404
Soltan
4
rəhmətə getdi,
Yerində “karvan” qaldı.
Cürbəcür adətlər
K
K
e
e
ç
ç
m
m
i
i
ş
ş
d
d
ə
ə
Ş
Ş
ə
ə
k
k
i
i
d
d
ə
ə
h
h
ə
ə
c
c
c
c
ə
ə
g
g
e
e
t
t
m
m
ə
ə
a
a
d
d
ə
ə
t
t
i
i
Müasir həccə getməklə keçmişin “həcə yollanma” adətləri bir
çox cəhətlərinə görə bir-birindən fərqlənir.
Müasir həccə getmənin təşkili, həyata keçirilməsi çox sadə-
dir, asan yollarla başa çatır. Belə ki, ruhani idarəsi ziyarətə yola
düşmə vaxtını bəri başdan elan edir. Kimin pulu varsa, avtomaşın
tutur. İmkanlılar qısa müddətdə həcc ziyarətinə gedərək “hacı fi-
lankəs” olurlar…
Bəs görəsən keçmişdə (1918-ci ildən əvvəl) Şəkidən həccə
getmə necə olub? Ailəsini gözütox dolandıran adamın artıq qazanı
olanda həccə getmək fikrinə düşürdü. O, əvvəlcə “əsdəxfürullah”
edib namaz qılar, keçmişdə günah işlədibsə bağışlanması üçün Al-
laha dua edərmiş. Sonra həccə getmək üçün pul yığmağa başlayır-
dı. Bir daxıl ayırar, münasib vaxtlarda ora pul qoyardu.
Molla Məmmədin dediyinə görə, həccə halal pul xərclənəli-
dir. Bir adam küm götürməklə pul yığırmış. O altı il yığdığı qa-
zancı həccə getməyə sərf eləyir, yeddinci il küm götürür.
Keçmişdə həccə dəvələrlə gedərlərmiş. Dəvənin üstündəki
xurcunun hər gözündə bir adam oturar, beləcə gedib-qayıdarlar-
mış. Şəkidən həccə gedib-qayıtmaq altı ay çəkərmiş.
Bir dəfə Şəkidən həccə gedənlərdən biri yolda ölür. Səhralıq
yerdə su tapılmadığına görə ölünü torpaqla çimdirif dəfn edirlər.
Geri qayıdanda da başqa birisi canını tapşırır. Orada su olduğun-
dan onu çimdirif dəfn edirlər. Hər ikisinin istəyi o dünyada hasil
________________
4.Soltan- Soltan Hacıbəyov. Bəstəkar
405
olur. Zəvvarları həccə aparan dəvəçilərdən biri ölsə, onu dəfn et-
mək üçün lazımi şeylər xurcunundan çıxarmış.
Şəkidən həccə gedənlər qayıdıf Yevlaxa çatan kimi oradan
öylərinə xəbər göndərərlərdi. Boynuna kələğayı bağlanmış atlarla
gedif onları qarşılayardılar. Zəvvarlar Şəkiyə çatanda evlərinə get-
məzdən qabaq haqq yolunda ölənlərin ailə üzvlərinə baş sağlığı
verərdilər. Həcc yolunda ölənləri çimdirənlərdən halallıq alandan
sonra hacılar dağılışardılar.
Bəzi toy adətləri və əhvalatları
Vaxtilə Şəkidə qız və oğlan toyları ayrı-ayrı olardı, özü də
bir-birinnən fərqlənərdi.
Qız toyu. Keçmişdə qız toylarında kişilər iştirak eləməzdilər.
Təsadüfi hallarda qız sevən oğlan uzaqdan, qadınların görmədiyi
yerdən toya baxardı. Qız toylarında kişilər deyil, qadınlar, ya da
kor Ələkbər çalıb-oxuyardı. Kor Ələkbərin anası Zəhrəqudan ar-
vad onu qavalda müşayiət eliyərdi. Ələkbərin hər iki gözü kor idi.
O, bəzən tar, qarmon da çalardı.
Qız toylarını Süsən adlı qadın aparardı. O, qarmonda oyun
havası ifa edərdi. Toya yığılan arvadların hamısı əl çalardı. Olça
(əl çalmaq) səsi çox hallarda musiqini itirib-batırardı. Ortaya dü-
şüb əl-qol açanlar elə-belə olçaya oynayardılar.
Toy mərasimləri üç gün davam edərdi. Qadın toylarında otura-
caq-filan olmazdı. Qız-gəlinlər ya otaqda dövrə vurub ayaq üstə da-
yanar, ya da bardaş qurub yerdə əyləşərdilər. Toylar çox şən keçərdi.
Oğlan toyu. Şəkidə oğlan toylarının əksəriyyəti tar, kamança
dəsgahıyla keçirdi. Oğlan toyunda qadınlar olmazdı. Qadınlar kə-
nar bir yerdən tamaşa edərdilər. Burada çalıb-oynamaqdan başqa
muğamat oxunmasına da çox həvəs göstərilərdi.
Oğlan toylarında güləşmək də dəb idi. Çox vaxt axırı dava-
dalaşla qurtardığından sonralar ləğv edilmişdi.
Camaat arasında muğam toyları barədə maraqlı rəvayətlər
gəzib dolaşır.
406
Muğamın qol-qanadını sındırma
Faytonçu Əmioglu Əsgər, Əsədoğlu Yaquf, baytar Şirəli mu-
ğamat bilicisi kimi tanınmışdılar. Faytonçu Əsgər toy mərasiminə
gedəndə düz çalğıçıların qabağında bardaş qurub oturardı. Bir
neçə oyuna baxandan sonra toyçulara düşərgələrini verib hansısa
bir muğamatı oxumalarını xahiş edərdi. Əsgər kişini tanıyan xa-
nəndə onun istədiyi muğamı düzgün oxumağı bacarmırdısa, bəri
başdan deyərdi:
- Əsgər Əmioğlu, məni bağışla.
Əmioglu Əsgər də əvəzində bir oyun havası çaldırar, oynayıb
toydan çıxardı. Əyər xanəndə məhəl qoymadan muğamatı ala-ya-
rımçıq oxusaydı, ya da harasındasa səhv eləsəydi, Əsgər oturduğu
yerdən dik qalxar:
- “Saxla, saxla! Muğamın qol-qanadını sındırma!” - deyib
toydan çıxardı.
Onun ardınca məclisi tərk edənlər çox olardı.
Toy sahibiylə toya gələnlər narazı qalardılar. Bundan sonra
toyda şənlik azalar, süst keçərdi. Mağarı aparan çalğıçı dəstəsi o
gündən hörmətdən düşər, başqaları onları öz toylarına aparmazdı-
lar.
Doqqazkəsmə
Deyilənə görə (təqribən 1900-cu illərdə olub) Biləcik kəndin-
də Əzəddin uşağında toy olub. Toy Abbasoğlu İslamın idi. Onda
gəlini toy qutaranda gətirirdilər. Arabaları qoşub gəlin gətirmək
üçün gedirlər, lakin həyətə girə bilmirlər. Gəlin də yaxında qonşu-
luqda imiş. Bəzənib-düzənib gözləyir ki, gəlib onu aparsınlar. La-
kin acgöz doqqazkəsənlər verilən pulun az olduğunu bildirib
doqqazı açmırlar. Bu tərəf pulu bir qədər də artırır. O tərəf yenə
də razılaşmır.İş bu yerə çatanda qayıdıb bəyin atası Abbas kişiyə
xəbər verirlər ki, bəs nə edək, doqqazı açmırlar.
Dostları ilə paylaş: |