Mən həyata geciKMİŞƏM…
Yüklə 0,99 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- “Mən həyata gecikmişəm...”
- Mən həyata gecikmişəm..
8 Ailəsi ilə tanış olmaq ona qismət olmamışdı. Körpələr evində böyümüşdü. Orta təhsili vardı. Onu tanıyan bir kimsə yoxdu, eləcə də ailəsini. Deyilənə görə o vaxt Bakı-İrəvan qatarında tapmışdılar Nihadı. Hələ təzə vaxtlar, müharibə olmamışdan çox əvəllər, Bakı-İrəvan qatarı Naxçıvandan keçirdi. Qatar növbətçisi bu balaca körpəni tapmış və lazımi orqanları xəbərdar etmişdi. Qatarda olanlardan bir səs çıxmadıqdan sonra körpəni kimsəsizlər evinə verməyi qərara almışdılar. Bu adı isə Nihada kimsəsizlər evinin müdirəsi, anası Nazilə xanım qoymuşdu. Bu qadın dul, uşaqları olmayan yaşlı bir qadın idi. Yoldaşını isə cavan bir yaşda avtomobil qəzasında itirmişdi. Yoldaşının adı Nihad idi. Elə ona görə də bu oğlan uşaqının adını Nihad qoymuş və ona digər uşaqlardan fərqli olaraq xüsusi bir diqqət ayırmışdı. Onu çox sevərdi, hətta bir dəfə onu uşaqlığa götürmək istəsə də sonra- dan digər uşaqlara pis nümunə, pis ana ol- mamaq üçün bunu etməmişdi. Nihad haq- 9 qında çox araşdırmalar aparmış, onun hansı ailəyə məxsus olması, heç olmasa soyadını bilmək istəmişdi. Lakin bu axtarışlar heç bir nəticə verməmişdi. Aidiyyatı olan orqanlar da bu körpə haqqında heç nə tapa bilməmiş- dilər. Heç Nihadın dəqiq yaşı da bilinmirdi. Sanki bu kiçik bir oyun idi, qabaqcadan hazırlanmış mükəmməl bir plan. Soyadı, adı olmayan bu körpəni kim belə insafsızca tərk etmişdi? Kim öz canından olan canı belə tərk edə bilərdi? Hansı bir ana? Hansı bir ailə? Ana olmaq istəyən o qədər qadın varkən... Övlad sahibi olmaq istəyən o qədər ailələr.. Həyat.. Qəribə həyat. Kimini tufana salaraq özünə küsdürən, kimini yağışa tutaraq ağla- dan, kiminin yanaqlarına təbəssüm hopdu- ran həyat. Nihada isə həyat körpəlikdən gülməmişdi, amma, o gülməyi bacarırdı və sevirdi. Nihad həyatı dərk edəndən bəri bir söz deyirdi: “Mən həyata gecikmişəm...” 10 HƏYATIMIN DƏYİŞDİYİ GÜN... Mən hamıdan seçilmişəm, Heç də fərqli deyilmişəm, Zaman adlı qaçaqaçda, Mən həyata gecikmişəm.. Nihad təəccüblə qutunu stolun üstünə qoyaraq ona baxırdı. O, Bakıda idi. Bura təh- lükəli yerdi. Naxçıvandan fərqli olaraq bura paytaxtdı. Ərazisi böyükdü və əhali qədər fərqli insanlar, əcnəbilər çoxdu. Naxçıvanda tam fərqli həyat tərzinə öyrənən Nihad bura gec də olsa vərdiş etmişdi. Ağlına başqa şey- lər gəlməyə başladı. Özünü toplayaraq qu- tunu açdı. Bir vərəq və bir saat. Doğum gü- nün mübarək! Tələsmə, Sən həyata gecikmə- misən.. Nihadın əlləri əsirdi, göz yaşlarını saxlaya bilmədi və hönkürərək ağladı. Axı onun heç bir doğum günü də yox idi. Axı onun nə vaxt doğulmasından xəbəri olan bir kimsə yox idi. Onun keçmişini bilən bir kimsə. İçində ümid cücərməyə başladı və dedi: “Bəlkə elə doğurdan da mən həyata 11 gecikməmişəm?..” Nihad əl-üzünü yuyaraq divanda otur- du və düşünməyə başladı. Bəlkə, bu səhvliklə gəlib? Axı bu da ola bilməzdi, o söz, o yazılan söz ona ismarıclanmışdı. Axı o həmişə bu sözü deyirdi. Həm indiyədək onun doğum gününü bilən bir kəs yoxdu axı. Bu kimdisə, Nihadın qaranlıq qalan bütün suallarına bəlkə də tək cavab idi. Nihad sevincindən ağlayırdı, harda itirdiyini belə bilmədiyi keçmişini bu gün Bakıda, kirayə qaldığı bir otaqlı evdə tapmağa çox yaxın idi. Birdən Nihad telefonu tez götürüb saata baxdı, işə yubana bilərdi. Yenicə qazandığı işi itirmək istəməzdi. 8:30, 20:03: 2010. Nihad saatı götürdü və diqqətlə onu süzməyə başladı. Bu bilinirdi ki, çox dəyərli bir qızıldır. Onu qoluna taxaraq tələsik qazı yandırdı, çaydanı üstünə qoyub hamama tə- rəf yüyürdü. Sevincindən saatı belə çıxart- madan bir daha əl-üzünü yudu və otağa keç- di. Sonradan fərqinə vardı ki, saatı qolunda imiş və xoşbəxtlikdən saat su keçirmirdi. 12 Saatı dəqiq quraşdıraraq, çayını içdi, yeni al- dığı dəst kostyumu geyinərək evdən çıxdı. İşə çatan kimi: “ Salam, hamıya salam”deyərək otağına keçdi. İdarədə hamı susub qalmışdı. İki aydı ki, Nihad burda işləyirdi, amma, heç vaxt içəri keçərkən heç kimə salam verməmişdi. Əksinə hamı onu salamlayar və kefini soru- şardı. Az vaxt olmasına baxmayaraq hamının hörmətini qazanan bu gəncin səhərki bu salamı bütün heyəti sanki qısa bir susqun- luğa sürükləmişdi. Hamı öz-özlüyündə sual verirdi, görəsən nə olub? Artıq cavab versi- yaları vardı. Yəqin ki, özünə yaxşı bir qız tapıb tezliklə evlənir. Bəlkə, Nazilə ana gəlib Bakıya? Yox-yox o qocalıb, özünü ancaq do- landırır. Kimisi isə deyirdi:“Bəlkə bu gün onun doğum günüdü???... ” Qapı döyüldü. Olar içəri? -deyərək Or- xan tələsik Nihadın otağına daxil oldu. Ni- had mən gec gəldim bir az. Bütün idarə sən- dən danışır. Səndən çıxmayan iş, nə olub ha- mıya salam vermisən? Nihad özünü saxlaya Yüklə 0,99 Mb. Dostları ilə paylaş:
|