Сечилмиш ясярляри
171
***
Saflığına diz çökdüyüm
Qız baxışlı buz bulaqlar,
Hara getdim bu dünyada
Ürəyimlə tapışdınız,
Ətəyimdən yapışdınız,
Gedirkən gedə bilmədim —
Axışınız tutdu məni.
Başım üstdə boz buludlar,
Başımın kölgəsi təki
Sizdən qaça bilmədim mən.
Hara getdim, hardan gəldim
Yağarlıq «ölkəsi» təki
Yağışınız tutdu məni.
İldırım döymüş palıdlar,
Qabığı dəymiş palıdlar,
Dərdiniz dərdim olalı
Gövdəniz elə böyüdü
Koğuşunuz tutdu məni…
Sevmədiyim qara qızlar,
Xəyalımdan çox baxdınız
Baxışınız tutammadı,
«Naxışınız» tutammadı,
Qarğışınız tutdu məni…
Tutquçayın tutqun çağı
Tor atıban tutmadığım —
Günahına batmadığım
Xallı-pullu balıqlarım,
Alxışınız tutdu məni!..
1982
Адил Ъямил
172
DAĞDAN BİR ATLI GƏLDİ
Dağdan bir atlı gəldi –
Ayrılıb səmanın ayaz donundan,
Sıyrılıb dumanın bəyaz qınından
Bəyaz köhlənini oynatdı gəldi.
Dağdan bir atlı gəldi –
Günəşin nurundan nəmər istədi;
Göyün qurşağından kəmər istədi,
Buluddan bir salxım qopartdı gəldi.
Dağdan bir atlı gəldi –
Qayalar qorxudan paralandılar,
Zirvələr yol verib aralandılar,
Dağları yuxudan oyatdı gəldi.
Dağdan bir atlı gəldi –
Bu dəli gəlişdən dəyişdi zaman,
Oğlan Koroğluya bənzədi yaman,
Köhlən elə bildim Qıratdı gəldi…
1978
Сечилмиш ясярляри
173
LÖVHƏ
Dağların boynuna dolanan cığır
Torpaqdan göyərən göy sətir imiş…
Soyuq daş altından isti su çıxır,
Yan-yörəm əfsanə, əsatir imiş…
Bu gözütoxluğa eylədim heyrət —
Quşların əl boyda yuva bəsiymiş…
Mağara içindən boylanan zülmət
Vecsiz vəhşilərin vahiməsiymiş…
«Boğduğum» canavar, «vurduğum» ayı
Uşaq qürurumda bitən yalanmış.
Qayanın dibini oyan dağ çayı
Özünə yol açan gümüş ilanmış…
Şirinli-acılı o illərimin
Uşaqlıq izləri itib talada.
Nəsili quruyan dağ kəllərinin
Buynuzu göyərib bitib talada…
1983
Адил Ъямил
174
YÜZBULAQ
«Su» deyənin dondurursan dilini,
Yalayırsan göy çəmənin telini.
Bu dağların çiçəyini, gülünü –
Mirvaritək yığ boynuna düz, bulaq –
Yüzbulaq.
***
Yüz bulağın yüzündən də içmişəm,
Dəlidağı bir nəfəsə keçmişəm…
Sən olmasan, zirvələrdə heçmişəm,
Sərin-sərin ürəyimə süz, bulaq –
Yüzbulaq.
***
Payız bizi aparanda arana,
Tənha qalıb düşsən qara, borana,
Yetimləşib buz bağlama «yarana»,
Qış gətirən ayrılığa döz, bulaq –
Yüzbulaq.
***
Hər damlanın özü qalar qanımda,
Həsrətinin közü qalar canımda.
Hara getsəm qaynayarsan yanımda,
Qəriblikdən əllərini üz, bulaq –
Yüzbulaq.
1977
Сечилмиш ясярляри
175
UMU-KÜSÜ
Uşaq idim…çağırdılar
İməklədim əllər boyu.
Boyum qalxdı… tərs quzumu
Qaçıb tutdum sellər boyu.
Tale məni məndən aldı,
Şəhər məni kənddən aldı…
Mənə olan dərddən oldu -
Hey ağladım yollar boyu.
Fikrim oldu pərən-pərən -
Küsdü məndən dağım, dərəm.
Əl uzatdım bir gül dərəm
Tikan gördüm güllər boyu.
Bir gün o kənd məni çəkdi,
Ya yuxuydu, ya gerçəkdi;
Gördüm anam ağbirçəkdi -
Dərd düzülüb tellər boyu.
Bu nə görüş, bu nə fürsət —
Zalım tale verməz rüsxət;
Anamıza həsrət-həsrət
Yaşayırıq illər boyu…
1980
Адил Ъямил
176
QAYALIQDA BİTƏN MEŞƏ
Taxça-taxça qayalarda
Öz baxtının açığına
Tac qoyub taxta çıxmısan,
Qayalıqda bitən meşə…
Sıldırımlar qucağında,
İldırımlar ocağında
Qorxa-qorxa puçurlayıb,
Qorxa-qorxa yarpaqladın…
Qayalıqda bitən meşə,
Söylə, necə meşə oldun,
Bu dağları eşə-eşə,
Bu daşları deşə-deşə?
Eh, bəlkə də nə zamansa
Tərs babamın şum yerində
Bitən tənha ağacsanmış —
Babam səni bir ziyankar ağac sanmış
və qolundan yapışaraq
Tolazlamış bu daşların arasına…
Sən də dözüb bu «cəzaya»
Yalvarmısan göy fəzaya —
Buludların ətəyindən yapışmısan;
Bu minvalla yaşamağa alışmısan.
Belə-belə,
bala-bala
törəyibdir nəslin sənin.
Qayalıqda bitən meşə,
Gör bir necə yaşayıbdır
Kökün sənin,
Əslin sənin…
İndi sənə baxdıqca mən
Bilirəm ki,
Əcdadının övladısan —
Сечилмиш ясярляри
177
Torpaq gəzən boz köklərin
Üzə çıxıb;
Damarları üzə çıxan
Titrək qoca əli kimi…
Bu köklərlə qayalardan
Yapışmısan zəli kimi -
Tufan qopa laxlamazsan
Qorxaqlığı, mütiliyi
Öz üstündə saxlamazsan…
Qayalıqda bitən meşə,
Qayaların arasından,
Çuxurundan, çalasından
Göyərib üzə çıxmısan
Yamyaşıl fəvvarə kimi.
Ağacların ucaboydur
Göydələn minarə kimi…
Qayalıqda bitən meşə,
Sən bu çopur qayaların
Yaşıl rəngli bəzəyisən.
Uzaqlardan boylananda
Bu dağların
Daş ovcunda göyərdilmiş
Səməniyə bənzəyirsən!..
1981
Dostları ilə paylaş: |