Mehparə muxtarqizi yerin, göyün Xocalı, qan ağladı
Yüklə 0,49 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Mehparə Muxtarqm
- Səni sevdim (həyat yoldaşıma həsr edirəm)
- 12.XII.2009 Mehparə Muxtarqızı Q ə z ə l l ə r
- Yerin, göyün, Xocalı, qan ağladı
- Vətən bizi haraylayır, igidlərim-ərənlərim
Mehparə Muxtarqm Həsrətinlə yaşadım! səni yanımda sandım. Gözüm səni aradı, qəlbim od tutub yandı. Səni çox soraqladım, "Sənsizləşib" ağladım. Biz, beləcə ayrıldıq, vüsala yetişmədik. Sevginin şirinliyin gülüm, dada bilmədik. Hər zaman qəlbimizdə, həsrət yükü gəzdirdik. Bu "nakam məhəbbəti" yalnız təskinlik bildik! İllər, aylar ötüşdü. - Qara saça dən düşdü! - Sevgi unudulmadı, - Ürəklərdə yaşadı! Vüsala çatmaq üçün hər bir zaman tələsdik. Nə vaxtsa, görüşərik biz, bu anı gözlədik. Bir gün üz-üzə gəldik! Mən səni harayladım, Ötüb-keçdin yanımdan, Arxanca çox boylandım. Dönüb arxaya baxdın. Sən qəlbimə od yaxdın Sevgi dolu baxışla, gözündən yaş axıtdın. Bil ki, məni yaşatdın, sən məni də, ağlatdın! Sevgi daim yaşayır, sevən bunu anlayır. Cavan ol sən, ya qoca sevgi unudulmayır! Səni sevdim (həyat yoldaşıma həsr edirəm) İllər boyu xəyalımda, mən röyamda Saf məhəbbət həsrətiylə yaşamışam! Qəlbimdəki bu boş yerə, Heç kəsi buraxmamışam. Ürəyimdə bu sevgini Qoruyaraq saxlamışam! Düşünmüşəm gün gələcək, Mənim təmiz, saf eşqimə,
Qiymət verən, məni sevən, Məhəbbətin qədrin bilən, Sevgini dəyərləndirən, Sevgisiylə ürəyimdə, Daim mənim yer eyləyən, Bir kəs bir gün rast gələcək özü mənə! Arayacaq-axtaracaq Gün gələcək, bu məhəbbət Bu sevgi məni tapacaq. Eşqimi, uca tutacaq. Mənim təmiz məhəbbətim Ona bir dayaq olacaq. Biz sevib-seviləcəyik. Leyli kimi, Məcnun kimi. Əsli kimi, Kərəm kimi. Dildən-dilə düşəcəyik Ölənədək sevəcəyik! İllər ötdü, aylar keçdi... Mənim şirin xəyallarım Yuxularım, röyalarım, Döndü bir gün həqiqətə! Döndü bizim dostluğumuz, Çevrildi pak məhəbbətə! Bir gün gəldi qəlbimdəki Məhəbbətim məni tapdı. Ürəyimdə yer eylədi. Ürəyini bir gün açıb, Mənə dedi, məni sevdi Mənə sevgisin bildirdi. Həyatının mənasını Məndə gördü. Sevən qəlbin mənə verdi. Qəlbimdəki bu boş yerə. Sevgisiylə özü girdi Çünki, mənim bu sevgimə, Həmən adam layiq idi!
Mehparə Muxtarqızı Q ə z ə l l ə r Ulu Tanrım Ulu Tanrım sənin hər vaxt gecə-gündüz qulunam! Zikr edib, namaz qılanda hər şeyi unuduram. Haliyəm qüdrətinə, ey məni xəlq eyləyənim, Bəndənin hər əməlin, düzün-əyrisin görənim. Haqq-ədalət sevənim, bizə düz yol gösətərənim, Bəndəyə ruzi verib, dərdə əlac eyləyənim. Rəhmdilsən, sən Adilsən, bizləri çox sevirsən. Hər kəsin ümid yeri, Tanrı hər şeyə qadirsən! Bəndəni bağışlayıb, tez günahından keçirsən, Məzluma əl tutanı, sən "mömün" bəndən seçirsən.
Bizi xəlq eyləmisən, "Qurani-Kərim" vermisən. Mömin insanlar üçün İslam Dinin göndərmisən. Hər bir ayəndə bizi mömünliyə səsləmisən, Düzgün yol göstərmisən, əyrini-düzdən seçmisən. Nə qədər ömür verərsən, sənə səcdə edərik, Hər zaman zülm edənə, kafirə qalib gələrik. Biz ümid bəsləyirik, ömrü boyu Tanrı sənə Dayaq ol ey Ulu Tanrım yaratdığın bəndənə!
Önünüdə diz çökürəm, od içində yanan torpaq Olmusan, viran yurdum, düşmənlər əlində, dustaq. Sinəndə qəm-qüssədən, əriyir sanki uca dağ, Quşlar da nəğmə demir, sönübdür evlərdə çıraq. Əsir düşübdür elin, solubdur gülün-çiçəyin, Elinlə çörək kəsən, sonunda olub düşmənin. Gözündən gəlsin görüm, verdiyin duzun-çörəyin, Qovacaq namərdləri, igidlərin-ərlərin. Ağlama, sil göz yaşın, arxalan igidlərinə. "Türkdür" mənim millətim, diz çökdürər düşməninə. Bir qarış torpağı da, biz vermərik yad əllərə, mənfur düşmən ayağı, dəysə də bizim yerlərə. Qoymarıq sinən üstə vətən gəzsin, düşmən-yağı Gün gələr azad olar, yenə Qarabağ torpağı!
Mehparə Muxtarqızı Gözləmə sən vəfasız insanlardan eşqə vəfa Gözləmə sən vəfasız insanlardan eşqə vəfa Bivəfa yarın yolunda çəkmə sən heç vaxt cəfa. Əymə sən qürurunu, sevmə səni sevməyəni, Bil ki, başqasın sevir, vardır onun gözləyəni. Vəfasız insanlara açma heç zaman qəlbini, Sevgisi yoxsa sənə, bil, atacaq bir gün səni. Səni sevməyən kəsdən sənə olmaz, heç zaman yar Qəlbini ver o kəsə, olsun o, sənə vəfadar. Gündə bir eşq yaşayar, hər bir zaman vəfasızlar Taparlar tez bir zamanda özünə bil məşuqlar. Yadda saxla, sən bunu zər qədrini, zərgər bilər Sevginin qədrin bilən həm sevər, həm də sevilər. Bir var ki, vəfasızın eşqi oduna yanasan Görməyəndə sən vəfa, alışasan-odlanasan. Sən sevən kəsi axtar, xoşbəxt yaşa, tap səadət, Vəfalı yardan görərsən, sən ülvi pak məhəbbət. Düşün bunu həyatın çox enişli yolan var Gün gələr, həyat səni çətində, darda sınayar. Elə yar seç ki sənə çətin gündə dayaq olar Çətinə, dara düşəndə hər an yanında qalar. Bil ki, sevgisiz olan ailə gün gələr, dağılar Sevgidən təməl daşı olan ailə, xoşbəxt olar!
Şair yaşaya bilməz, heç vaxt xoşbəxt görünməz, Sevgisiz üzü gülməz, şair ilhama gəlməz, hər kəlməni, hər sözü qələmə ala bilməz. Məhəbəbt olmayanda! Məhəbbətlə döyünür şairlərin ürəyi! Vətənə-xalqa Sevgi, qoynunda boy atdığı "Ana torpağa" sevgi. Onu duyub, anlaya, eşqinə sadiq olan, kədərli - xoş anında daim yanında qalan, sevgiyə arxalanan vəfalı bir insanın məhəbəbti yaşadır. Yaşadır şairləri! Şair bu sevgi ilə daim yazır, yaradır, Xalqı xoşbəxt olanda, şair də xoşbəxt olur! Qəlbi bulud tək dolur, kədərli anlarında O, yazdıqca düşünür, hər zaman xəyalında. Yazdığı hər kəlməni yaşayır, həmin anda 67 Yüklə 0,49 Mb. Dostları ilə paylaş:
|