Сечилмиш ясярляри
185
BİR NƏFƏRƏ
Baxırsan insandır, əl-ayağı var,
Amma ki, ürəyi bircə tikədir.
Başdan böyük olur çox «ağıllılar» -
Başı bədənindən bir az yekədir.
Bir az ürəyində xəbisliyi var -
Hamının «dərdini» çəkər gizlicə.
Axı bu yazığın nə pisliyi var? -
Zəhəri payına tökər gizlicə.
Bir az bu «yetimin» acgözlüyü var -
Versələr dünyanı yığar evinə.
Böyük dərdi olar «böyük otaqlar»
Birtəhər-birtəhər sığar evinə.
Bir az bu «fağırın» alçaqlığı var,
Sirrinə sirdaşdı qara kölgələr.
Bilin ki, bir az da «qoçaqlığı» var
Əl kəsmək özü də əlindən gələr.
Belə adamlara nə ad verəsən -
Vicdanı susubmu, qəlbi yatırmı?
İnsanlıq çatmırsa, axı görəsən
Onun yaşamağa haqqı çatırmı?..
1980
Адил Ъямил
186
ÖZÜNÜ SEVƏN QADIN
Qaytarıb taleyin sevgi payını
Güzgülər üzündə tapdı tayını,
Gələn məhəbbəti gözü görmədi.
Qonşular acıdı tənha qonşuya,
O isə özünü özü görmədi.
Dənizdə,
Quruda,
Evdə,
Şəhərdə
Həmişə bir özü, bir iti oldu.
Ömrünün yarısı keçdi səfərdə -
Nəyi olmasa da, bileti oldu…
Beləcə ömr edib heç qəmlənmədi,
Gah dağda tapıldı, gah aranda o.
Xörək bişirmədi, çay dəmləmədi,
Yedi yeməyini restoranda o…
Qırağa qoymadı qoyma saçını
Öz başı - daz başı bilinər deyə.
Gözdən axıtmadı ağrı-acını
Gözünün qarası silinər deyə.
Elə düşündü ki, illər uzunu
Hamıdan «bahadır» bahalıqda o.
Bu boyda dünyada sevib özünü
Özüylə yaşadı tənhalıqda o…
1981
Сечилмиш ясярляри
187
ALA İNƏK
Ala inək, ala inək,
Ay başabəla inək,
İnəklər cərgəsindən
Silinmişdin az qala, inək.
Ətin yox,
Südün yox,
Sabaha ümidin yox…
…Biçənəklər yandı bu il -
Güney - günsöy, quzey - quraq.
Bircə yerdə ot-ələf var,
O da qoruqçunun gözündən iraq…
Düşünməyib heç nəyi
Səkinə qarı səhərdən
Hazırlayıb sərnici.
Ala inək,
Ay inəklərin ən gici,
Örüşdən qayıtmaq istəmirsən -
Biləndə ki, sağılacaqsan.
Dəlisən, nəsən -
Sahibinin üzünə ağ olacaqsan?..
1980
Адил Ъямил
188
MƏNİ
(Tüfeyli gəncin dilindən)
Bir gözələ heyran oldum
Saldı haldan-hala məni.
Evlər yıxan baxışıyla
Çəkdi çətin yola məni.
Vurulanda gözlərinə
Düşdüm onun izlərinə.
Qüvvət verib dizlərinə
Gəzdirdi sağ-sola məni.
Axır çatdım o marala,
Dedim: - məni az yarala…
Tərs-tərs baxıb dedi: - bala,
Eybi yoxdur, dola məni…
Dedim: - sevdim səni, pərim,
Dedi: - axı körpəm, ərim…
Çıxdı kəlləmə gözlərim
- Bağışlayın, xala, məni…
1976
Сечилмиш ясярляри
189
VƏRDİŞ
Qutabsatan qışqırırdı:
- Ay müştəri,
Di gəl bəri…
İsti qutab, isti qutab!
…Olan oldu, keçən keçdi,
Qalan qaldı, köçən köçdü…
Qutabsatan özgə yerdə
Bir gün başqa işə keçdi.
Qışqırırdı: - Ay müştəri,
Di gəl bəri,
Orda durma —
İsti dondurma, is… dondurma
Sonra tıncıxıb, tərləyib
Tezcə dilini hərləyib
Səhvini düzəldərək
Hey söyürdü köhnə işini,
Təzə vərdişini…
1980
Адил Ъямил
190
VƏDƏBAZA
Mənə yalan demə, qardaş,
Həqiqətin özünü de.
Qoy quruca düzdə qalım -
Təki sözün düzünü de.
Mənə yalan demə, qardaş,
Aldananda bağrım yanır…
Bir yalanın alovunda
Neçə-neçə doğrum yanır.
Mənə yalan demə, qardaş,
Söz dilini doğrasa da…
Niyə adın yalançıdır —
Əgər sözün doğrusa da?..
1977
Сечилмиш ясярляри
191
SÞZÖMÖN
CANI VAR
Адил Ъямил
192
Сечилмиш ясярляри
193
QAYIDIŞ
Ömür yolu dolamadır —
Biz getdikcə qayıdırıq.
Sapımızı sarıdıqca
«Dünya dükcə» qayıdırıq…
Zaman-zaman bu çevrədə
Fırlanırıq fırfıratək.
Bir qarlı qış «budağında»
Qayıdırıq sırsıratək.
Qayıdırıq ilkimizə,
Qayıdırıq kökümüzə.
Qayıdırıq babam geyən
Börkümüzə, kürkümüzə.
İnsan özü bir tərəfə,
Pal-paltar də kökə qaçır.
Min illərdən gələn uşaq
Yenə əldə kökə qaçır…
Biz ömür-gün təkrarıyıq,
Qanımız çox qədim qandır.
Axşam sönüb gedən günəş
Səhər yanıb qayıdandır…
1986
Dostları ilə paylaş: |