Сечилмиш ясярляри
117
AYLI GECß
NAÝILI
Адил Ъямил
118
Сечилмиш ясярляри
119
YENƏ GƏLƏSİYƏM
Ömür dayanırmı, insan ölürmü?
Ölümün özü də başqa ömürmü?
Bu sirri haçansa biləsiyəm mən,
Yenə bu dünyaya gələsiyəm mən…
Bir yaşıl bucaqda ota çevrilib,
Bir yanar ocaqda oda çevrilib
Qoymaram şöləmi öləziyə mən -
Yenə bu dünyaya gələsiyəm mən.
Gərək ayağına durub döşənim -
Bu balta çaldığım yaşıl meşənin
Haçansa ulası, vələsiyəm mən -
Yenə bu dünyaya gələsiyəm mən.
Günəşə qarışıb, havaya çöküb,
Ağlayan buludla göz yaşı töküb,
Açılan güllərlə güləsiyəm mən -
Yenə bu dünyaya gələsiyəm mən.
Ömrümün davamı övlad səsiylə,
Bu nəfəs aldığım söz nəfəsiylə
Mənsizlik qəmini siləsiyəm mən -
Yenə bu dünyaya gələsiyəm mən.
Köçsə «o dünyaya» karvanım, köçüm,
Bir gün tələsərəm bu dünya üçün -
Həmişə harasa tələsiyən mən…
… Yenə bu dünyaya gələsiyəm mən.
1983
Адил Ъямил
120
VƏTƏN
Varlığından var olmuşam,
Malım, mülküm, varım vətən.
Günəşindən nur almışam,
Odum, közüm, nurum vətən.
Səngiməyən ocağınam,
Nəğmə deyən dodağınam,
Bar gözləyən budağınam,
Şəhdim, şirəm, barım vətən.
Muğamında hənirtin var,
Həm keçmişin, həm indin var…
İliyimdə iniltin var -
Neyim, sazım, tarım vətən…
Düşməni çaşbaş qoyaram,
Yuvasını boş qoyaram…
Uğrunda mən baş qoyaram,
Namus, qeyrət, arım vətən.
Açan gülün solmayaydı,
Gülən gözün dolmayaydı,
Ürəyində olmayaydı
Araz boyda «şırım» vətən…
Sənsiz olsam - bədənim yox,
Sənsiz ölsəm - kəfənim yox…
Məni səntək sevənim yox -
Anam, bacım, yarım vətən…
1983
Сечилмиш ясярляри
121
GÖZLƏRİM YOL ÇƏKİR
Xalq şairi Söhrab Tahirə
Gözlərim yol çəkir - yollar gözümdə,
«Nə bir gələnim var, nə bir gedənim».
Haçandır qalmısan əli dizində,
Bir dildə danışan iki vətənim…
…Həsrət yol gəlibdir neçə qərinə,
Bir gün bu yolları ölçən tapılar…
Xuda kömək olsun Xudafərinə -
Nə vaxtsa üstündən keçən tapılar!
Gözlərim yol çəkir… qulağım səsdə,
Hər gün yol gedirəm düz Təbrizəcən.
Uçmaq çətin imiş tək qanad üstdə,
Yollar uzun imiş bizdən bizəcən!..
Gözümü açandan göynəyir sinəm,
Bu həsrət canımda məgər can qoyub?!
Ölüncə o taya boylanan nənəm
Atamın adını Savalan qoyub…
1983
Адил Ъямил
122
DİVAR ÇATDAĞINDAN SÜZÜLƏN İŞIQ
Divar çatdağından süzülən işıq
Oynayır gözündə Nazim Hikmətin.
Nə yaxşı günəşi topa tutmayır,
Yoxsa ki, xəbəri yox hökumətin?..
Soyuq kamerada alışan şair,
Günəşə tamarzı, pərişan şair
Üzür dənizində bu səadətin…
Bir parça həyatdır - bir zərrə işıq,
Qaranlıq qurd kimi gəmirir ömrü…
Nazim fikrə gedir - fikri qarışıq -
Fikir də bir yandan sümürür ömrü…
Bu titrək işığın aydınlığında
Həyat yoldaşına həyat haqqında
İşıqlı bir məktub yazmaq istəyir,
Yamanı yaxşıya yozmaq istəyir -
Yadına düşməyir aclıq, fəlakət…
Mavi gözlərindən yaş olub axır
Torpağı, dənizi mavi məmləkət…
Titrəyir Nazimin əlində qələm -
Qonşu kamerada kimsə çığırır…
Diksinib qorxudan geri çəkilir
Günəşdən ayrılan işıq cığırı.
Şair gözlərinin mavi həsrəti
O ürkək işığı geri çağırır -
Divar çatdağından süzülən işıq
Oynayır gözündə Nazim Hikmətin,
Nə yaxşı xəbəri yox hökumətin…
1983
Сечилмиш ясярляри
123
ALTILIQLAR
Ayların, illərin axarı iti -
Gün keçir… yaş gəlir yaşımın üstə.
Keçdiyim yolların keçilməzliyi
Qırışa çevrilir qaşımın üstdə.
Başımı götürüb hara gedirəm
Taleyin havası başımın üstdə…
***
Aclara təsəlli verə bilərəm -
Mənim ki, çörəyim bolluqdan çıxır.
«Cığırı» əriyir gedən gəminin
Su yolu bir anda yolluqdan çıxır.
Vəzifə adına qul olan kəslər
Özündən çıxanda qulluqdan çıxır…
***
Gözümlə yeyirəm bu dünyanı mən -
Əlim çatmayana baxışım çatır.
Yaxşılıq eləmək istədiyimə
Köməyim çatmasa alxışım çatır.
Gözlərə görünmür düz əməllərim,
Elin qulağına yanlışım çatır…
***
Açılan səhərlər ümid gətirir -
Nə yaxşı gecənin gündüzü varmış.
İcma «qabığına» sığmayıb bəşər -
Nə yaxşı keçmişin indisi varmış.
Necə doğulardıq, necə ölərdik,
Nə yaxşı yerimiz yer üzü varmış…
Dostları ilə paylaş: |