Mehman Süleymanov
36
nümayəndə heyətinin və şah sarayının xəbəri olmadan Fransa ilə İran
münasibətlərində gizli dəyişikliklərin baş verdiyi məlum oldu.
Bu gizli dəyişikliklərin obyektiv bazası əslində Finkinşteyn
müqaviləsinin imzalanmasından az sonra, 1807-ci ilin iyununda qoyuldu.
Həmin ay Fransa qoşunları Fridlend ətrafında Rusya qoşunlarına qalib
gəldi və rastlaşdığı məğlubiyyətdən sonra Rusiya çarı sülh müqaviləsi
imzalanması üçün Napoleona müraciət etdi və 1807-ci il iyun ayının 4-də
Tilzitdə Rusiya ilə Fransa arasında sülh müqaviləsi imzalandı (75).
Napoleonun Tilzit müqaviləsini imzalaması onun Finkinteyn
müqaviləsinin İran-Rusiya münasibətlərinə, Rusiyanın Cənubi Qafqaz
təcavüzünə aid olan maddələrdən imtina edilməsi demək idi. Başqa sözlə,
Fransanın yardımlarına böyük ümidlər bağlayan şah sarayı bu
müqavilənin şərtlərinə görə yenə də Rusiya ilə təkbaşına qalmalı oldu.
Tilzit müqaviləsində birbaşa İranla bağlı olan maddə yox idi. Amma
Fransanın Rusiya ilə sülh bağlaması, Fransanın Rusiyaya qarşı
müharibəni dayandırması, birbaşa İranın vəziyyətinə təsir edirdi və şah
sarayı yenidən təklikdə Rusiyaya qarşı müharibə aparmaq
məcburiyyətində qalırdı. Eyni zamanda Avropa cəbhəsində Fransaya
qarşı mövqe tutmuş rus qoşunlarının Qafqaza atılması ehtimalı şah
sarayının vəziyyətini daha da mürəkkəbləşdirirdi.
Maraqlısı isə ondadır ki, Rusiya ilə Fransa arasında Tilzit mü-
qaviləsinin imzalanması həm general Qardanın rəhbərlik etdiyi
nümayəndə heyətindən, həm də şah sarayından uzun müddət gizli
saxlandı. Tilzit müqaviləsi imzalananda general Qardanın nümayəndə
heyəti hələ İstanbulda idi və oradan Təbrizə doğru irəliləməli idi. Ehtimal
var ki, hətta Tehrana çatanda belə general Qardanın Tilzit müqaviləsinin
imzalanmasından xəbəri yox idi.
Yuxarıda yazılanlardan göründüyü kimi, şah sarayı da Tilzit
müqaviləsindən xəbərsiz Finkinşteyn anlaşmasının icrasında böyük
nikbinlik və fəallıq nümayiş etdirirdi. Şah sarayı yaxşı anlayırdı ki,
Finkinşteyn anlaşması icra olunacağı təqdirdə Cənibi Qafqazda hərbi-
siyasi şərait Rusiyanın zərərinə dəyişə bilər. Şah sarayının xəbəri
olmadan imzalanan Tilzit müqaviləsi isə əksinə, Qafqazda hərbi-siyasi
şəraiti İranın zərərinə dəyişə bilərdi. Bu, əslində elə belə də oldu. Şah
sarayı sonradan Tilzit müqaviləsinin imzalanmasını Fransanın İrana qarşı
xəyanəti kimi qiymətləndirdi. Şah sonralar bu müqavilə ilə bağlı
münasibətlərini belə açıqlamışdı: "Napoleon Tilzit müqaviləsinin
imzalanması zamanı İranın mənafelərini nəzərə ala bilərdi. Fransa fateh
ölkə kimi hansı şərti irəli sürsə idi, məğlub Rusiya tərəfindən qəbul
olunacaqdı. O zaman Napoleon İran üçün faydalı ola bilərdi" (76).
Gülüstan müqaviləsi
37
Elmi dövriyyədə olan sənədlərə əsasən belə ehtimal etmək olar ki,
hətta general Qardanın özü də Tilzit müqaviləsinin imzalanmasından
1808-ci ilin əvvəlində xəbər tutmuşdu. Fətəli şah və saray əyanları bu
hadisədən son dərəcə məyus oldular. Çünki bu müqavilə Rusiyanın
Avropa cəbhəsində sərbəstlik əldə edərək bütün qüvvələrini Cənubi
Qafqaza yönəltməsinə imkan verəcəkdi.
Şah sarayı Tilzit müqaviləsinin imzalanması ilə bağlı öz ciddi
etirazını general Qardana və onun vasitəsilə Fransa sarayına çatdırdı. Şah
sarayı bildirdi ki, İran tərəfi Finkinşteyn anlaşmasına sadiq qalaraq onun
şərtlərinin icrasına da başlamışdır. Başqa sözlə, ingilislərlə əlaqələr
kəsilmiş və ingilis ticarət mərkəzləri ölkə ərazisindən çıxarılmışdılar.
Fransa isə bunun əvəzində Tilzit müqaviləsini imzalayarkən İranın
mənafelərini heç də nəzərə almamışdı (77).
Bunun əvəzində Fransa tərəfdən belə bir izahat verildi ki, Tilzit
müqaviləsi imzalananda Finkinşteyn anlaşması hələ İran tərəfindən
təsdiq edilməmişdi. Mümkün idi ki, şah sarayı onu heç qəbul etməsin.
Fransa imperatoru əmin deyildi ki, İranla gələcəkdə yaxşı münasibətlər
qurulacaq. Belə münasibətlərin olmadığı halda Fransa tərəfi Tilzit
müqaviləsində İranın mənafelərini də müdafiə edə bilməzdi.
Bu izahat şah sarayını sözsüz ki, razı salmadı və şah sarayı Rusiya
qoşunları qarşısında tək qalacağını hiss etdiyi üçün Qardanın nümayəndə
heyətinin köməyi ilə öz qoşunlarının yenidən qurulmasını diqqət önünə
çəkdi.
Mövcud olan məlumatlara görə, ilk vaxtlar Fransa tərəfindən Tilzit
müqaviləsinin imzalanmasının gizli saxlanması, bu müqavilə imzala-
nandan sonra Fransa nümayəndə heyətinin rəhbərliyi altında şah qoşunla-
rının yenidən qurulmasının davam etdirilməsi Qacar sarayı ilə İngiltə-
rənin yenidən yaxınlaşması meylinin qarşısının alınması ilə bağlı idi.
Fransa sarayı qətiyyən istəmirdi ki, Qacar sarayı ilə İngiltərə arasındakı
münasibətlər yaxşılaşsın və Qacarlar dövləti İngiltərənin təsiri altına düş-
sün. Ona görə də Fransa şah qoşunlarının yenidən qurulmasına yardımını
davam etdirirdi. Baxmayaraq ki, Fransa artıq Rusiya ilə müttəfiq idi və
fransalıların rəhbərliyi altında yenidən qurulan şah qoşunları da məhz
Rusiya ilə müharibə aparmaq üçün nəzərdə tutulmuşdu.
İranda qaldığı müddətdə general Qardan həm də hər vasitə ilə şah
sarayının yenidən İngiltərə ilə yaxınlaşmaq meylinin qarşısını almağa
çalışdı. Fransanın xarici işlər naziri general Qardana göndərdiyi
məktubunda onun qarşısına qoyduğu tapşırıqlardan biri məhz İngiltərənin
Qacar sarayı ilə yaxınlaşmasının qarşısının alınması idi. Məktubda
deyilirdi ki, Fətəli şahın hər hansı ingilis nümayəndəliyi ilə görüşməsinə