III INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
1461
Qafqaz University 17-18 April 2015, Baku, Azerbaijan
Tükiyə üçün bölgədə sıxıntı yaradacaq ən böyük amil Rusiya Federasiyasıdır. Türkiyəyə
münasibətdə Çar Rusiyasından gələn təməl hədəflər dəyişməmişdir, eyni şəkildə də qorunub
saxlanılır. Türkiyə bu gün Rusiyanı bu hədəflərindən uzaqlaşdırmaq üçün bu dövlətlə müx-
təlif əməkdaşlıq layihələrinə qoşulmuşdur. Bunlardan ən əhəmiyyətlisi Qara Dəniz İqtisadi
Əməkdaşlıq layihəsidir. 90-ci illərin geosiyasi mühitini təhlil edərkən onu da qeyd etmək
lazımdır ki, Qafqaza yerləşdirilməsi planlaşdırılan beynəlxalq sülhməramlı qüvvələri Mos-
kvanı narahat edirdi. Bu plan həyata keçiriləcəyi təqdirdiə beynəlxalq qüvvələr içərisində
Türkiyə ordu hissələri də yer ala bilərdi.Moskva buna qətiyyətlə etiraz edirdi. Silahlı
Qüvvələr Baş Qərargahı Türkiyənin bölgədəki ölkələrlə yaratdığı hərbi əməkdaşlıqların
NATO proqramı çərçivəsində olduğunu, bunların hər hansı dövlətə qarşı çevrilmədiyini
bəyan edir. Sadalanan fikirlərə əsasən belə bir qənaətə gəlmək olar ki, Türkiyənin başlıca
məqsədlərindən biri də Rusiyanın Qafqazda hegemonluğuna yol verməməkdir. Məlumdur ki,
Rusiya Türkiyənin imkanlarından ehtiyatlanaraq Qafqaza bir “bufer zona” kimi baxır. Bu
məqsədlə regionda hərbi-siyasi cəhətdən möhkəmlənmək istəyir, hərbi bazalrını da Türkiyə
və NATO-ya qarşı yönəldir. Məsələn, 1999-cu il fevralın 17-də Rusiya hərbi hava qüvvələ-
rinin baş komandanı general A.Kornukov Rusiya hərbi nümayəndə heyətinin başçısı kimi
Yerevanda olarkən demişdi ki, Rusiyanın Ermənistandakı hərbi bazasına “S-300” zenit-raket
komplekslərini göndərməsində başlıca məqsəd “həmsərhəd” dövlət təərəfindən olan təhlü-
kənin nəzər alınmasıdır. Bu faktın təsdiqi olaraq Azərbaycan Respublikasının prezidenti
Heydər Əliyev də 2001-ci ilin mart ayında Türkiyədə rəsmi səfərdə olarkən CNN Türk
televiziya kanalının baş direktoru Taha Akyolla müsahibəsində bildirmişdi ki, Rusiyanın
fikrinə görə Ermənistandakı silahlar Azərbaycana qarşı deyildir. Bu silahlar Türkiyə və
NATO-nun Türkiyədəki hərbi bazalarına qarşı yönəlmişdir.
Rusiyanın Türkiyə ilə Cənubi Qafqazda strateji maraqlarının toqquşduğu əsas dövlətlər
Azərbaycan və Gürcüstandır. Xüsusilə bu dövlətlərin Türkiyə ilə sıx hərbi-siyasi münasibət-
ləri vardır. Regional iqtisadi layihələrdə bu dövlətlər vahid siyasət yeridirlər. Rusiya-
Ermənistan hərbi müttəfiqliyi ilə Ermənistanın güclənməsi Türkiyəni narahat edir. Eyni za-
manda Rusiyanın Çeçenistanda hərbi əməliyyatları şübhəsiz ki, Moskva və Ankara arasındakı
münasibətlərdə gərginlik yaratmışdır. Türkiyə Xarici İşlər Nazirliyi və Türkiyənin silahlı qüv-
vələri. Xüsusi olaraq, narahatlıq hissi keçirirlər ki, Rusiyanın Vladimir Putinin hakimiyyəti
dövründə təkrar güclənməsi Türkiyənin Cənubi Qafqazda iqqtisadi və siyasi maraqlarına
təhlükə ola bilər. Onu qeyd etmək olar ki, Şimali Qafqazda Türkiyə rəsmi olaraq Çeçenistanı
müstəqillik məsələsində dəstəkləmir. Çeçenləri dəstəkləməklə Türkiyə Xarici İşlər Nazirliyi
beynəlxalq hüquq normalarının əsas prinsiplərindən biri olan digər dövlətlərin daxili işlərinə
qarışmama prinsipi, kobud şəkildə pozulmuş olar. Rusiya bunun əvəzində Türkiyə daxilində
PKK-nı dəstəkləyə bilər. Hətta 1993-cü ilin oktyabr ayında çeçen lideri Cövhər Dudayevin
Ankarada Süleyman Dəmirəl tərəfindən qəbul edilməsi Rusiyanın narazılığına səbəb oldu.
Aydındır ki, Türkiyənin Xarici İşlər Nazirliyi və Ordu Komandanlığı Qafqazda Rusiya ilə
ciddi münaqişə yaratmaq istəmir. Bu, NATO-nun siyasi xətti ilə eynidir. Siyasi vəziyyəti nə-
zərə alaraq Türkiyə Cənubi Qafqazda hərbi bazalar yerləşdirmək imkanlarından məhrumdur.
Əgər türk hərbi bazası yerləşdirilsə belə, Azərbaycan-Ermənistan münaqişəsinin intensivləşə-
cəyi və Rusiyanın hərbi əməliyyatların gedişinə qarışacağı təqdirdə Türkiyə yaranmış vəziy-
yətdə fəaliyyət müstəqilliyinə malik olmayacaqdır.
Belə bir yanaşma mövcuddur ki, Rusiya səlahiyyətliləri üç mövzuda Türkiyəni özlərinə
düşmən olaraq görürlər:
- Türkiyə model ölkə rolu oynadığına görə əslində Rusiyanın keçmiş arxa bağçasında
meydana gələn boşluğu doldurmağı hədəfə almışdır. Türkiyə yaradacağı strateji təsir sahəsi
ilə Rusiyanın bölgə üzərindəki maraqlarını zədələyəcəkdir.
III INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
1462
Qafqaz University 17-18 April 2015, Baku, Azerbaijan
- Tarixi, mədəni, dini, dil baxımında əlaqələrə malik olan Trükiyə Pantürkizm əməllərini
gercəkləşdirə bilər, Rusiyanın əhatəsində , hətta Rusiyanın daxilində yaşayan türkləri daxil
edərək Birləşmiş Türk Dövlətləri qura bilər. Bu vəziyyət həm Rusiya üçün Türk-İslam sintezi
üzərində qurulmuş bir təhlükənin meydana gəlməsinə, həm də Rusiyanın daha çox torpaq
itirərək şimala çəkilməsinə səbəb ola bilər.
- Türkiyə kanalı ilə NATO və dolayısı ilə Amerikan əsgərlərinin bölgəyə gəlməsi ola
bilər. Xüsusilə NATO-nun “Sülh naminə tərəfdaşlıq” proqramı adı altında bölgə dövlətləri ilə
hərbi və müdafiə sahələrində əməkdaşlıq etməsi Rusiaynın bölgədəki hərbi varlığının qalmaq
səbəbinin ortadan qaldıracaq, daha sonra da bölgədə hərbi təsirini itirəcəkdir.
Z.M.BÜNYADOVUN YARADICILIĞINDA ORTA ƏSRLƏR
AZƏRBAYCAN TARİXİNƏ DAİR
Elməddin QULIYEV
Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyası Tarix İnstitutu
el_med_din@mail.ru
AZƏRBAYCAN
Qafqazşünaslığın bir qolu kimi azərbaycanşünaslıq hələ XIX əsrin ortalarında yaran-
mağa başlamışdır. Bu baxımdan A.Yankovski, B.Dorn, İ.Şopen, Gerland E., Q.Hübşman, M.
Justi, Bartold V.V. Baratov, M.Brosset, K.Patkanovun, N.O.Eminin, A.Aniyskiy, N.M.
Baynes, A.A.Dirr., J.Marquart, V.F. Minorsky məşğul olmuşdular. Həmin dövrdə tədqiqat-
çıların istifadəsində olan qaynaqlar tam öyrənilməmişdi və burada qaynaq qıtlığı hiss edilirdi.
Digər tərəfdən adı çəkilən müəlliflər yalnız antik və erməni qaynaqlarına üstünlük verirdilər.
Azərbaycan tarixşünaslığının yaranması bilavasitə Abbasqulu Ağa Bakıxanovun yazdığı
“Gülüstan-i-İrəm” əsərindən başlayır. XX əsrin 20-50-cı illərində Azərbaycan tarixinin qədim
və orta əsrlər dövrünün öyrənilməsinin yeni mərhələsi başlayır. Amma əvvəllər olduğu kimi,
bu vaxt da bizim tarixlə məşğul olanların əksəriyyəti qeyri azərbaycanlılar idi. Bu vaxt erməni
və ermənidilli qaynaqlarının bir çoxunun rus dilinə tərcümə edilməsinə baxmayaraq, tədqiqat-
çıların istifadəsində daha çox N.A.Karaulovun tərcüməsində olan, çox vaxt dəqiq tərcümə
edilməyən qaynaqlar idi.
Lakin keçən əsrin 50-ci illərin ikinci yarısından 60-cı illərin əvvəlində Azərbaycan
tarixşünaslığında yeni mərhələ başlayır. Bu dövrdə qədim və orta əsrlər dillərini bilən mütə-
xəssislər yetişir. Artıq Azərbaycan tarixi erməni tərcümələrindən deyil, bilavasitə orijinaldan
öyrənilir və tariximiz iranşünas və erməni tarixçilərinin inhisarından alınır. Əlbəttə ki, bütün
bu tədqiqatların ən yüksək zirvəsi Z.M.Bünyadovun adı ilə bağlıdır. Azərbaycan tarixşünas-
lığı A.A.Bakıxanovdan başlandığı kimi Azərbaycan tarixşünaslığının medeyevistikası da
məhz Z.M.Bünyadovdan başlayır.
Z.M.Bünyadov qısa müddət ərzində Vətənimizdə və onun hüdudlarından çox-çox
uzaqlarda şöhrət qazana bildi. O öz fundamental tədqiqatları ilə Azərbaycan şərqşünaslıq
məktəbinin şöhrətini ölkənin hüdudlarından uzaqlarda yayaraq Orta əsrlər Şərqi və Ərəb
xilafəti, Azərbaycan, Qafqaz və Orta Asiya tarixi üzrə görkəmli mütəxəssis kimi dünyada
tanınmış, geniş oxucu kütləlrinin rəğbətini qazana bilmişdir. Hətta ölümündən bu qədər vaxtın
keçməsinə baxmayaraq hazırda Azərbaycan şərqşünaslığında və tarixşünaslığında tədqiqatla-
rının əhatə dairəsinə görə onun bərabəri yoxdur. Akademik Nailə Vəlixanlı qeyd etdiyi kimi
bu alimin elmi tədqiqatları üçün tematik və zaman məhdudiyyətləri yox idi.
O, yaradıcılığının 45 illik müddəti ərzində 450-dən çox elmi əsər yazmışdır ki, onların
arasında bir neçə monoqrafiya, coxlu sayda tərcümələr və onlarla şərhlər, elmi əsərlərə resen-