48
ayrılması imkanları azalır.
Daha çox əhəmiyyətli sulu çatlı zonaların tapılmasına
cəhd göstərilən süxurların yatım dərinliyi hesab olunur. Onların
yatım dərinliyi artdıqca məsələ daha da çətinləşir. Bu halda üst
kompleksin və öyrənilən süxurların xüsusi elektrik müqaviməti
nisbəti həlledici əhəmiyyət kəsb edir. Üst kompleksin aşağı
müqavimətə malik olduğu və aşağıda yatan mühiti
ekranlaşdırdığı hal əlverişli hesab olunur. Bu çətinliyə
baxmayaraq, çoxsaylı təcrübələrin göstərdiyi kimi, yuxarıda
yatan çöküntülərin çox mürrəkəb və dəyişkən elektrik
kəsilişində belə, sal süxurların 70 – 80 m yatım dərinliyində
elektrik profilləməsi intensiv çat zonalarını ayırmağa imkan
verir.
Süxurların çatlılığı elektrik anizotropiya, yəni müxtəlif
istiqamətlərdə müxtəlif elektrik keçiriciliyi yaradır. Bu hal
dairəvi zondlamadan istifadə etməklə, müxtəlif dərinlikdə çat-
ların uzanmasını və intensivliyinin dəyişməsini təyin etməyə
imkan verir.
Dairəvi zondlama və o cümlədən, dairəvi profilləmə
şaquli və iti meylli çat sistemlərinin uzanmasını təyin etməyə və
beləliklə, geoloji quruluş haqqında fikir söyləməyə imkan verir.
Bununla bərabər, dairəvi zondlama horizontal çatlılıq daxil
olmamaqla, müxtəlif dərinliklərdə çatlılıq dərəcəsini
aydınlaşdırmağa imkan verir. Anizotropiyanın olmaması ilə
korroziya bazisinin yatım dərinliyi qeyd olunur. Dairəvi
zondlamanın qoyulması imkanı relyefin vəziyyəti ilə təyin
olunur. Bütün azimut-larda paylanma təxminən eyni şəraitdə
yerləşdirilməlidir ki, bunun üçün də müəyyən sahənin səthinin
düz olması tələb olunur.
EP üsulu ilə yer səthində intensiv çat zonalarının
təyinində olduğu kimi, elektrik karotajının köməyi ilə quyu
kəsilişlərində də çatları qeydə almaq mümkündür.
Sulu çatların müəyyənləşdirilməsində PS üsulu üzrə
karotaj, o cümlədən, rezistivimetrik və termometrik müşahi-
dələr istifadə olunur. Eyni zamanda, seysmoakkustik və
radioaktiv karotajın bəzi növlərindən də istifadə etmək
mümkündür.
Bütövlükdə geofiziki və xüsusilə, geoelektrik üsullar
çatlılığa qarşı çox həssasdır. Bu halda qarşıya çıxan çətinlik
anomaliyaların üzə çıxması deyil, onların birmənalı
oxunmasının mümkün olmamasıdır.
SÜRÜŞMƏLƏR. Sürüşmələri öyrənərkən geofiziki
üsullar aşağıdakı məsələləri həll etməlidir:
a) qrunt sularının səviyyəsini təyin etməklə sürüşmə
yamaclarının quruluşunu, sürüşmə güzgüsünü və köklü
süxurların səthini xarakterizə etmək;
b) sürüşmə çöküntülərinin zaman ərzində vəziyyətinin və
fiziki xüsusiyyətinin dəyişməsini qiymətləndirmək;
v) sürüşmənin dinamikasını öyrənmək və sürüşmə
prosesini proqnozlaşdırmaq;
q) sürüşməyə qarşı görülmüş tədbirlərin xüsusiyyətini
aşkar etmək.
Sürüşmələrin öyrənilməsi zamanı geofiziki üsulların
50
tətbiqi yamaclarda yatan ana süxurların və sürüşmə yığımlarının
fiziki xüsusiyyətlərini araşdırmaqdan ibarətdir.
Hər şeydən əvvəl, bu onların elektrik və seysmik
xüsusiyyətlərinə aiddir (cəd. 4).
Sürüşmə yamacının ən sadə fiziki – geoloji modeli iki
laylıdır: sürüşmə yağımları – ana süxurlar. Bu model, xüsusi-lə
yağmurlu mövsümdə sürüşmə kütləsində əlavə sərhəd-lərin
əmələ gəlməsi hesabına mürəkkəbləşir. Bu da süzülmə axımının
səthi və sürüşmə zonasını təşkil edən ana süxur-ların üst
hissəsinin öz xüsusiyyətinə görə dəyişməsi ilə əla-qədardır.
Sürüşmə yığımlarının xəritəsini elektrik və seysmik
profilləmə üsulları ilə tərtib edirlər (EP, TP, SDÜ). Sürüşmə
yamacı kəsilişinin dəqiq öyrənilməsini zondlama üsulları ilə
(ŞEZ, ŞEZ – LP, CDÜ), əlverişli şəraitdə isə penetrasion
karotajın köməyi ilə aparırlar. Sürüşmələrin sualtı davamını
(dənizdə, şirin sulu hövzələrdə) fasiləsiz seysmik profilləmə
(FSP), ox elektrik zondlaması (FDOZ), həmçinin, adətən
birlikdə aparılan rezistivimetriya, təbii elektrik (TP) və istilik
planalmalarının köməyi ilə öyrənirlər.
Sürüşmələrin subasma şəraitinin öyrənilməsi onların
davamlılığının proqnozlaşdırılmasında həlledici əhəmiyyət kəsb
edir. Qrunt sularının səviyyəsinin, sürüşmə kütləsinin nəmlik
dərəcəsinin təyini zamanı effektiv üsullar: SDÜ, ŞEZ, LP, TP
və sairdir. Müqavimətlər, TP potensialları və istilik xəritələri
axımın qiymətləndirilməsinə, sürüşmə deformasiyası gözlənilən
yerdə qrunt sularının boşalma sahələrının ayrılmasına imkan
verir.
Sürüşmə yığımının vəziyyətinin və fiziki xüsusiyyətinin
zaman ərzində dəyişməsini öyrənmək üçün yer səthində
geofiziki rejim müşahidələrinin (SDÜ, ŞEZ, ŞEZ – LP, TP) və
quyularda nüvə üsullarının nəticələrindən istifadə edirlər. Bu
üsullar sürüşmə yamacının davamlığını təyin edən sürüşmə
kütləsinin gərginlik vəziyyətinin və nəmliyinin dəyişməsi
haqqında informasıya verir.
Qravimetrik və maqnit müşahidələri geofiziki ölçülərlə
əlaqədə fəal sürüşmə deformasiyası zonalarını aşkar etməyə
imkan verir.
Şəkil 11. Drenləşən massivdə yüksək çatlı zona üzərində
profilləmə zamanı müqavimət qrafikləri: 1 – kiçik addımlar zamanı
(tədqiqatın kiçik dərinliklərində); 2 – böyük addımlar zamanı
(tədqiqatın böyük dərinliklərində); 3 – yeraltı su səviyyəsi
Dostları ilə paylaş: |