Filologiya
məsələləri, № 15 2017
29
əlaqəlidir. Bu isə birbaşa köçürülən şəxs, əşya və predmetin həmin nişan,
əlamət və işarələri özündə əks etdirməsi ilə sıx bağlıdır. Belə leksemlərin se-
mantik strukturunda metaforik işarə köçürmələrinin leksik-semantik variant-
ları özünü büruzə verir.
Alman dilinin lüğət tərkibinin zənginləşməsinin ən mühüm yolların-
dan biri də sözlərin məna dəyişməsi ilə bağlıdır. Söz və onun məna
dəyişməsi ilə leksikologiyanın sahələrindən biri olan semasiologiya məşğul
olur. Alman dilinin ən xarakterik xüsusiyyətlərindən biri dildə hər bir sözün
bir və ya bir neçə mənaya malik olmasıdır.
Ümumiyyətlə “söz nədir?”, onun məna, məfhumla əlaqəliliyi nədən
ibarətdir? – Bu məsələ daim dilçiləri, filosofları düşündürmüş, onların diqqət
mərkəzində olmuşdur.
Qeyd etmək istərdik ki, təfəkkür obyektiv gerçəkliyi əks etdirir. Bu
əks etmə dillə birbaşa bağlı olub və onunla sıx əlaqəlidir. İnsan obyektiv
gerçəklikdə olan həqiqətləri duyğu orqanlarının köməyi ilə dərk edir. Ona
görə də insanın praktik fəaliyyəti sayəsində onun şüurunda obyektiv
gerçəkliyi əks etdirən əşya və hadisələrlə bağlı məfhumlar yaranır. Məfhum
bizi əhatə edən obyektiv həqiqətin şüurumuzda əksidir. Bir sözlə, məfhum
sözün məna məzmunudur. O, dilin səs qabığı, səsli forması olmadan mövcud
ola bilməz. Belə ki, məfhum sözdə onun mənası kimi mövcuddur. Məna isə
sözün məzmunudur. Bu səbəbdən də söz və məfhum müxtəlif kateqoriyalar
kimi qəbul edilməlidir. Söz – dilə məxsus kateqoriya kimi dil qanunlarına
tabedir və insan təfəkküründə məfhumun mövcudluq formasıdır, məfhum isə
məntiqi kateqoriya olub, məntiqin qanunları ilə izah olunur.
Leksik metaforalar üslubi metaforalardan fərqli olaraq, sözdüzəldici
kateqoriya kimi, dildə mövcud olan sözlərin yeni çalarlarını yarada bilir.
Bununla belə leksik metaforalar dildə yeni sözlərin yaranmasına xidmət edir.
Üslubi metaforalar isə dildə yeni söz yaratmır. Onlar yalnız fikir və
hisslərimizin dildə müxtəlif cür ifadə edilməsində mühüm rol oynayır. Dildə
üslubi metaforaların işlədilməsi ilə müəllif, əsasən təbiətin gözəl, emosional
və təsiredici təsvirini vermiş olur. Məsələn, nəğmələrimin, xatirələrimin
qanadlarında, arzularımın axarında və s.
Bəzən leksik metaforalar da üslubi metaforalar kimi düzgün söz seçimi
ilə məşğul olur. Belə ki, dildə eyni və oxşar mənalı sözlərin mövcudluğu və
onlardan müəyyən məqamlarda düzgün istifadə edilməsi ilə dilçiliyin
leksikologiya şöbəsi məşğul olur. Üslubiyyat isə sözlərin incə məna nüanslarını,
rəngarəngliklərini və məna çalarlarını öyrəndiyi halda, leksikologiya sözlər
arasındakı sinonimlik əlaqələrini, ədəbi dilin inkişafında onların sosial və
territorial nöqteyi-nəzərdən təhlilini, sosiolinqvistik və funksional aspektlərini
müəyyənləşdirməyi və konkretləşdirməyi əsas hesab edir.
Filologiya məsələləri, № 15 2017
30
V. Pizani qeyd edirdi ki, dildə mövcud olan söz formasını dəyişmə-
dən semantik dəyişiklik yaratmaq mümkündür. Məs.: it, öküz, eşşək, fil,
tülkü, çaqqal, taxta, kötük, qaratikan, göy(dollar); Alman dilində - fuchsen,
ochsen, büffeln, eseln, unken, äffen və s (11, 143).
Forma, rəng, daxili əlamət və xarakterinə, funksiya və oxşarlığına
görə köçürmələr zamanı leksik metaforalar asanlıqla üslubi metaforalarla
əvəzlənə bilir. Eyni zamanda həmin metaforik köçürmələr dildə asanlıqla
leksik metaforalar kimi də işlədilir. Bəzən onlar dilin adi leksik vahidinə
çevrilir. Məs.: gecə keçdi, işıq gəlir, günəş hərəkət edir, həyat davam edir,
illər ötüb keçir, onun gözləri danışır, dili qurumaq, dili lal olmaq, gözləri
çuxura düşmək və s.
Metaforalar çoxfunksiyalı olur. Onlar sırf adlandırma, dəyərləndirmə,
dəyərini təxmin etmə və yaxud aşağılayıcı, dəyərsizləşdirici funksiyası yeri-
nə yetirir. Bunlar isə ilk öncə hər bir dilin daşıyıcısına tam məlum olan və
dildə yayılmış leksik vahidlər olur. Feili mataforalar – fuchsen, eseln, ochsen
çoxmənalıdır. Məs.: alman dilində - eseln 1) işləmək, 2) aldanmaq (kart
oyununda), 3) ələ salmaq, lağa qoymaq, 4) axmaqcasına zarafat etmək
mənasında işlədilir.
Leksik metaforalar dilin lüğət tərkibini o halda zənginləşdirə bilir ki,
onlar konkret olaraq hər hansı bir əşya və hadisəni deyil, əksinə bir neçə əşya
və predmeti göstərməklə bir sıra mənaları özündə əks etdirsin. Dilin lüğət
tərkibinin bu növ zənginləşməsi keyfiyyət-mahiyyət zənginləşməsi adlanır.
Dilin lüğət tərkibinin kəmiyyətcə zənginləşməsi dildə yeni sözlərin
yaranması sayəsində baş verir. Bu növ zənginləşmə dildə çoxmənalı sözlərin
parçalanması, omonimlərin yaranması sayəsində əmələ gəlir. Deməli,
metaforik adköçürmələrə dilin lüğət tərkibinin semantik zənginləşmə vasitəsi
kimi baxılmalıdır. Dildə təkcə isimlər deyil, həmçinin sifətlər, feillər və feili
sifət formaları da metaforik olaraq işlənə bilir. Məs.: scharfe Augen (iti
gözlər), scharfe Stimme (sərt, kəskin səs), scharfer Blick (sərt baxış); tiefe
Verachtung (dərin nifrət), fester Schlaf (dərin yuxu), reines Gewissen (təmiz
vicdan), tiefer Ton (alçaq səs), tiefe Farbe (tünd rəng); feili metafora kimi –
den Genuss versalzen (bir kəsin ovqatına (kefinə) soğan doğramaq, feili sifət
forması kimi – brennende Augen ( yandırıcı, dalayıcı gözlər), brennende
Frage (mühüm, ümdə məsələ), versteinertes Herz (daşa dönmüş, daşlaşmış
qəlb) və s.
Sözün mənası bütün dövrlərdə, hər zaman stabil, konstant (dəyişməz)
qala bilməz. Söz mənasının dəyişməsi həqiqətdə olan əşya və hadisələrin
dəyişməsi ilə baş verir. Dilçilər sözün mənasının dəyişməsini dilin ictimai
mahiyyəti, cəmiyyətin inkişafı və insan təfəkkürü ilə bağlayırlar. L.Zütterlin,
O.Vayze kimi tədqiqatçılar sözün mənasının nadir hallarda dəyişməz
olduğunu iddia edirlər (8, 117; 9, 227). O. Behagel söz mənasının dəyişməsi