Microsoft Word Antol-18-Seki

 

376 

Aşıq Sakit 

 

Yoxdur 

(Aşıq Siracın eyni adlı qıfılbəndinin açılışı) 

 

Aşıq Sirac, meşədəki cüt ağac, 

Maral buynuzudu, yarpağı yoxdu. 

Bir özüldən iki yana ayrılan, 

Haçalar tək durub, torpağı yoxdur. 

 

* * * 

Başdan qaynaqlanıb kökü gör necə, 

Yaz-yay, payızla, qış, gündüz və gecə. 

Buynuzdan buynuzlar veribdir veçə, 

Nə meyvəsi, nə də saplağı yoxdur. 

 

* * * 

Təkcə erkəyində maralın, xoşda, 

Buynuzlar tac kimi gəzirlər başda. 

Ömrü sona çatır meşə, dağ, daşda, 

Bağbanı Allahdı, ortağı yoxdur. 

 

   * * * 

 

Bu Hikmət, əlamət bir Allahındı, 

Varlıqlar neçə min cür - Allahındı. 

Aşıq Sakit deyər sirr Allahındı, 

Düşməni insandı, toxtağı yoxdu. 

 

 

Var 

(Aşıq Siracdan sorğu, qıfılbənd) 

 

Bir gümbəzdə 7 bulaq, 

Acısı var, şirini var. 

Qarışmır bir-birisinə, 

Nə dayaz, nə dərini var. 

---

 

377 

    

* * * 

O bulaqlar axar, axar... 

Heç kim içməz, hamı baxar. 

Nə iylənər, nə bir qoxar, 

Nə qaynar, nə sərini var. 

 

   

* * * 

3-ü cütdü, biri təkdi 

Onlar ayrı-ayrı rəngdi. 

Təki hamsından qəşəngdi 

Pak bir zikri, bir ünü var. 

  

    

* * * 

Bu gümbəzlər artıb sanı, 

Bürüyüb bütün dünyanı. 

Aşıq Sakit, onda, tanı: 

Haqqın nizam görümü var.  

 

Bizi 

(Divani) 

 

Qadir Allah, sən unutma həmd sənadan bizi, 

Din-imana məsul etdin Kalu-bəladan bizi. 

Ölənəcən tövbə qapısın üzümüzə açırsan, 

Çox sevirsən özümüzdən, ata-anadan bizi. 

 

 

* * * 

Can verdiyin hər bir canlı bir aləm, bir arzudur. 

Son məqamda Adəm oğlu ruzusuna ruzudur. 

Getdiyim yol, tutduğum iş - sən yazdığın yazıdır, 

Bir sirr kimi yoğurmusan başdan-binadan bizi. 

 

 

* * * 

Neyləsən də səninkiyik, kim sağlam, kim əlildi, 

“Aməntu”n bizə tövsiyən bir sübutdu, dəlildi. 

---

 

378 

Varlı, yoxsul, yaxşı, yaman sənə möhtac, zəlildi 

Bürümüsən diqqətinə ərşi-əladan bizi.  

 

 

* * *  

Başımızın üstdə şimşək, ildırım, qasırğa var, 

Ayağımız altda vulkan, zəlzələ, daşqın sular. 

Rəhmin varsa, yoxdu vallah bizə səndən yaxın yar, 

Qoruyursan fəlakətdən, neçə bəladan bizi. 

 

 

* * *  

Ərrəhmansan, Köçərini rəhm anından ayırma, 

Hörmətinə layiq olmaq gümanından ayırma. 

Mərhəmətinin ümidi-imanından ayırma, 

Apardığın vaxt bəqaya sən bu fənadan bizi.  

 

Dörd, dörd 

 

Molla Cumanın “Göndər” rədifli 

qoşma-qıfılbəndindən parça 

 

Dörd ağadı, dörd bağbandı, dörd də bağ, 

Dörd ovçudu, dörd maraldı, dörd də dağ, 

Dörd ölüdü, dörd xəstədi, dörd də sağ, 

Bunun cavabını yaz göndər mənə. 

 

Cavabı: 

4 ağa - 4 ünsür - xilqətimizdi, 

4 bağman - 4 fəsil - nemətimizdi, 

4 bağ - 4 ümmanlı dünya - əzizdi, 

4-lər çoxdu, əsasları bunlardı. 

 

 

* * * 

4 ovçu - 4 vaxtdı - saysan ömrünə, 

4 mələk təhkimdi insan ömrünə. 

---

 

379 

4 din - 4 peyğəmbər qansan ömrünə 

4-lər çoxdu, əsasları bunlardı. 

 

 

* * * 

4 kitab - 4 əsas dinin 4 yolu, 

Batil dinlər həm xəstədi, həm ölü, 

Quran məhşərədək qalacaq ulu, 

4-lər çoxdu, əsasları bunlardı.   

 

 

Taxta qaşıq 

 

Metal qaşıq yemək vaxtı boşqabda, dövrədə, cəmin içində səs 

salır  deyə  Ovçu  həkim  yeməyini  həmişə  taxta  qaşıqla  yeyirdi. 

Günlərin  bir  günü  10-15  ilin  həmdəmi  olan  həmin  taxta  qaşığın 

bir  qırağı  qopur.  Bir  müddət  yemək  əzabına  məruz  qalan  Ovçu 

həkim  yaxşı  dülgər  olan  qardaşım  Əliyə  bir  ədəd  taxta  qaşıq 

sifariş  verir.  Aradan  6  ay  müddəti  keçməsinə  baxmayaraq  Əli 

qaşığı  hazır  eləmir.  Ovçu  həkim  isə  müxtəlif  yumorlu,  giley-

güzarlı  şeirlər  ilə  məni  rahat  qoymadı.  Ovçu  həkim  və  dostu 

Niyazi  yozumlu  ikisi  birdən  ki,  üstümə  “Taxta  qaşıq”  şeirlərilə 

hücuma keçdilər, mən də cumdum qardaşım Əlinin üstünə ki: 

 

Niyə məni xəcalətli qoymusan, 

Çəkəmmirəm bu töhməti ay Əli. 

Hər biri dağ bərabəri dostlara, 

Mən vermişəm zəmanəti, ay Əli. 

 

 

* * *  

Qardaşlıqla yan qoyaraq börkümü, 

Qəbul etdim yaxın dostun ərkini. 

Usta kimi sən də göstər görkünü, 

Bircə taxta qaşıq nədi, ay Əli. 

 

---

 

380 

 

* * * 

Əl işində sənin ki, var səriştən, 

Həmi umac, həmi də ki, əriştən, 

Məhrum etmə məni dostla görüşdən, 

Ver çatdırım əmanəti, ay Əli. 

 

 

* * * 

Hörməti var eldə, adı-sanı var, 

Həkim Loğman kimi şərəf-şanı var. 

Səxavəti, süfrəsi var, nanı var, 

Yeməyə yox bir aləti, ay Əli. 

 

 

* * * 

Mərd yolunda şirin cana qəsd elə, 

Yuxusuz qal, lap özünü məst elə. 

Bir qaşıq yox, biri sən bir dəst elə, 

Dosta göstər məharəti, ay Əli. 

 

 

* * * 

İsmətgildə soyudu xəngəl, qaşıqsız, 

Yetim oğlu oldu əngəl, qaşıqsız, 

Ovçu doxtur vurur ləngər, qaşıqsız, 

Qalmayıbdı ta taqəti, ay Əli. 

 

 

* * * 

Elə etmə qardaşlığı pozum mən, 

Niyazi tək düzü tərsə yozum mən, 

Köçəriyəm, oluramsa lazım mən 

Gəzməm artıq səadəti, ay Əli. 

 

Nəhayət,  aprel  ayının  ortalarında  iki  aşiq  məşuqu  bir-birinə 

qovuşdurduq.  Ovçu  doxturla  qaşığı.  Və  onların  duvaqqapmasını 

aşağıdakı müxəmməslə keçirdik. 

 

---