Mehman Süleymanov
20
ölkənin istibdadından azad etsin. Fransa İranı müharibə vaxtı da, sülh vaxtı
da tək buraxmayacaqdır " (46).
Fransa nümayəndəsi Javer geri qayıdan kimi Fətəli şahla görüşü və
Fətəli şahdan eşitdiyi təklifləri Napoleona çatdırdı. Bu məlumatı Napoleon
razılıqla qarşıladı. Çünki Qacar sarayı ilə formalaşmaqda olan münasibətlər
onun strateji niyyətlərinə cavab verirdi. Qacar sarayı ilə əlaqələrin daha da
möhkəmləndirilməsi və bu əlaqələrin hərbi-siyasi müttəfiqlik səviyyəsinə
çatdırılması üçün 1807-ci ilin əvvəllərində Napoleon daha iki nüma-
yəndəsini Tehrana göndərməyi qərarlaşdırdı. Onlardan biri Napoleonun
qardaşı oğlu Loanin Lablanş, o biri isə Ruman Bonten idi. Bonten hərbi
mühəndis idi və Napoleonun tapşırıqlarına əsasən o, şah qoşunlarının
cəbhədəki vəziyyəti ilə tanış olmalı idi. Nümayəndələrin hər biri ayrı-
ayrılıqda Napoleonun məktubunu aparırdı (47). Joain Lablanş sonradan
general Qardanın gəlişinə qədər Tehranda qaldı və əslində həmin müddət
ərzində Fransa sarayının Qacar sarayı yanındakı nümayəndəsi vəzifəsini icra
etdi.
Bu nümayəndələr vasitəsilə Napoleon tərəfindən şaha göndərilmiş
məktublardan biri 1807-ci il yanvar ayının 17-də imzalanmışdı. Bu zaman
Napoleon Şərqi Avropada müharibə aparmaqla Polşanı nəzarət altına
almışdı. Məktubunda Napoleon əvvəlcə Polşada əldə etdiyi uğurlar
barəsində Fətəli şahı məlumatlandırır, Prusiyanın fəth olunması haqqında
xəbər verirdi. Napoleona görə, onun Avropada apardığı müharibə Rusiyanı
da gücdən salmışdı və ona görə Fətəli şaha təklif edirdi ki, qoşunları ilə
Rusiya qoşunları üzərinə güclü hücuma keçsin, Gürcüstan və digər
ərazilərdən rusları sıxışdırsın, rusları Xəzər ətrafından geri qovsun. Sonra
Napoleon təklif edirdi ki, Fransa, Osmanlı və Qacar dövlətləri arasında üçlü
ittifaq yaradılsın və bu üçlü ittifaq düşmənlərə qarşı birgə mübarizə aparsın.
Napoleon məktubunun sonunda yazırdı ki, belə bir ittifaqın yaradılması
üçün Fətəli şahın elçisinin gəlməsini gözləyir (48).
Belə üçlü ittifaqın yaradılması üçün Napoleon Osmanlı sarayına da
təklif göndərdi. Napoleon III Səlimə göndərdiyi məktubunda Osmanlı
soltanını İranla çox əsirlik qarşıdurmaya son qoymağa və Qacar dövləti ilə
birlikdə Rusiyaya qarşı birgə mübarizəyə çağırırdı. Napoleon eyni zamanda
Osmanlı soltanından xahiş etdi ki, Berlindəki Osmanlı səfirini onun yanına
göndərsin və Qacar sarayının elçisi ilə birlikdə üçtərəfli müttəfiqlik mü-
qaviləsi bağlansın (49).
Mövcud məlumatlara görə, Fətəli şah bu təklifə müsbət yanaşdı və
Napoleonun görüşünə yollanmış Mirzə Məhəmməd Rza xana da bu
məzmunda müqavilənin imzalanmasına göstəriş verdi. Napoleonun
yazışmalarında olan faktlar da bunu təsdiq edir. Napoleonun Fətəli şahın
Gülüstan müqaviləsi
21
elçisi ilə görüşü 1807-ci il aprel ayının 27-də baş verdi. Bu görüş zamanı
da heç şübhəsiz ki, üç dövlət arasında müttəfiqlik anlaşmasının imzalanması
məsələsi müzakirə olundu. Napoleona görə, Osmanlı dövləti ilə İran arasın-
da uzun müddətdir ki, xoş münasibətlər olmasa da ümumi düşmən olan
Rusiyaya qarşı mübarizə onları yaxınlaşdıra bilər. Bununla belə, Osmanlı
dövləti ilə Qacar dövlətini bir-birinə yaxınlaşdırmaq cəhdi baş tutmadı və
bunun nəticəsi kimi də üç dövlət arasında ittifaq müqaviləsinin imzalanması
da alınmadı. Onda qərara alındı ki, Fransa həm Osmanlı dövləti ilə, həm də
Qacar sarayı ilə ayrıca müqavilə imzalasın. 1807-ci il may ayının 4-də Şərqi
Prusiyanın Finkinşteyn məntəqəsində Fransa ilə Qacar sarayı arasında
müqavilə imzalandı. Tarixi ədəbiyyatda Finkinşteyn müqaviləsi kimi
tanınan bu sənədi Fransa tərəfindən nazir More, Qacar sarayı tərəfindən isə
Məhəmmədəli Mirzə və elçi Mirzə Məhəmməd Rza xan imzaladılar. Bu
müqavilə Fransa ilə Qacar sarayı arasında münasibətləri və iki dövlətin
Rusiyanın Qafqazdakı təcavüzünə qarşı əməkdaşlıq niyyətlərini rəsmiləşdir-
di (50).
Farsdilli tarixi ədəbiyyatda olan məlumata görə, Osmanlı dövləti Qacar
dövlətinə qarşı bir sıra iddialar irəli sürdü ki, bu da üçtərəfli müqavilənin
imzalanmasına imkan vermədi. Bu iddiaların arxasında sərhəd məsələləri də
var idi. Guya ərazi iddialarının Osmanlı dövlətinin xeyrinə həll edilməsi
üçün Osmanı səfiri Napoleondan da köməklik göstərməyi xahiş etdi. Fransa
imperatoru isə iki dövlət arasında olan narazılıqların aradan qaldırılmasından
daha çox onların birgə və ayrı-ayrılıqda köməyindən öz maraqları naminə
istifadə edilməsi haqqında düşünürdü. Fransa Osmanlı dövlətinin Rusiyaya
qarşı qoşun işlədəcəyi halda hətta Gürcüstanın, Krımın və Qara dənizin
Osmanlı dövlətinin nəzarətinə keçməsinə çalışacağını da bəyan etdi (51).
Napoleonun yanına göndərilən nümayəndə heyətinə Mirzə Rzaxan
Qəzvini rəhbərlik edirdi. Həmin nümayəndə heyəti Napoleonla Polşanın
Finkinşteyn məntəqəsindəki düşərgəsində görüşdü. Napoleon, şah sarayının
nümayəndə heyətini mehribanlıqla qarşıladı və 1807-ci ilin may ayının 4-də
iki ölkə arasında Finkinşteyn anlaşması kimi tanınan ittifaq anlaşması
imzalandı. Bu anlaşma Fransa ilə Qacarlar sarayı arasında formalaşan mü-
nasibətləri iki dövlətin Rusiyanın Qafqazdakı təcavüzünə qarşı
əməkdaşlığını rəsmiləşdirdi (52).
Finkinşteyn anlaşması 16 maddədən ibarət idi. Anlaşmanın 2-ci
maddəsində Fransa dövləti İranın istiqlalına hörmətlə yanaşdığı, 3-cü
maddəsində Gürcüstanın İrana məxsusluğu, 4-cü maddədə Gürcüstanın rus
qoşunları tərəfindən tərk edilməsi üçün Fransa tərəfindən lazımi cəhdlərin
göstəriləcəyi, 5-ci maddədə şah sarayında Fransanın səfirliyini təsis
ediləcəyi bildirilirdi.