Mehparə muxtarqizi yerin, göyün Xocalı, qan ağladı
Yüklə 0,49 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- 26 fevral 2009-cu il Ana Vətən
- Yerin, göyün, Xocalı, qan ağladı
- "Yaz da gəldi, biz Vətənə dönmədik"
- Qaytar məni, torpağıma-elimə!
- Ağlama, sil ay ana, göz yaşını
- "Vətən məni bağışla, bu torpaqda qəribəm"
Mehparə Muxtarqızı Dağlarında, el-oban şəhid oldu, Çeşmələrin gözü qan ilə doldu. Analar-bacılar saçını yoldu, Göydəki quşlar da qanad saxladı. Yerin-göyün Xocalı qan ağladı! Viran etdi, namərd düşmən torpağı, Keçdi Xocalıya düşmən caynağı. Qız-gəlinlər "Vətənə" dedi ağı. Dağların da köksü qübar bağladı. Yerin-göyün Xocalı, qan ağladı!
Dərdlə yüklüdür qəlbim Daim yazır, yaradır. Vətən dərdi, həsrəti, Hər arı, məni ağladır. Süzülür vərəqlərə. Göz yaşım, gilə-gilə. Dönüb, mənim qəlbimdə, Vətən dərdi, nisgilə! Vətən dərdi yandırır, Ürəyimin başını. Mən sevirəm Vətənin, Torpağını-daşmı! Ağla, Mehparə ağla, Axıt, göz yaşlarını.
Vətən yolunda ölən, "Şəhid qardaşlarını". Sən ağla şəhidlərin, Narahat ruhlarını. Balasını - axtaran, Şəhid analarını! Sən ağla ölənləri, Ağla didərginləri. Ağla, düşmən əlində, Qalan "Ana Vətəni". Gün gəlsin, igidlərim, Vətən torpağın alsın! Qarabağda, üç rəngli Bayrağımız dalğalansın!
Namərd düşmən göz dikdi yurdumuza Su çilədi, yanar ocağımıza. Yaz gəldi, quşlar da, geri döndülər Biz dönə bilmədik, el-obamıza! Yazın gəlişini duya bilmədik, Bu bahar qoynunda gəzə bilmədik. Qəlbimizdə yurd həsrəti inlədik. Yaz da gəldi, biz Vətənə dönmədik! Bahar gəldi, açdı güləlr-çiçəklər Ocağımda ağaclarım qurudu! Dağ döşündə boynu bükük bənövşə Qərib olan el-obamı ağladı! 111
..............г / J
IV'"/' 1 Mehparə Muxtarqızı Uca dağ da dözəmmədi bu dərdə, İgidlərim qoynunda can verəndə! Dərddən daşlar, qayalar da ovuldu Namərd düşmən sinən üstdə gəzəndə! Vətən deyib, can verdilər qocalar, Qərib yerdə öldü ata, analar. Bizi heç bir zaman bağışlamazlar Torpağı almasaq narahat ruhlar! Hər kəs dönsün öz isti yuvasına, Həsrət qalmasın heç kəs torpağına. Qəriblikdə kimsə qərib olmasın, Qovuşsunlar, elinə-obasına!
Qocalmışam, az qalıbdır ömrümə Çarə yoxdur, qərib yerdə dərdimə. Can verəndə aparın Vətənimə, Qaytarın siz torpağıma-elimə! Fəryadına "Vətən" dözə bilmirəm Çarəsizəm, imdadına gəlmirəm Göz tutulub, el-obanı görmürəm Vətənsizəm, bu torpaqda "qəribəm", Qaytar məni, torpağıma-elimə! İgidlərim qan içində keçinib, Xain düşmən vətəni, viran edib. Namuslu qız - gəlinəlr əldən gedib, Evlər yandırıb, çıraqlar sönüb, Qaytar məni, torpağıma-elimə!
Ulu "Tanrım" təkcə sən ümüdümsə. Bəndələrin hər an pənah yerisən. Sən hər kəsin harayına yetmisən. Kimi haqqdır, kimi nahaq görürsən! Qaytar məni, torpağıma-elimə! Yeri-göyü "Tanrı” xəlq eyləmisən. Sənki, hər cür möcüzəyə qadirsən! Sən, ibadət edənləri sevirsən! Qaytar məni torpağıma-elimə! Sən bağışla, imanıma-dinimə "Vətən" üçün ölən, şəhidlərimə İslam - din yolunda ölənlərimə Qovuşa bilmirəm, mən Vətənimə, Qaytar məni, torpağıma-elimə!
Baxışın qəlbimi yandırdı, Ana - qan eylədi! Sənin bu dərdinə - göydəki, quşlar da - bil fəqan eylədi! Neyləyim, mən ay ana - sən bir qərib tək, - düşmüsən bu yerlərə, Qalmısan, nə günlərə. - Qoşulub - qəriblərə! Həsrətsən meşələrə - çəmənlərə. - Yam-yaşıl yamaclara, - sən düzlərə. Dağlara-dərələrə, - axan gur - şəlalələrə! Mehparə Muxtarqm Didərgin olub yaşamaq, - yaraşarmı, de sənə? Bir tikə çörək üçün, - indi baxırsan əllərə... Qalmısan, evsiz-eşiksiz, - bu ahıl yaşda - çadırda Vətənin qalıbdır darda, - düşmənin tapdağı altda, - alışıb, yanır torpaq da, Evlərdə, sönüb çıraq da. Ağla, sən doyunca ağla, - Ay Ana! Ağla Şəhidləri, ərənləri! Qərib yerdə, yurd-yuvasız "Vətən" deyib ölənləri! Söylə sən dözmür ürək - neynəməli? Sil yenə göz yaşını - Uca tut hər an başını Sevindirmə ay ana sən, o namərd düşmanını! Alacaq düşmən əlindən, - igidlər torpağını, Qovacaqlar Qarabağdan - gün gələcək, - yağını!
Mən Şuşamı hər gecə yuxularda görürəm, Dostlarımla bir yerdə dağ döşuündə gəzirəm, Əyilib bulaqların gözündən su içirəm, Ayılanda yuxudan, göz yaşları tökürəm Vətən məni bağışla, bu torpaqda qəribəm! 46 Yerin, göyün, Xocalı, qan ağladı Burda indii özümə mən bağ-bağça salmışam, Böyüdüyüm torpağa, yurda həsrət qalmışam, Vətən dərdi qəldimdə, saçımı ağartmışam, Necə unudum səni, qoynunda boy atmışam, Vətən məni bağışla, bu torpaqda qəribəm! Çox vaxt özüm-özümə yaman gileylənirəm, Yurd-yuvasız özümü, hər an qərib bilirəm. Mən Vətən həsrətini qəlbimdə gəzdirirəm Olsada var-dövlətim, mən yurdsuz didərginəm, Vətən dmüfllbağışla, bu torpaqda qəribəm! Kaş bu gün Qarabağda uçuq komam olaydı, Yenə quşlar bağımda çoxlu yuva quraydı. Quşların şən cəh-cəhi hər yana yayılaydı, Qarabağ bülbüllərin xanəndə oxuyaydı. Vətən (fmhlUbağışla, bu torpaqda qəribəm! Yaman qəribsəmişəm torpağıma-yurduma, Qovuşa bilməyirəm doğma Qarabağıma. Həsrətəm dağ-dərəmə, sərin bulaqlarıma Yaraşarmı, qəriblik de menim bu çağıma? Vətən məni bağışla, bu torpaqda qəribəm!
Vətəni qorumağa necə oğullar getdi Ana bacılarımız başını qara örtdü. Hər çətinliyə dözdü, övladını böyütdü Ərlərini itirib, qara saçın ağ etdi! Bu amansız talehin hər hökmünə dözdülər. Onlar həm qadm işi, kişi işi gördülər.
Yüklə 0,49 Mb. Dostları ilə paylaş:
|