Mehman Süleymanov
38
yol verilməməlidir. Fransa naziri ingilislərin şah məmurlarına yol
tapmasına maneçilik törədilməsinin zəruriliyini də vurğulayırdı (78).
Fransa xarici işlər nazirinin Qardana verdiyi digər tapşırıq isə Qacar
sarayı ilə Rusiya arasında vasitəçilik edilməsi idi. Onun sözlərinə görə,
Napoleon artıq Rusiya ilə şah sarayı arasında sülh əldə edilməsinə meylli
idi.
1808-ci ilin əvvəllərində Fransa hətta Rusiya ilə Qacar sarayı ara-
sında vasitəçilik təşəbbüsü ilə çıxış etdi. Lakin mövcud sənədlər göstərir
ki, Tilzit müqaviləsinin imzalanması üçün Fransa və Rusiya imperator-
larının görüşündə qeyri-rəsmi şəkildə şah sarayının iddia irəli sürdüyü
Cənubi Qafqazın Rusiya tərəfindən işğalına Fransa razılıq vermişdi.
Fransa bunu onunla izah edirdi ki, Qacarlar dövləti İngiltərənin nəzarəti
altına düşməkdənsə, Rusiyanın nəzarəti altına düşsə daha yaxşı olar.
Çünki İngiltərə Fransanın islaholunmaz düşməni, Rusiya isə gələcək
dostudur (79).
General Qardanın nümayəndə heyəti 1808-ci ilin oktyabr-noyabr
aylarına kimi fəal çalışsa da, Napoleonun Asiya siyasətində artıq köklü
dəyişikliklər baş vermişdi. Tilzit müqaviləsinin imzalanması ilə
Napoleonun Cənubi Qafqaza olan fəal marağına son qoyuldu. Şah sarayı
ilə Rusiya arasında vasitəçilik cəhdi istisna olmaqla Cənubi Qafqazda
Rusiyanın maraqları qəbul edildi və hətta Fransa Cənubi Qafqazın İrana
mənsubluğu mövqeyindən də imtina etdi. Yəni, bununla Rusiya xarici
təzyiq mənbələrindən azad olaraq Qafqazda tam sərbəst fəaliyyət
göstərmək imkanı əldə etdi. Tilzit müqaviləsinin imzalanmasından sonra
Fransa həm Hindistana hücum etmək niyyətindən, həm də Qacar və
Osmanlı dövlətləri ilə ittifaq qurmaq niyyətindən əl çəkdi.
1808-ci ilin əvvəllərində general Qardan İrandakı fəaliyyətini yeni
şəraitlə uyğunlaşdırmağa çalışdı. Həmin ilin fevralında şaha göndərdiyi
məktubunda general Qardan Rusiya ilə sülhün əldə edilməsi məsələsini
irəli sürdü O, şahın nəzərinə çatdırdı ki, yenicə aldığı məktubda
Napoleon Rusiya ilə İran arasında müharibənin dayandırılacağına ümidlə
yanaşır. Napoleonun fikirlərinə əsasən, Qardan qeyd edirdi ki, Rusiya
artıq Fransanın müttəfiqləri ilə dostluq əlaqələri yaratmağa hazırdır. O
eyni zamanda Fransa sarayı tərəfindən rəsmən vasitəçilik etmək səlahiy-
yətinə malik olduğunu şahın nəzərinə çatdırırdı. General Qardan bildi-
rirdi ki, yaxınlarda Rusiyanın elçisi sədr-əzəmlə müzakirələr aparmaq
üçün gələcəkdir. Onun yazdığına görə, Napoleon bu müzakirələrin şah
üçün faydalı olacağını bildirirdi və arzu edirdi ki, həmin müzakirələr iki
ölkə arasında sülh anlaşmasının imzalanması ilə başa çatsın (80).
Gülüstan müqaviləsi
39
Məktubunda general Qardan sonra Napoleonu və onun ətrafını Fətəli
şahla ingilislər arasında yarana biləcək əlaqələrin münasibətlərinə də
toxunurdu. General Qardana görə, Napoleon istəmirdi ki, bütün dünyanın
qapıları ingilislərin üzünə bağlı olduğu halda, İranın qapıları onların
üzünə açıq olsun. Napoleon çox arzu edirdi ki, ingilislərin əlləri
bütünlüklə İrandan kəsilsin və İranın xeyrinə olan belə addımların
atılması barəsindəki xəbərlər tezliklə ona çatdırılsın.
Fətəli şah general Qardana yazdığı cavab məktubunda onun
qaldırdığı məsələlərə öz münasibətini bildirdi. Rusiya ilə İran arasında
sülh əldə edilməsi məsələsi ilə bağlı Fətəli şah Napoleona öz təşəkkürünü
bildirdi ki, belə bir məsələni yaddan çıxarmayıb. Onun fikrincə,
Napoleon bu mövqeyi ilə şah taxt-tacının hələ də yaxın dostu olduğunu
nümayiş etdirdi və ona da öz ümidini ifadə etdi ki, İranla Fransa
arasındakı dostluq günü-gündən daha da yaxşılaşacaqdır. İngilislərlə
bağlı məsələyə gəlincə isə Fətəli şah bildirirdi ki, Fransa ilə ittifaqın əsası
qoyulan gündən Hindistana göndərilmiş səfir geri çağırılıb, İranın bütün
qapıları İngiltərənin üzünə bağlanıb və ingilis şirkətləri ölkədən çıxarı-
lıbdır (81).
Bu məktubun məzmunundan görünür ki, Fətəli şah Fransa ilə
başlayan münasibətlərin həmin axarda davam edəcəyinə ümidini
kəsməmişdir və Fransa ilə imzalanmış anlaşmaya sadiq qaldığını göstərir.
Çünki məhz bu ittifaqın qalması Rusiya ilə Cənubi Qafqaz uğrunda
aparılan müharibəni şah qoşunlarının xeyrinə nəticələndirə bilərdi.
1808-ci ilin sonlarına yaxın Rusiya qoşunlarının Azərbaycan
xanlıqları üzərinə yeni hücum xəbərləri Qacar sarayında təşvişə səbəb
oldu. Azərbaycan xanlıqlarına olan iddiaları bir dəfəlik həyata keçirmək
üçün Qacar sarayı bir daha Fransanın dəstəyini qazanmağı cəhd göstərdi.
Bununla əlaqədar, Qacar sarayının sədr-əzəmi Mirzə Şəfi Fransanın
xarici işlər nazirinə məktub göndərdi, Cənubi Qafqazdakı yeni hərbi-
siyasi şərait haqqında ona məlumat verdi. Lakin Fransa tərəfi bu məktuba
heç bir cavab vermədi və əslində, Qacar sarayına hər hansı bir kömək
göstərilməsindən imtina edildi. Fransa xarici işlər nazirinin general
Qardanla olan yazışmalarından aydın olur ki, 1808-ci ilin sonlarına yaxın
Qacar sarayı Fransanın vasitəçiliyi ilə Parisdə Rusiya ilə danışıqlar
aparılması niyyətində olmuşdu. Rusiyanın Parisdəki səfiri qraf Tolstoy
belə bir göstəriş almadığı üçün ikitərəfli danışıqlar da baş tutmadı.
Fransanın xarici işlər naziri məktubunda təmsil etdiyi dövlətin də belə bir
danışıqların aparılmasında maraqlı olmadığı qeyd edilirdi. (82).