yüksək teinu-
riyanın baş verməsinin səbəbi, son illərdə böyrək damar süz-
gəcinin dəyişikliyi və ən əsas, kapillyar ilgəyinin divarının daimi
elektrik yükünün azalması (neytrallaşması) ilə izah olunur.
Keçiricilik faktorlarının: limfokinlər, histamin, serotonin, dikinin,
kallikrein, angiotenzin və s. damarların keçiriciliyinin artmasında
xüsusi əhəmiyyəti vardır.
91
Yağ mübadiləsinin pozulması lipidlərin ilkin sidikdə artması və
böyrək kanalcıqlarının epitelisinin infiltrasiya edib onların ağır
distrofik dəyişikliyə uğramasına səbəb olur. Beləliklə, NS patogenezi
çox mürəkkəbdir və əsasən hipoproteinemiya ilə əlaqədardır ki,
bunun da səbəbi zülalın sidik vasitəsilə itirilməsi və ödem mayesinə
keçməsidir.
Patoloji anatomiya. İlk növbədə əsas xəstəliyə xas olan
dəyişikliklər aşkar edilir. NS üçün xarakterik olan dəyişiklik
böyrəklərin böyüməsi («böyük, ağ böyrəklər»), onların kapsulunun
rahat ayrılmasıdır. Histoloji müayinədə böyrək kanalcıqlarının
epitelisinin distrofiyası (xüsusən qıvrım kanalcıqlarda) aşkar edilir.
Epitelial hüceyrələrin bazal hissəsində lipid çöküntüləri tapılır.
Yumaqcıqlarda distrofik dəyişikliklər, xüsusən podositlərin və
endotelial hüceyrələrin dəyişiklikləri aydın nəzərə çarpır.
Klinika. Xəstələr ödemdən, iştahasızlıqdan, halsızlıqdan şikayət
edirlər. Ödemlər bəzən həddən artıq olub anasarka dərəcəsinə çatır,
bəzən hidrotoraks, assit, bəzən isə hidroperikard müşahidə edilir.
Gizli ödemləri Mak-Klyur-Oldric sınağı ilə təyin etmək olar, bu
zaman dərialtına vurulan 0,2 ml xörək duzunun izotonik məhlulunun
əmələ gətirdiyi papula bir neçə dəqiqəyə sorulur. Böyük ödemlərdə
bud, qarın, döş qəfəsinin yan nahiyələrində zolaqlar (striya) əmələ
gəlir. NS zamanı dəri distrofik, quru olur, dırnaq və tüklər kövrək-
ləşir. Ürək tonları karlaşır, anemiya və dizelektrolitemiya zamanı
taxikardiya və sistolik küy aşkar olunur. EKQ müayinəsi zamanı
ürək əzələsinin dəyişiklikləri aydınlaşır (hipoproteinemiya və dize-
lektrolitemik kardiopatiya).
Mədəaltı vəzinin funksional vəziyyətində dəyişiklik müşahidə
olunur – lipaza, amilazanın aktivliyi yüksəlir.
Qalxanabənzər və böyrəküstü vəzilərin funksiyaları aşağı düşür,
əsas mübadilə azalır, zülalla birləşmiş yodun miqdarı aşağı düşür.
Qalxanabənzər vəzinin funksiyasının çatışmazlığı oliquriya,
hipoproteinemiya, lipidemiyanı bir az da artırır.
Xəstələrin gündəlik diurezi 250-400 ml-ə qədər azalır.
Dostları ilə paylaş: |