67
qanad qoysaydılar aya qalxardı. Axırı ki, nahar
vaxtı yetişdi. Nihad dərhal küçədəki gül satan-
ların birindən bir çiçək almaq üçün gəzindi. Bir
ağbirçək qadına yaxınlaşıb fərqli bir gül istədi.
Hamısından fərqli bir şey. Qadın isə sarı və çox
gözəl görünən bir gülü Nihada uzatdı. Bu çox
bahalıdı. Və ən dözümlü güldü. Adı: “Səhra
çiçəyidi”. Nihad adını eşidəcək alıram dedi.
-Qiyməti 8 manatdı, oğul.
-Eybiyox xala ver. Çiçəyi alıb dönərçiyə
üz tutdu. Dəniz onu içəridə gözləyirdi. Və
Nihadı görcək gülümsündü. Nihad Dənizə
yaxınlaşıb gülü ona uzatdı və yanına əyləşdi:
-Ə Nihad, ə səndə oldun bu qızın tayı?
Bir salam ver da. Ya sizi narahat edirəmsə,
çıxım?
-Bağışla, vallah fikirliyəm. Salam, necə-
sən?
-Olarsanda fikirli. Nə gözəl olmusan bu
gün. Sevgidəndi deyəsən?
-Yox Əsgər nə sevgi dünən bir bu gün
iki. Dönər hazırla az danış.
-Mən də elə bildim sizin sevginiz müa-
68
sir zəmanə sevgisidi. İlk görüşdə sevgi, ikinci
görüşdə gəzmək, əl-ələ, göz-gözə, üçüncü-
dən də olmaya. Allah saxlasın.
-Boş-boş danışma Əsgər, bil, başına nə
gəlsə sənə bu dilinin ucbatından gələcək. Bir
misal var, bilmirsən onu:
Mənə məndən olar hər nə olarsa,
Başım rahat olar dilim durarsa.
-Bu qızın başı indi deyirsən rahatdı?
-Əsgər!!!!
-Yaxşı-yaxşı. Alın yeyin, bu gün pul al-
mayacam, sizə hədiyyəm olsun.
-Yaxşı onda adama ikisin ver, birini də
bük aparırıq. Ayran da gətir.
-Sirab da gəlib ha.
-Baaa, tez gətir da bə. Darıxdım doğma
torpaqın suyundan ötrü.
-Bir dəqiqə, Nihad siz niyə da bə deyir-
siz ki?
-Yenə başladın ayrı-seçkiliyə? Azərbay-
canı niyə bölgələrə bölürsünüz anlamıram?
Çox şey danışaram bu haqda yeri deyil, qal-
sın təkbətək vaxta.
69
-Qalsın da bə, nə deyirəm ki.
Nihad gözlərini Əsgərə bərəltdi, sonra
Dənizlə bərabər dönərlərini yeyib, sirabdan
içdilər və dəniz kənarı parka tərəf yola düş-
dülər. Yol boyu gözlərini Dənizin dəniz göz-
lərindən çəkə bilməyən Nihad boş olan
skamyaların birinə əyləşdi. Dəniz əlində olan
çiçəyin adını soruşdu və:
-Bu Səhra çiçəyidi. Ancaq səhrada olur.
Asta səslə dedi: 8 manatdı.
-Dəniz gülümsənməyə başladı, təşək-
kür edib Nihadın yaşını soruşdu:
-Mənim 23 yaşım tamam oldu. Qızın
yaşını soruşmazlar, amma, sənin?
-25 yazdı telefona Dəniz.
Nihad:
-Nə? Axı çox cavan göstərirsən, mən
deyərdim 20-21. Bir az sakitlikdən sonra Ni-
had yazdığı vərəqi Dənizə uzatdı və xahiş et-
di ki, evdə oxusun. Qalxdılar və sabah eyni
vaxtda, eyni yerdə görüşəcəklərinə söz ver-
dilər. Nihad idarəyə qayıtdı. Otaqdan içəri
keçdi və bərk hirsləndi.
70
-Sən mənim otağımda nə edirsən?
-Qapının açılmasından onsuzda rəngi
qaçmış Taleh:
-Heç-heç səhv gəlmişəm, Orxanı axta-
rırdım.
-Orxanın otağı bura deyil. Rədd ol, bir-
də səni burda görmüyüm.
Otaqdan qaçaraq çıxan Taleh tələsik
növbətçi otağına üz tutdu. Nihad əsəbini sa-
kitləşdirə bilmirdi. Uşaqlıqdan onun şəxsi
əşyalarının qarışdırılmasına nifrət edərdi. Elə
bu vaxtda Orxan içəri girdi:
-Necəsən Nihad? Mən müdirdən məzu-
niyyət götürdüm, gedirəm Parisə. Ailəvi bir
tur atıb qayıdacam. Avtomobil sənə əmanət.
-Sənin adına çox sevindim. Nə qədər
qalacaqsan?
-Bir ay.
-Bu çox uzun müddətdi. Özünə və ailə-
nə yaxşı bax, İncini də öp mənim əvəzimdən.
Avtomobilə görə çox sağol və gözün arxada
qalmasın, narahat olma.
Qalxıb qucaqlaşdılar, öpüşüb, görüşdülər.
71
GÜNLƏRİMİ DƏYİŞƏN HƏYAT...
Buz üstündə zivirmişəm,
Keçmişimdən silinmişəm,
Axı hardan bilərdim ki?
Mən həyata gecikmişəm?
Artıq yeni bir həyata başlamışdım san-
ki. İlk dəfə idi ki, həyatı bu qədər rəngli gö-
rürdüm. Gələcəyimi həvəslə gözləyir, keçmi-
şimi tanımaqdan boyun qaçırırdım. Artıq əv-
vəlki sıxıcı günlər yox idi. Qonşu Abbas və
Mahirə xalaya, Fərid balaya Allah rəhmət
eləsin. Onların da səsi-sorağı yox idi. Həmin
gün mən evdən çıxan vaxt deməli qonşunun
evinə qaz sızmışdı. Daha doğrusu bunu Fərid
edibmiş. Hər səhər anası qazı yandırar,
çaydanı isidərmiş. Bu gün özü bunu etmək
istəyibmiş. Sən demə qazı açıb və çaydanı
eləcə qoyub qazın üstünə. Qazı yandırma-
dan. Və beləcə evdə hamısı boğulublar. Digər
qonşular sağ olsun, yoxsa bina partlayacaqdı.
Beləcə artıq səhər oyananda qırğın səsləri də
həyatımdan götürülümüşdü. Və ən əsası
72
mən artıq sevirdim. Dənizi dünyalar qədər
sevirdim. Onu sevdiyimi deməmişdim, çün-
ki, bunu deməmi sanki o istəmirdi, mənə
fərqli bir hisslə, daha çox dost canlı yanaşırdı.
Bu isə mənim xoşuma gəlmirdi. Artıq 13 gün
keçmişdi. Və hər gün görüşür, Əsgərin ya-
nında dönər yeyir, ayran və ya sirabdan içib
dəniz kənarı parkda gəzirdik..
Avtomobil Nihadda olduğundan Dəni-
zə daha çox vaxt ayıra bilən Nihad Dənizlə
demək olar ki, bu qısa vaxt ərzində parkdakı
əyləncə qurğularının hamısını sınamışdılar.
Dənizin bunlardan qorxması Nihadın işinə
gəlirdi. Nihadın əllərindən tutur, bəzən də
ona sarılırdı. Həyatında bəlkə də indiyədək
yaşadığı ən xoşbəxt günləri idi. Ömrünün bu
yaz fəslində bahar günəşi onun həyatına
yansımışdı. Hər gün mesajlaşırdılar. Bu tex-
nologiya bir zamanlar Nihad üçün o qədər
əhəmiyyətli deyildi, amma, artıq o telefonu
çox istəyirdi. Həqiqətən həyatı daha da
asanlaşdıran bu alət sanki, karlar və danışa
bilməyənlər üçün ayrı bir vasitə idi. Dəniz öz
Dostları ilə paylaş: |