Microsoft Word A. Cemil secilmis eserler temiz variant secilmis eserler 111. doc
Yüklə 1,18 Mb. Pdf görüntüsü
|
Сечилмиш ясярляри 61 QAÇIŞ Qaçır mənsəbinə, qaçır dağ çayı, Neyləsən duruşu gözündə qalmır. Qaçır, dodağından qaçır təbəssüm, Zəif işığı da üzündə qalmır. Aldanıb payızın qızıl «payına» Küləyə qoşulub yarpaqlar qaçır. Canını qaçıran fələstinlinin Ayağı altından torpaqlar qaçır… Kölgəsi qaranlıq gətirən bulud Haçansa, harasa yağmağa qaçır. Günbatan tərəfdə gizlənən günəş Gecəykən gündüzü doğmağa qaçır. Qaçır bağçadakı balaca uşaq Böyük uşaqların yelləncəyinə. Dünyada nə qədər canlı-qanlı var Qaçır keçmişindən gələcəyinə… Fırlana-fırlana fırlanqıcında Qaçır öz yerindən Yer kürəsi də. Sabaha yeriyən bu günkü xalqın Qaçır arxasınca qəbiləsi də. Mənə elə gəlir, elə gəlir ki, Quşlar qaça-qaça uçağan olub. Qalmaq istəməyib bizdən arxada Yaxşı ki, zaman da qaçağan olub… 1982 Адил Ъямил 62 KORBULAQ Bulağın da koru varmış, sən demə… Bu korluğu gözlərimlə görmüşəm. Yazıq bulaq çatsın deyə əhdinə Dağın, daşın qılığına girmişəm. Bu dağların hər qarışı bir bulaq, Bu bulağın hər qarışı bir dağdır. Sənə niyə kor deyirlər, Korbulaq? Yaz yağışı, qış qarğışı bilir ki, Gözlərində tor bağlayan torpaqdır… Bir kəsmi yox bu torpağı daşısın, Lilli gözün damcı-damcı durulsun? Torpaq altda bulaq necə yaşasın, Bulaqdırsa bulaq necə qurusun? Başın üstə pöhrələyib bir qovaq, Budağından puçur-puçur baxırsan. Bir obanın sənəyinə sən uzaq, Bir ağacın taleyinə axırsan. Bircə kəsin köməyi yox, karı yox, Korbulağın gözlərində toru var. Bu dünyada bulaqların koru yox, Bulaqgörməz adamların koru var. 1980 Сечилмиш ясярляри 63 GÖY TƏPƏDƏ GÖRDÜKLƏRİM Göy təpənin göy üzündə Bir bulaq var, axarı yox. Göy təpənin göy düzündə Bir ağac var, baharı yox. Göy təpənin göyü ayaz, Buludunun donu bəyaz. Niyə belə gəldi bu yaz? Qurağı var, yağarı yox. Göy təpəni fağır gördüm, Başına qar yağır - gördüm… Daşdan keçən cığır gördüm, Əvvəli var, axırı yox. Göy təpəni sınamadım, Çiçəyini sanamadım. İnanmadım, unamadım. Naxırçı var, naxırı yox. Göy təpənin göydü rəngi, Burda hamı birdi sanki… Paxıllıq eyləyirsən ki, Bu obanın paxılı yox… 1980 Адил Ъямил 64 QOŞMA Bir dağ zirvəsindən baxdım dünyaya, Torpağın naxışı gözümə dəydi. Çəhrayı üfüqlər alışıb yandı, Bilmədim alovu, közü nədəydi… Çaylağa sığmayıb çağladı çaylar, Məni yol üstündə haqladı çaylar. Atılıb üstümə ağladı çaylar, Bu vüsal on illik küsümə dəydi. Yaz gəlib, gül açıb qışımın üstdən, Burda yaş çıxıram yaşımın üstdən. İldırım şığıdı başımın üstdən, Dumanın ətəyi dizimə dəydi. Zirvənin başından aşır çəməni, Yel vurur, göllənib daşır çəməni. Əyilib qoxladım yaşıl çəməni Çiçəyin nəfəsi üzümə dəydi. Hər gülün boyası günəş nurudu, Bu dağlar, bu daşlar necə uludu; Çiçəyə əl atdım əlim qurudu, Buluda daş atdım özümə dəydi. 1980 Сечилмиш ясярляри 65 GÖL YERİ Kəndimizin başı üstdə Bir qurumuş göl yeri var. Göl quruyub çəmən olub, Göl yerində gül yeri var. Bircə gilə suya dönüb Buxarlanıb gölüm bir gün. Balıqları qarmağına Keçiribdir ölüm bir gün. Neçə ömrə sonluq olub Göl ömrünün son anları. Buxarlanıb yaşıl gölün O yaşılbaş sonaları. Buxarlanıb bu dağların Göl balası, gül balası. Bu dağlar bir karvansara, Kim gedəsi, kim qalası… …Dağ yerində göl var imiş, Göl yerində dağ qalıbdır. Sonaların əvəzinə Qurbağalar sağ qalıbdır. 1980 Адил Ъямил 66 NEYLƏYİM Bu dünyanın əzabını, dərdini Sevmək üçün gəlmişəmsə neyləyim? Bir ömürdə bir yol üzüm gülməyib, Bircə dəfə gülmüşəmsə neyləyim? Çox tufana sinə gərib az yaşım – Elə bil ki, tamam olub yüz yaşım… Yanağımı yandıranda göz yaşım Öz əlimlə silmişəmsə neyləyim? Lal gecələr nə yuxum var, nə mürgüm, Ölçülərə gəlməmişəm – yox ülgüm. Parçalanıb bölünəndə ömür-gün Ürəyimi bölmüşəmsə neyləyim? Bir çay oldum bir dənizə mən axım, Bir ömrüm var, bir qəlbim var, min ahım. Aman Allah, ağır oldu günahım – Sevgi nədir bilmişəmsə neyləyim? Kim salıbdır yollarıma daş yamaq, Gül-çiçəkli baharıma qış - yamaq. Ölməkdən də çətin imiş yaşamaq – Sağlığımda ölmüşəmsə neyləyim?.. 1988 Yüklə 1,18 Mb. Dostları ilə paylaş:
|