Microsoft Word Agr?l? dusunc?l?rim Kitab Publisistika 2015 docx
Yüklə 442,85 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Haqqın səsiyəm”
- Nə deyim mən bu sevgiyə”
- “Kimə gərəkdir”
201 Mən sizə vurğunam, sizə heyranam, Yollarıma işıq saçan ulduzlar... * Azadə Talehin ümidlərisiz, Ömrümün mənalı, xoş günlərisiz. Parlaq arzuların dəyərisiz, Ay yanar ulduzlar, qaçan ulduzlar. Şairənin kədər notları üzərində köklənmiş “Yollar” şeiri bu baxımdan oxucunu özünə cəlb edir, onun qəlbini riqqətə gətirir: Cığırlar uzanır yola qarışır, Güzgüyə bənzəyir gün işığında. Bəzən gözlərimdə ümid sayrışır, Uzanır yol boyu uzanan yollar. Gah sevinc, gah kədər qazandı yollar. Qarışır ömrümün cığırlarına. Xanım şairənin qəlbində həmişə bir yurd sevgisi, Vətən həsrəti qövr edir. Bu həsrət, bu sevgi Borçalı sevgisi, Borçalı həsrətidir.O, doğulduğu elinə, obasına vurğun insandır. Doğulduğu Borçalı mahalının hər qarışını, daşını, dərəsini unutmayan, o yerləri daim qəlbində yaşadan insandır Azadə xanım. O, Borçalını özünün səcdəgahı sanır. Necə ki, şairlər Səyavuş Uyğun və Borçalı Qasımlı “Azadə” adlı nəğmələrində bunu açıqca dilə gətirirlər: 202 Borçalının bir qeyrətli qızısan, Səs-küyünə bürünübdür hər bir yan. Şəninə söz qoşur hər qoca, cavan Mərifətdə birincisən, Azadə, Ürəklərin sevincisən, Azadə. * Hər gecən nur olub bir sabah kimi, Sandın Borçalını səcdəgah yeri. Gəzdin ellərini bir səyyah kimi Sən incidən bir incisən, Azadə, Könüllərin sevincisən, Azadə... Şairə xanım eli, obası üçün yanan şairlərdəndir. Necə ki, bir şeirində dediyi kimi: Əlvan çiçəklər bəzədi ömrümü. Külək sığalladı yaralı könlümü. Günəş oduma od qatdı, Məndə Prometey ovqatı yaratdı. Nəriman Həsənzadə ovqatı yaşatdı... Odur ki, el üçün yanıram. Yana-yana özümü bu torpağın övladı sanıram. 203 Hacı Azadə xanım son vaxtlar gördüyü yuxulardan yazır. Onu tanıdığım gündən o, həmişə haqqın, ədalətin tərəfində olub. Hörmət və rəğbəti gördüyü işgüzar işlərdə, xeyriyyəçilkdə, insanlarla səmimi münasibətlərində, onlara qayğı ilə yanaşmada, onların dərd-sərinə şərik çıxmaqda, yetim görəndə ürəyi sızlamaqda görür Azadə xanım. Bəzi bədxah adamlar onun insanlar arasında yüksək nüfuz qazanmasını həzm edə bilməyərək onun haqqında bəzən yanlış məlumatlar, dedi-qodular yayırlar. Amma bütün bunlara baxmayaraq Azadə xanım Allahın sevimli bəndəsi olduğu üçün hər zaman onun haqqında söylənilən şayiələr alt-üst olaraq sabun köpüyü kimi öz-özünə yox olub gedir. Sonda həmin bədxah insanlar səhvlərini başa düşüb ondan üzr istəyiblər. Mən belə bir hadisənin şəxsən şahidi olmuşam. Çünki cəmiyyət hər bir insanın ona layiq olduğu qiyməti gec-tez verir. Necə ki, Azadə xanımın “Haqqın səsiyəm”şeirində yazıldığı kimi: ...Qəlbimə toxunan xeyir tapmayır, Mən haqqa bağlıyam, haqqın səsiyəm. Haqqımı itirən nadanlar olub, Tanrının sınanmış bir bəndəsiyəm. * Ürəyim sızlayır yetim görəndə, Halına yanıram, yazığım gəlir. Ürəyim dözməyir kasıb görəndə, Bir tikə çörəyi yeyəmmirəm tək. Azadə xanımın qəlbi sevgi ilə doludur. O, sevgisini hamıyla paylaşmağı bacarır, onu əziz tutur, daxilən onu 204 yandırıb-yaxan sevgini qınamır, sadəcə ona “Nə deyim mən bu sevgiyə?” deyə öz-özünü məzəmmət edir: Arzulardan bir ev yapdım, Gündüz gəzdim, gecə tapdım, Səni taleyimə qatdım, Nə deyim mən bu sevgiyə?.. * Sükutdan davaya düşdüm, Sevincdən ah-vaya düşdüm, İlahi, sağalmaz bəlaya düşdüm, Nə deyim mən bu sevgiyə?.. Hacı Azadə xanım anaya yüksək qiymət verərək onu müqəddəslik rəmzi, hamımızın başının tacı adlandırır. O, bütün dərdlərin dərmanının anada olduğunu söyləyir. Şairənin “Ana” nəğməsində dediyi kimi: Müqəddəslik rəmzisən Hər an mənə dünyada. Harada olsam yenə, Anam, düşürsən yada... * Dərdimin əlacısan, Sənsən yaşadan məni. Başımızın tacısan, Allah qorusun səni! Azadə xanımın şeirlərində bu fani dünyadan giley-güzar edilir, insanların biganəliyindən, dosta vəfasızlıqdan, etibarsız, riyakar, xudbin, vəzifəpərəst, varı-dövləti özünün həyat amalına çevirən, namərd insanlardan söz açılır. “Kimə gərəkdir?” şeirində deyildiyi kimi: Yüklə 442,85 Kb. Dostları ilə paylaş:
|