Microsoft Word A. Cemil secilmis eserler temiz variant secilmis eserler 111. doc
Yüklə 1,18 Mb. Pdf görüntüsü
|
Адил Ъямил 136 SAHİL BAĞINDA Bir ömür gedirdi «iki bədənli», Bir inam gedirdi bir yol boyunca. …Qoca kədərliydi, qarı sitəmli… Bu qoşa taleyə baxdım doyunca. Qocanın əlləri, ayaqları yox - İnsan parçasıydı təkərlər üstdə. Qocanın «qolları-budaqları» yox; Yapışıb qarının etibarından Gedirdi axşamlar səhərlər üstdə. …Sanki çıxırdılar çətin zirvəyə - Yamanca yorulub usanmışdılar… Yollar da acıyıb bu mənzərəyə Bir ümid qədəri qısalmışdılar. Düşündüm: Berlinə gedən yollarda Bəlkə bu qocaya qəlpə dəyibdir… Torpağı itirmək istəməyibdir; Döyüşüb qolları itənə kimi - Sonra da sürünüb Vətənə kimi… 1977 Сечилмиш ясярляри 137 MƏN DÜNYANI DUYAN GÜNDƏN Mən dünyanı duyan gündən Taleyimə biçilmədim. Böyük-kiçik şahiddir ki, Böyümədim, kiçilmədim. Yenə qaldım mənliyimdə - Yeyilmədim içilmədim. Nə yaxşı ki, «pay verilən Qismətimlə» ölçülmədim. Özgə qismət qismətimmiş - Bu fürsəti keçirmədim. Ürəyimin yanğısını Boş günlərə içirmədim. Dünya mənə çox yalvardı, Ürəyimə köçürmədim… 1981 Адил Ъямил 138 MƏNƏ QALSA Buğdası azalan, unu olmayan Dəyirman daşının bərəkətinə Bərəkət demərəm. Əvvəli olmayan, sonu olmayan Arsızlar, qəmsizlər məmləkətinə Məmləkət demərəm. Tamahın toruna ilişən kəsin Fələkdən gəlməyən fəlakətinə Fəlakət demərəm. Qınına çəkilib bürüşən kəsin İçində qaynayan hərəkətinə Hərəkət demərəm… Gözümü açandan gözüm dünyada — Bəzi millətlərin çox adətinə Mən adət demərəm. Sevinci sevilən bizim dünyada Əzab görməyənin səadətinə Səadət demərəm… 1982 Сечилмиш ясярляри 139 QARA GECƏM Qara gecəm, demərəm mən Sabahına güman hanı? Sabahlara güman yoxsa Gecələr göz yuman hanı? Bir dərdim var ağlar gəzər, Bulaq kimi çağlar gəzər… Dumanımda dağlar gəzər, Dağlarımda duman hanı? Çiçəkləmir qış, biləydin, Ləçəkləmir daş, biləydin… Qara gecəm, kaş biləydin - Yaxşı hanı, yaman hanı? 1981 Адил Ъямил 140 BALACA EMİLİN XATİRƏSİNƏ Dünyanı duymamış getdin dünyadan — Varsanmı, yoxsanmı, hələ bilmirdin… Sənə necə qıydı səni yaradan, Ölmək istəmirdin, ölə bilmirdin… Boylandıq boyuna, yaraşığına, Saralıb dönmüşdün sarı çiçəyə. Çırpındın çatasan sübh işığına Qüvvətin çatmadı qara gecəyə… Səni ağlayanın göz yaşı nahaq — Özün ki, özünü çox ağlamışdın. A körpə, atandan, anandan qabaq Ölüm saçlarını sığallamışdı. Eh, dilin olsaydı nə atan, anan, Nə də qohumların qəmgin olardı. Heyif, böyümədin, balaca insan, Kim bilir böyüsən sən kim olardın… 1983 Сечилмиш ясярляри 141 BİR QOCANIN NƏSİHƏTİ Ay cavan oğlanlar, tində durmayın, hərəniz bir evin dirəyisiniz. Hərəniz bir qızın ürəyisiniz. Səhərdən-axşama bu yazıq torpaq Sizin çəkmənizin dabanlarıyla Yeyilə-yeyilə yağır olubdur… Çəkmək istəmirkən öz yükünüzü Bir parça torpağın çiyinlərində Yükünüz nə qədər ağır olubdur. Səhərdən-axşama ayaq üstəcə Deyib-gülərsiniz boş-boşuna siz, Hava qaralanda göz dikərsiniz O «yazıq» çayçının daşbaşına siz… Laqeyd baxışınız buzdan da soyuq. Varmı bu dünyada sizdən də soyuq?... …Bir qoca yol keçər, düşər çəliyi. Uzanan əlinə əl atmaqdansa Qoca görkəminə söz atarsınız… ...Ay cavan oğlanlar, tində durmayın, Ürəkdən yanıram hər birinizə. Bir səhər gəlim ki, elə bu tində ağac əkirsiniz öz yerinizə!.. 1978 Адил Ъямил 142 *** Zaman muma döndərərmiş. «Öz yolundan dönən» kəsi. Bu dünyanın hər addımda Bir dönümü, dönəlgəsi… İnsan yaşar ömrün tapar, Sular axar axarını. Əvvəli olmayan kəsin Heç görmədim axırını… Bu dünyaya gələnlərin Qarşısında yol haçadır. Dünya çox da sirli deyil, İnsan özü tapmacadır… 1981 Yüklə 1,18 Mb. Dostları ilə paylaş:
|