132
vəziyyətimizi görmürsən? Başımıza gələn bu müsibəti görmürsən?»
deyəcəklər. Musa: «Şübhəsiz ki, Rəbbim bu gün bərk qəzəblənmişdir. O,
dərəcədə ki, nə bundan
qabaq belə bir qəzəb etmişdir, nə də bundan sonra
belə bir qəzəb edəcəkdir. (O ki, qaldı mənə) Mən isə öldürülməsinə heç
bir qərar olmayan insanı öldürmüşəm
406
(artıq
sizə şəfaət edə bilmərəm,
indi mən özümü düşünürəm). Vay nəfsim, nəfsim!
Siz məndən başqa bir
şəfaətçiyə gedin. İsa
– əlehissəlam – ın yanına» deyəcəkdir. İnsanlar İsa
–
əlehissəlam – ın yanına gələrək: «Ey İsa! Sən Allahın Rəsulu, Allahın
Məryəmə dediyi söz və ondan gəlmə bir ruhsan. Sən beşikdə ikən
insanlarla danışdın. Bizim üçün Rəbbimizdən şəfaət dilə. Sən bizim bu
vəziyyətimizi görmürsən? Başımıza gələn bu müsibəti görmürsən?»
deyəcəklər. İsa: «Şübhəsiz ki, Rəbbim bu gün bərk qəzəblənmişdir. O,
dərəcədə ki, nə bundan qabaq belə bir qəzəb etmişdir, nə də bundan sonra
belə bir qəzəb edəcəkdir. Özü haqqında heç bir günahı zikr etməyərək
(artıq sizə şəfaət edə bilmərəm, indi mən özümü düşünürəm) (Başqa
rəvayətdə: Mən Allahdan başqa tanrı edildim
407
). Vay nəfsim, nəfsim! Siz
məndən başqa bir şəfaətçiyə gedin. Muhəmməd
- sallallahu aleyhi və
səlləm – in yanına» deyəcəkdir. Nəhayət onlar mənim yanıma gələrək:
«Ey Muhəmməd! Sən Allahın Rəsulu və Peyğəmbərlərin sonuncususan.
Allah sənin keçmiş və gələcək günahlarını bağışlamışdır. Rəbbimizin
hüzurunda bizə şəfaət et. Sən bizim bu vəziyyətimizi görmürsən?
Başımıza gələn bu müsibəti də görmürsən?» deyəcəklər. Bundan sonra
mən həmən Ərşin altına gələrək Rəbbimin qarşısında səcdəyə qapanıram.
Sonra səcdə də, Allaha edilən həmd-sənadan sonra (Allah) məndən əvvəl
heç bir Peyğəmbərə deyilməyən təriflər deyər: «Ya Muhəmməd! Başını
qaldır, söylə! Sözün dinlənilir! İstə, sənə verilir! Şəfaət et, şəfaətin qəbul
edilir!» buyurur. Mən səcdədən başımı qaldırıb: «Ya Rəbbim! Ümmətim,
ümmətim!» deyə şəfaət edərəm. Bundan sonra: «Ya Muhəmməd!
Ümmətindən sorğu-sual olunmayanları Cənnətin qapılarından
olan sağ
qapıdan içəri sal. Lakin onlar digər qapılardan da içəri girə bilərlər».
Peyğəmbər - sallallahu aleyhi və səlləm – buyurdu: «Nəfsim əlində olan
Allaha and olsun ki, Cənnətin qapı qanadlarından iki qanadın arası Məkkə
ilə Həcər və ya Məkkə ilə Busra arası qədər genişdir». Başqa bir
rəvayətdə Peyğəmbər
- sallallahu aleyhi və səlləm – buyurdu: «Allah
(Qiyamət günü) insanları toplayır, möminlər ayağa qalxırlar. Nəhayət
406
Fironun adamlarından
bir Misirli Musa – əlehissəlam – qövmündən biri ilə döyüşürdü. Musanın
qövmündən olan Musadan kömək istədikdə, Musa da kömək edərək düşmənin sinəsinə yumruqla
vurur. Bu yumruq da onu öldürür. (əl-Qəsəs 18)-ci ayəsinə bax.
407
Əhməd 2/281,282.
133
Cənnət onlara yaxınlaşdırılır». İnsanlar Adəm
– əlehissəlam – gələrək:
«Ey atamız! Cənnəti bizə açdır» deyəcəklər. Adəm: «Sizləri Cənnətdən
ancaq atanız Adəmin xətası çıxartdı. Mən bunun sahibi deyiləm. Sizlər
mənim oğlum İbrahim
– əlehissəlam – ın yanına gedin» deyəcəkdir.
İbrahim: «Mən bunun sahibi deyiləm. Mən ancaq pərdə arxasından xəlil
(dost) olmuşdum. Sizlər Allahın Kəlimətullahı olan Musa
– əlehissəlam –
ın yanına gedin» deyəcəkdir. Cəmaat Musa
– əlehissəlam – ın yanına
gəlirlər. Musa: «Mən buna sahib deyiləm. Sizlər Allahdan gəlmə söz və
ondan gəlmə bir ruh olan İsa
– əlehissəlam – ın yanına gedin» deyəcəkdir.
İsa: «Mən buna sahib deyiləm!» deyəcək və insanları Muhəmməd
-
sallallahu aleyhi və səlləm – in üstünə göndərəcəkdir»
408
.
3. Cəhənnəmdə bəzi müşriklərin cəzasının yüngülləşdirilməsi üçün
ediləcək şəfaət. Səid b. Musəyyibin atası deyir ki, Əbu Talib ölüm anında
ikən Peyğəmbər
- sallallahu aleyhi və səlləm – onun yanına gəldi. Onun
yanında Əbu Cəhl ilə Abdullah b. Əbu Umeyyə b. Muğirə də var idi.
Peyğəmbər
- sallallahu aleyhi və səlləm – buyurdu: «Ey əmi!
Lə İləhə
İlləllah – kəlməsini de ki, bununla Allah yanında sənin lehinə şəhadət
edim». Əbu Cəhl və Abdullah b. Əbu Umeyyə b. Muğirə də: «Ya Əbu
Talib! AbdulMuttalibin millətini tərk mi edirsən?» dedilər. Peyğəmbər
-
sallallahu aleyhi və səlləm – sözünü əmisinə deməkdə davam edirdi.
Onlar da öz sözlərini deməkdə davam edirdilər. Nəhayət Əbu Talibin
onlara söylədiyi son söz: «AbulMuttalibin milləti üzərindəyəm!» oldu və:
«
Lə İləhə İlləllah» deməkdən çəkindi. Peyğəmbər
- sallallahu aleyhi və
səlləm – buyurdu: «Yaxşı bil ki, Allaha and olsun ki, qadağan olunanadək
sənin üçün Allahdan bağışlanma diləyəcəyəm». Bundan sonra Allah ayə
nazil etdi:
«Müşriklərin Cəhənnəmlik olduqları (müsəlmanlara) bəlli
olduqdan sonra, onlarla qohum olsalar belə, Peyğəmbərə və iman
gətirənlərə onlar üçün bağışlanma diləmək yaraşmaz». (ət-Tövbə 113).
«(Ya Muhəmməd!) Şübhəsiz ki, sən istədiyini doğru yola yönəldə
bilməzsən. Amma Allah dilədiyini doğru yola salar. Doğru yolda olacaq
kəsləri (öz əzəli elmi ilə) daha yaxşı o bilir». (əl-Qəsəs 56). Başqa
rəvayətdə Peyğəmbər
- sallallahu aleyhi və səlləm – buyurdu: «Ey əmi!
Lə İləhə İlləllah – kəlməsini de ki, bununla Allah yanında sənin lehinə
şəhadət edim». Əbu Talib: «Qureyşin məni ayıblaması və haqqımda:
«Əbu Talib bunu ancaq qorxudan dedi!» demələri olmasaydı, onu deyib
səni məmnun edərdim»
409
. Abbas b. AbdulMuttalib –
radıyallahu anhu –
deyir ki: «Ya Rəsulallah! Şübhə yox ki, Əbu Talib daima səni
408
Müslim.
409
Müslim.