Сечилмиш ясярляри
9
ÈØIQLAR,
PßRVANßLßR
Адил Ъямил
10
Сечилмиш ясярляри
11
AZƏRBAYCANIM
Dəli çaylarının səsində muğam,
Bu səs ürəyimin başından keçər.
A doğma məskənim, a isti yuvam,
Taleyim yazından, qışından keçər.
Çəkmə gözlərimə dumanı-çəni
Qoy sənə yaxından baxım, ey Vətən.
Qışda torpağına qarışdır məni
Baharda göyərib çıxım, ey Vətən…
Ən uca zirvəndə ocaq qalaram,
Ürəyim isinər od-ocağında.
Çiçəkli çölündə ölüb qalaram,
Qalmaram yad elin yad qucağında.
Sən mənim gözümdə uludan ulu,
Mən səni od-alov yaşıdı billəm.
Dəysəm bir daşına gözüyumulu
Doğma diyarımın daşıdı, billəm…
Buludlu göyümdə aya çevrilib
Qaranlıq gecəmə boylanmısan sən.
Havaya çevrilib, suya çevrilib
Ömrümə-günümə paylanmısan sən.
Köksündə kök atan bir ağacam mən,
Üzümə baxmasan quruya billəm.
Sən məni oğultək yetişdirmisən,
Mən səni Vətəntək qoruya biləm!..
1978
Адил Ъямил
12
QURBAN OLUM
Dağın döşündəki balaca kəndi
Dünyanın ən böyük kəndi bilmişəm.
Elsiz-obasızın mayası kəmdi,
El-oba nə imiş indi bilmişəm,
elimə qurban olum.
Məndən incimişdi dağ çiçəkləri,
Məni çiçəklərlə barışdırdılar.
Ağgünlü kəndimin ağbirçəkləri
Məni şirin dillə danışdırdılar —
dilimə qurban olum.
Dağların qarı tək əriyər ahım,
Xalqımın qədrini bilərəmsə mən.
Bu yerlər ömürlük ziyarətgahım —
Belə bir obada ölərəmsə mən,
ölümə qurban olum!..
1978
Сечилмиш ясярляри
13
DÜNYANIN XƏRİTƏSİ
Baxıram dünyanın xəritəsinə,
Dənizlər bölünüb, göllər bölünüb.
Baxıram dolaşıq Yer kürəsinə
Ölkələr bölünüb, ellər bölünüb.
Bölünüb bölünmüş torpaqlar yenə -
Bir xalqın yurduna min xətt çəkiblər.
Cadarlı çöllərə su əvəzinə
Tikanlı məftildən sərhəd çəkiblər.
Millət var, yadlaşıb yad dilləriylə,
Doğma laylası da bölük-bölükdür.
Sərhədlər bu yüngül məftilləriylə
Torpağın çiynində ən ağır yükdür.
Ölkə var, buludsuz göylərindəki
Ulduzlar əbədi sayrışıbdılar.
Ölkə var, qonaqlıq süfrəsi təki
Bəlalı başına yığışıbdılar.
Analar görürəm əli dizində,
Sızlayır mehri də, məhəbbəti də.
Elə bil dünyanın xəritəsində
Bölünüb dünyanın səadəti də…
1978
Адил Ъямил
14
BU BAHAR
Bu bahar gəlmədi sükut içində,
Bu bahar gəlmədi bulud içində;
Onun bu gəlişi haylı-haraylı,
Gündüzü günəşli, gecəsi aylı.
Bu bahar torpağa, insana həyan,
Torpaq da, insan da onu sayıbdır.
O bahar könlümdə tumurcuqlayan
Bu bahar ömrümdə yarpaqlayıbdır.
Dağlarım yamyaşıl, çaylarım gümüş,
Gözüm ağacların boy artımında.
Bu bahar nə yaman sehirli imiş,
Min çiçək açıbdır hər addımında.
Çıxın görüşünə qızaranda dan -
Bir də düşəcəkmi ələ bu bahar?..
Amandır, ayılın qış yuxusundan,
Amandır, qoymayın ölə bu bahar!..
Dünyanın baharı, dünyanın yazı -
Elə bu bahardan başladı bəlkə…
Dünyanın alnına baharı yazın -
Bu bahar ömürlük yaşadı bəlkə.
1978
Сечилмиш ясярляри
15
NOVXANI BAĞLARI
Bu yerlər eləcə yaşıla çalır,
Başqa boyaların kasadlığıdır.
Çəpərlər alçalıb, bağlar ucalır –
Ağaclar torpağın azadlığıdır.
Yarpaqlar gözümün yaşıl eynəyi,
Bu yaşıl baxışda bir dünya heyrət.
Töküldü üstümə durna lələyi –
Torpaqda vətən var, səmada qürbət.
Sübhün şeh düzümü yaşıl muncuqtək
Ağacların yaşıl qolunda yandı.
Günəşin özü də yaşıl işıqtək
Göylərin təyyarə yolunda yandı.
…Bu yerlər eləcə yaşıla çalır,
Başqa boyaların kasadlığıdır.
Çəpərlər alçalır, bağlar ucalır –
Ağaclar torpağın azadlığıdır.
1978
Адил Ъямил
16
AĞ YAĞIŞ
Alça çiçəyitək ağappaq yağış
Mənim pəncərəmdə puçurlayıbdır.
İldırım çırpdıqca boz buludları
Torpağın «dodağı» uçuqlayıbdır.
Boz bulud üzümə bozarıb mənim,
Ağ yağış yamanca ağ eləyibdir.
Bulud damcı-damcı tökülüb yerə,
Yağış çəmən-çəmən çiçəkləyibdir.
Kimsə bu yağışın üşəntisində
Nə günəş gəzəcək, nə gizlənəcək;
Bir qızın qızılı saçlarındaca
Bu yağış oxşanıb əzizlənəcək.
Gümüş gölməçəyə dönüb bu yağış
Yaşayır günəşdən xəbərsiz, uzaq.
Gərək küçələri qurutmaq üçün
Şəhəri günəşin telindən asaq.
Günəş doğulacaq, şəfəq yağacaq
Köçən buludların yır-yığışından.
Bir bəyaz xatirə qalacaq mənə
Baharlı günlərin ağ yağışından!..
1979
Dostları ilə paylaş: |