Mən gözəlləşirəm
Yüklə 0,57 Mb. Pdf görüntüsü
|
83 - Necə, yəni neynirəm oğlum, xərclə də pul lazımın deyil? Cavan deyil sən? Qorxma, anan bilməyəcək. Sabutay 100 manatın 10 manatını cibinə qoydu, qalanını atasına qaytardı. Atası pulu onun cibinə qoymağa çalışdı. Oğlu onu daha da heyrətləndirdi: - Ata, bu pulu mənə vrsən Gəncəyə gələndə anama deyəcəm. Sədnik müəllimin oğlunun bu sözünə gülməyi tutdu. Eyni zamanda Səfurə xanımın, uşağın tər- biyəsini pozma, söhbəti yadına düşdü. Qadını ona deyirdi: - Səni başa düşürəm, özünün gəncliyində pul verənin olmayıb, heyfini uşaqlarından çıxmaq istəyir- sən. Ancaq unutma, onlar artıq pulu xərcləmək üçün lazımsız işlərə qoşula bilərlər. Nə qədər lazım olsa o qədər pul ver. Sonralar Sabutay bunu danışanda Səfu- rə xanım onun üzündən-gözündən öpmüş, mənim ağıllı balamsan, demişdi. Sabutay həftədə, on gündə bir anasının istəyi, atasının göstərişiylə onları Azərbaycanın müxtəlif rayonlarına, şəhərlərinə gəzməyə aparırdı. Müqəddəs yerlərə getmək, pirləri, ocaqları ziyarət eləmək, inanılmış, sınanılmış yerlərdə qurbanlar kəsmək, nəzir, niyazlar vermək ailədə adət-ənənəyə dönmüşdü. Səfurə xanım Üçbulağın sərin suyundan ləzzətlə içirdi. Bunu bildiyindən Sabutay onu isti yay axşam- larında hər gün bulağa aparır, sərin suyla qablarını doldurur, anası isə doyunca içir, əl-üzünü yuyurdu.
84 Sabutayı dostugil qonaq çağırmışdılar. Sabutay qonaqlığa lazım olan köməkliyi elədi. Evlərinə gəldi. Anası soruşdu: - Qonaqlığa niyə qalmadın? Oğlu heç bir söz tapmayıb: - Həvəsim yoxdu, dedi, getmək istəyirəm. Burda sənin yanında oturub danışmaq, söhbət eləmək hər şeydən yaxşıdı. Anası onu qonaqlığa güclə göndərdi. Sabutay ac idi. Fikirləşir ki, həm gedər yeyər, həm də anasının ürəyincə olar. Dostugil onu gözləyirdi. Hamı ac olsa da, süfrəyə əl uzadılmamışdı. Sabutayın yenidən gəlişi onları sevindirdi. Badələr doldu. İlk sağlıq deyildi. Hamı içdi. Sabutay səhərdən dilinə heç nə vrmasa da, elə bil birdən-birə yağ içmişə döndü. Ürəyi böyüdü, özünü piss hiss elədi. Bayaqdan onun gəlişini gözləyən dostları məəttəl qaldılar. Elə bildilər Sabutay özü qəsdlə belə eləyir. Oğlanın and-amanından sonra inandılar. O yemək istəyirdi, lakin tikəni uda bilmirdi. Özü də başa düşmədiyi pis hal keçirirdi. Qonaqların onu bağışlamasını xahiş eləyən Sabutay birdən-birə halının dəyişməsinin səbəbini başa düşmürdü. Bu vəziyyət azmı-çoxmu çəkdi, qəfil xəbər hamını sarsıtdı. Sabutaya məlum oldu ki, anasının elə bu anlarda beyninə qan sızıbmış.
85 Qiymətsiz itki Falçıyla, qaraçıyla olmayan Sərvanın qəfil qabağına çıxan qadından keçə bilmədi. Qadın onun əlini əlinə aldı. Ovcunu açdı. Çox sözlər danışdı. Keçmişləri çözələdi, gələcəyindən xəbərlər söylədi. Beynin bir küncündəcə ilişib qalan belə bir cümləni “Qiymətsiz itkin olacaq” sözlərini unuda bilmədi. Falçı onu inandırmağa çalışdı. Qoy düyünləri eləyim xəta-bəladan sovuşdurum səni. Oğlan ona əhəmiyyət verməyi özünə ayıb saydı, pul v erib aralandı. Qara qorxu dolmuşdu Sərvanın ürəyinə. Bir yerdə qərar tuta bilmirdi. Tez-tez, lazım oldu, olmadı Gəncəyə gəlir, ata-anasıyla görüşür, geri qayıdırdı. Son vaxtlar lap dözümsüz olmuşdu. İstəyirdi elə gecəli-gündüzlü evdə qalsın, burdan uzaqlaşmasın. İşlə əlaqəli getməliydi deyə qala bilmirdi. Bəzən bu gün evdən gedir, sabaha bilet alıb yenidən qayıdırdı. Bu gün də evdə idi. Adətinə xas olmadığı halda, xeyli işlədi, torpaqla əlləşdi. Anasının çox xoşuna gəldi. Anasının xoşuna gəlməyi ürəyini sevindirdi. Tər tökə-tökə işləyirdi. Birdən bacısı Sərvanə bərkdən qışqırdı: - Anaa...., Sərvan, tez bura gəl. Sərvan evə qaçdı. Anası başını tutub qışqırdı: - Başım, oy başım...
86 Sərvan onu divana uzandırdı. Qəfil hadisədən elə sarsılmışdı ki, nə baş verdiyini soruşmağa gücü çatmırdı. Yuxarı evə telefonla həkim çağırmağa getmək istəyəndə anası əli ilə “Yox” işarəsini verdi. O, anasının sözünə əməl etmədi. Lakin telefon işləmədi. Qonşuya qaçdı, həkim gəldi. İynə vurdu, dərman verdi. Anası yatdı, tez də oyandı. Başında dəhşətli ağrı vardı qadının. İkinci dəfə həkim çağırdılar. O, beyinə qan sızma olduğunu qeyd elədi. Yenə iynə dərman verildi, xəstə yatdı. Sərvan bu ağır məqamlarda ancaq falçı qadını düşünür, onun “Qiymətsiz itkin olacaq” sözlərini beynində dolandırır, özünü öldürmək istəyirdi. Anasının başına iş gələcəyini oğlan ağlına sığışdır- mırdı. Küncə, bucağa çəkilib zülüm-zülüm ağlayardı. Vətəndən uzaqlardakı atasını arzulayırdı. Ona elə gəlirdi ki, atası burda olsa anasına heç nə olmaz. O, anasını sağaldar, lakin atası uzaqlarda idi. Onların vay- şüvənini eşitmirdi. “Qiymətsiz itki” məsələsi də lap ağlını çaşdırmışdı. Anası ondan ötrü qiymətsiz idi. Qiymətsiz sözünün mənasını indi dərk eləmiş, indi başa düşmüşdü. Ona elə gəlirdi ki, qiymətsiz, yəni lazımsız bir itkisi olacaq. Beyninin bir küncündəcə özünə yurd salmış bu sözün ağırlığına indi tablamırdı. Anası qiymətsiz idi, qiyməti ölçüsüzdü. O, bunu duyunca ürəyi parçalanır, necə xilas etmək barəsində düşünürdü. Yalvarırdı: Yüklə 0,57 Mb. Dostları ilə paylaş:
|