18
Hukuk çerçevesinde inceleyeceğimiz araştırma zamanı Anayasa Hukuku,
Siyaset
Bilimi, ayrıca, sosyoloji, siyasi tarih ve diğer bilim dallarının da verilerinden zamana
zaman yararlanmak gerekecektir. Zaten Genel Kamu Hukukunun metodolojisine
göre devletin gerçek bünyesine nüfus etmek için hukuk dışı bilim dallarından, hukuk
dışı bazı kavramlardan, diğer bilim kollarının sınırları içinde giren fikir ve
müşahedelerden
faydalanmak gerekir
71
. Fakat bunu yaparken Genel Kamu
Hukukunun inceleme alanından uzaklaşmamağa dikkat edilmelidir.
71
Okandan, R. G.,1968, s. 17.
19
BİRİNCİ BÖLÜM
I. SİYASİ REJİM KAVRAMI
A. GENEL OLARAK SİYASİ REJİM KAVRAMI
1. Rejim Kavramı
"Rejim" sözcüyü içeriyi itibariyle zengin olup değişik anlamlarda kullanılır.
Genel
olarak rejim derken, 1) iktidarın kullanılmasının araç, metod ve yöntemlerinin
bir bütünü 2) ciddi şekilde belirlenmiş yaşam düzeni (dinlenme, beslenme, tedavi,
uyku vs.) 3) her hangi bir faaliyet konusundaki bağlayıcı kural, talep, norm ve ilkeler
sistemi (örneğin, deniz rejimi, orman, su, toprak kullanımı rejimi vs.) 4)
belli bir
durum veya konum (örneğin, üretim rejimi) anlaşılmaktadır.
“Rejim” kavramının geniş yelpazede kullanılması onun disiplinler arası bir
kavram olmasından kaynaklanmaktadır. Bu kavram daha fazla siyasi ve hukuki
araştırmalarda kullanılarak günümüz toplumunun durumunu, toplumda baş gösteren
değişikliklerin karakterini daha derinden ve tam şekilde açıklanması için kullanılır.
72
2. Siyasi Rejim Kavramı
Siyasi rejim kavramı 19. yüzyıldan itibaren kullanılmaya başlansa da, geniş
anlamda siyasi bilimler literatürüne sadece İkinci Dünya Savaşından sonra
girmiştir.
73
Siyasi rejim kavramıyla ilgili genelde sosyal bilimlerde iki yaklaşım
sergilenmektedir.
74
Bunlardan birisi hukuki (siyasi),
diğeri ise sosyolojik
yaklaşımdır. Birinci yaklaşımda siyasi rejim anayasal normlarda yer alan biçimsel-
hukuki kıstaslara dayalı resmi ve açık yönetim metodlarını içerir. Bu zaman “siyasi
rejim” kavramı devletin “yönetim biçimi” kavramına yakın olur. Söz konusu
yaklaşımda devlet kurumlarının tespit edilmiş anayasal hukuk normlarına (ayrıca,
temel hak ve özgürlüklere) tutumunun karakteri, devlet organlarının kurumsal
72
Матузов, Н.И., Малько А. В., «Политико-правовые режимы: актуальные аспекты»,
Общественные науки и современность, 1997, № 1. c. 63-71.
http://www.management.edu.ru/db/msg/156076.html
73
Дегтярев, А.А.,1998, с. 122.
74
Дегтярев А.А., 1998, с. 122.
20
anlamda karşılıklı etkileşim mekanizması önemlidir.
Diğer bir yaklaşıma göre siyasi
rejim bir taraftan seçim, oylama ve karar alma
modellerini içeren, diğer taraftan ise parti ve sivil baskı gruplarının siyasi katılım
yöntemlerini kapsayan özgün bir sosyal mekanizma ve toplumu yönetme usulüdür.
75
Bazı bilim adamları siyasi rejimi devletin biçimi değil, mahiyeti olarak
belirtirken
76
diğerleri siyasi rejim kavramının kendinde yönetim biçimi ve devlet
düzeni öğelerini ihtiva ettiklerini yazmaktadırlar.
77
V. E. Çirkin siyasi rejimi
bütünlükte siyasi sistemin işlevsel karakteristiği gibi nitelemektedir.
78
Batılı bilim
adamlarından bazıları (M. Hauriou, G. Burdeau, М. Prelot, ve bşk.) “siyasi rejim”
kavramını kurumsal yaklaşım çerçevesinde ele alarak “yönetim biçimi”yle veya
“devlet düzeni”yle eşleştirmektedirler.
79
B. Baker, H. D.
Lasswell, A. Kaplan gibi
bilim adamları ise siyasi rejimi siyasi sistemi düzene sokma, meşrulaştırma aracı
olarak tanımlamaktadırlar.
80
Başka bir grup bilim adamı ise (R. Hestil, G. Almond,
G. Powell vs.)
81
siyasi rejimi siyasi sistemle eşleştirmektedirler.
Bazen “devlet rejimi” ve “siyasi rejim” terimleri açısından da farklı
yaklaşımların sergilendiğini görebiliriz. Örneğin, devlet mekanizmasının işleyişini
karakterize eden “devlet rejimi” terimi Rus hukuk literatürüne girdikten sonra siyasi
rejim kavramının yorumu farklı şekilde yapılmıştır. A. Ya. Suharev, V. D. Zorkin, V.
E. Krutskih’e göre “siyasi rejim” siyasi iktidarın kullanılmasının usul,
metod ve
biçimleri sistemini oluşturur.
82
А. Yu. Korkmazov ve İ. С. Marevskiy bir kadar
farklı şekilde, siyasi rejimi demokratik hak ve özgürlüklerin gerçekleştirilmesiyle
ilgili metodlar sistemi şeklinde ifade etmişler.
83
M.A. Mogunov’a göre,
84
siyasi
75
Кудрявцев, Ю. А., «Политические режимы :Критерии классификации и основные виды», №
1 (240),
Правоведение, 2002, с. 195-205,
http://www.auditorium.ru/books/212/Book057_chapter2.html
76
Örn: Денисов И. А.,
Сущность и формы государства, М., 1960. с. 17. Лашин А. Г.,
Возникновение и развитие форм социалистического государства, Москва, 1965, с. 342.
77
Манов, Г. Н., « О понятии формы государства»,
Учен. зап. Таджикского гос. ун-та, Т. IX.
Труды юриди-ческого факультета, Вып. 4. с. 7, 1987.
78
Чиркин, В. Е., «Теоретические проблемы политического режима в странах социалистической
ориентации»,
Государство и право в развивающихся странах, Москва, 1976, c. 6-7
79
Örn.; Burdeau, G.,
Constitutionnel et institutions politique, Paris, 1974. p. 165. Duverger, M.,
Institutes politiques et droit Constitutionnel, Paris, 1970, p. 13-14.
80
Örn.; Lasswell, H. D., Kaplan A.,
Power and Society, New Haven, 1950.
81
Almond, G. A., Powell, B. G.,
Comparative Politics: A Development Approach, Boston, 1966.
82
Большой юридический словарь, Москва, 1997, с. 500.
83
Политология в терминах и понятиях, Ставрополь, 1994, с. 28.