Сечилмиш ясярляри
45
ÖZÜMƏ
Qürbətdə deyilsən qəribsəyəsən,
Bu ana torpağı gəz ürəyincə.
Aldanma «bacadan» girən ilhama —
Qoy olsun qoşduğun söz ürəyincə.
Boylan uzaqlara, yaxına baxma,
Sənə soyuq-soyuq baxana baxma…
Heç kəsin gözüylə cahana baxma,
Yaşa ürəyincə, sez ürəyincə…
İlləri saxlamaq heçdi, hədərdi,
Ay var – sevincdirsə, gün var – kədərdi.
Onsuz da bu dünya gəldi-gedərdi,
Özünə gün ağla öz ürəyincə.
1978
Адил Ъямил
46
KƏNDİNDƏN KÖÇƏN KİŞİ
Saymaq istəmirdi bu ana kəndi
Kişilər içində «sayılan» kişi.
Günlərin bir günü qayıdıb gəldi
Doğma obasından ayrılan kişi.
Su içmək istədi – yandı nəfəsi,
O yaxın bulaq da uzaq kimiydi.
Ata ocağının «ata əvəzi»
Bu kəndin qoynunda qonaq kimiydi.
Dondu elə bil ki, damarında qan,
Kövrəldi kimsəsiz xalası üçün…
Açdı pəncərəni - havasızlıqdan
Boğulan evinin xilası üçün.
Sərin dağ havası doldu içəri,
Çoxdan bu havanı arzulamışdı,
O, eldən ayrılıb, kənddən köçəli
Divar da ağlayıb quzulamışdı.
Gözlədi… gəlmədi qohum-qonşular,
Bu tənha həyətdən az qaldı qaça.
Düşündü: - Beləcə adam daş olar
Bu daş divarların arasındaca…
Göydən gürşad yağdı bəbəklərinə,
Şimşəklər gözündə qaraldı, keçdi.
Boylandı bozarmış bostan yerinə -
Gözünün önündən qaraltı keçdi…
Сечилмиш ясярляри
47
Çağırdı: - Alabaş! - Duruxdu bir an -
Görəsən Alabaş niyə hürmədi?..
Sahibsiz itlərə qoşulduğundan
İt də sahibinə yaxın gəlmədi…
1976
BİR YOLÇUNUN VƏSİYYƏTİ
Ay bu yoldan keçən kəslər,
İnsaf edin,
rəhm eləyin -
Məni elə bu çiçəkli
təpədəcə dəfn eləyin;
Bu torpağın qucağında
Özüm boyda torpaq olum,
Özüm boyda bir dağ olum.
Başım üstə buxarlansın
Bu dünyanın boz buludu,
boz səması,
Səma olsun yaz səması!..
Bu səmanın altındaca,
Bu torpağın üstündəcə
Ömrüm boyu çiçəkləyim…
Bir tərəfdə ayım batsın,
Bir tərəfdə günüm çıxsın,
Elə coşum fərəhimdən
Daş içindən gülüm çıxsın.
Qönçə-qönçə gözlərimlə
Gündüzün gün işığına
boylanım mən,
Gecənin ay işığına
boyanım mən.
Deməyin ki, gülün ömrü
gödək olur,
Адил Ъямил
48
qısa olur.
Gül ömrücə yaşayanda
Bu «olmaz»lar dünyasında
nəsə olur…
1976
GECƏ DUYĞULARI
Bu gecə ömrümün vüsal çağıdır,
Bir kimsə qəlbimə dəyməsin təki…
Göy üzü Əslinin yaxalığıdır,
Ulduzlar alışan düyməsi təki.
Gecənin ünvansız küləklərinə
Dəniz ünvan verib döşünün üstdə.
Dirəklər işıqlı ürəklərini
Qaldırıb Dankotək başının üstə.
Şəhər yastığına qoyub başını -
Bir körpə ağlasa, bir layla sınar.
Salxım söyüdlər də əyib başını
Arxın bir gecəlik pçıltısına.
1976
Сечилмиш ясярляри
49
QIZIM
Mənim gözlərimdə böyük qız olub
Hələ boy-buxunu balaca qızım.
Bələk dünyasına sığmayır daha -
İstəyir əl aça, qol aça qızım.
Çətindir qəlbini anlamaq, duymaq -
Bilməzsən nə deyir dodağı qaymaq…
Yumru yanaqları qar kimi dümağ,
İşıqlı gözləri qaraca qızım.
Daha bu dünyaya harayıq, hayıq,
Övlad körpüsündə birləşən çayıq.
İndi gecə-gündüz intizardayıq
Bu günə, sabaha dil aça qızım.
1979
Адил Ъямил
50
QALIB
Dağlar məni diləyibdir,
Günəş oda bələyibdir.
Neçə gecəm əriyibdir
Bu səhərlər arasında.
Bir babadan adım qalıb,
Bir obadan odum qalıb,
Yel qanadlı atım qalıb
Ağ kəhərlər arasında.
Dəyirmançı İbad olmaz, -
Sular gəlib nova dolmaz…
Ha gözlərəm, novat olmaz -
Gözüm pərlər arasında.
İgidlərik dəli-dolu,
El-obalar oğul toylu…
Bir kəndim var şəhər boylu
Bu şəhərlər arasında.
1978
Сечилмиш ясярляри
51
GÖNDOÝANDAN
GÖNBATANA
Адил Ъямил
52
Сечилмиш ясярляри
53
NƏĞMƏ SORAĞINDA
Hələ istəyimcə boy atmamışam,
Ellərin yanında üzüqarayam.
Hələ bircə misra yaratmamışam,
İllərin yanında üzüqarayam
Çətin zirvələrdə dərdim azalır,
Ayağım büdrəyir asan yollarda.
Min nəğmə doğulur, şeir yazılır
Bizi yaddışına yazan yollarda.
Fikir sorağında əriyirəm mən,
Bir nəğmə gətirir hər gələn gecə…
Boylanır südəmər sətirlərimdən
Bəyaz varaqlara «əkilən» gecə.
Hələ bilinməyir kiməm, nəçiyəm,
Bu elə yoldur ki, azmamaq olmur.
Sinəm çağlamasa kiriyəcəyəm,
O vaxt yazıram ki, yazmamaq olmur.
1978
Dostları ilə paylaş: |