9
(qızıl), güz (payız), ayıtmaq (demək), varmaq (getmək), dəyə (komacıq), qısqı (sıxışdırma),
qə
nşə
r (qarş
ı, tə
rə
f), bə
ndə
rgah (düş
mə
nin keçə
bilmə
yə
cə
yi yol, keçid), yazı (çöl), pitik
(yazı), baqqal (dükançı), ə
llaf (taxıl, ot alverçisi) və
s.
Tarixizmlərdən bədii dilin üslub xüsusiyyətlərini vermək üçün istifadə edilir. Hər hansı bir
yazıçı keçmiş həyatın müəyyən tarixi bir dövrünü və o dövrdə yaşamış bu və ya digər surəti
qabarıq vermək istədikdə, dövrün müəyyən dil xüsusiyyətlərini nəzərə çatdırmaq istədikdə
tarixizmlər işlədilir.
Köhnəlmiş sözlər daha çox atalar sözləri və məsəllərin tərkibində mühafizə olunub.
Məs.: Aydan arı, sudan durudur. Cadu-pitik eləmək.
Yeni sözlər: ctimai həyatda baş verən bir sıra yeniliklərlə əlaqədar olaraq, elmə,
texnikaya, mədəniyyətə, məişətə və s. aid yeni əşyaları, hadisələri yeni sözlərlə ifadəyə
ehtiyac yaranır: Məs.: kosmodrom, sərinkeş, biznesmen, ekologiya, alışqan, telefılm və s.
Elmin, texnikanın inkişafı ilə əlaqədar yaranan yeni anlayışların adlarını ifadə edən sözlər yeni
sözlə
r- neologizmlə
r adlanır. Neologizimlər bir müddətdən sonra ümümişlək sözlər sırasına
keçə bilər.Yadda saxlamaq lazımdır ki, yeni sözlər dildə hələ sınaq mərhələsindədir. Yeni
sözlər 2 yolla yaranır:
1.
Dilimizin öz söz ehtiyatı əsasında: (açıqca, bölgə, əyləc, öndər və s.)
2.
Başqa dillərdən alınma yolla: (faks, gender,şou, sayt və.s)
Sual 12. sim. smin quruluşca növləri, ümumi və xüsusi isimlər haqqında
mə
lumat yazın.
Ümumi qrammatik mənasına görə əşyanın adını bildirən əsas nitq hissəsinə isim
deyilir. sim kim? nə? hara? suallarından birinə cavab verir. smin özünəməxsus
cəhətləri var ki, onları başqa nitq hissələrində görmürük. smə məxsusdur: *Konkret və
mücərrəd olur. *Ümumi və xüsusi olur. *Tək və ya cəm olur. *Mənsubiyyətə görə dəyişir.
*Hal şəkilçisi qəbul edir (hallanır). *Şəxs (xəbərlik) şəkilçisi qəbul edir.
Isimlə
r iki qrupa ayrılır:
l.Ümumi isimlər 2. Xüsusi isimlər
Bunlar arasında oxşar cəhətlər var. Hər ikisinin əşya adı bildirməsi, hallanması və
mənsubiyyətə
görə
dəyişməsi
və
quruluş
baxımından
üç
yerə
bölünməsi
oxşar
cəhətlərdəndir.
Ümumi isimlər eynicinsli əşyalara verilən adlardır: ağac, gül, küçə, daş, kənd və s. Eynicinsli əşyaları bir-
birindən fərqləndirmək üçün onların hər birinə verilən adlara xüsusi isimlər deyilir: "Mehman"(povest),
"Azərbaycan" (qəzeti), Araz və s. Xüsusi isimlərin ümumi isimlərdən bir sıra fərgli cəhətləri va:* şIənmə
yerində
n asılı olmayaraq ilk hə
rfi hə
mişə
böyük yazılır. *Ancaq konkret olur. *Sinonimi, omonimi olmur.
Xüsusi isimlər bir sıra növlərə bölünür:
l. nsan adlarını və soyadlarını bildirənlər: Vidadi, Məhəmməd, Elşən, Zərdabi, Gəncəvi, Axundov və s.
2.Yer adlarını bildirənlər: Təbriz, Xankəndi, Şuşa,Türkiyə və s.
3.Əsər və mətbuat adları: " sgəndərnamə", "Vaqif”', "Səs"(qəzet) və s.
10
4.Heyvanlara verilən adlar: Dürat, Alaş, Məstan, Bozdar, Alapaça və s.
Xüsusi isimlərin əksəriyyəti sadə, düzəltmə, mürəkkəb, konkret, mücərrəd olan ümumi isimlərdən yaranır. Məs.:
Hikmət, smət, Arzu, Ulduz, Topxana, Tovuz və s. Bəzi hallarda xüsusi isimlər də ümumiyə çevrilir. Məs.: sirab,
badamlı, şampan, kalaşnikov, plombir, mersedes və s.
simlərin quruluşca üç növü var: sadə, düzəltmə, mürəkkəb. Sadə isimlər heç bir leksik şəkilçi qəbul etmir.
Yalnız qrammatik şəkilçi qəbul etmiş isimlər də sadə isimlərdir. Məs.: şeir-şerimiz, ağac-ağaclar, maşın-maşına,
kitab-kitabdır və s.
Düzəltmə isimlər isə kökdən və leksik şəkilçidən ibarət olur. Düzəltmə isimlər, əsasən, isimlərə və fellərə
leksik şəkilçilər artırmaqla yaranır. Yalnız –lıq
4
şəkilçisinin köməyi ilə isim, sifət, say, əvəzlik və zərfdən isim
düzəltmək olur. Məs.: istilik, düzlük, çoxluq, mənlik, gerilik, yaxınlıq və s. Bu cür isimlər mücərrəd isimlərdir.
Mürə
kkə
b isimlə
r sintaktik yolla, iki və
daha artıq sözün birləş
mə
si ilə
yaranır.
Mürəkkəb isimlər yazılışına görə iki yerə bölünür: bitişik yazılanlar, defislə yazılanlar.
Bitiş
ik yazılan mürə
kkə
b isimlə
r bir vurğ
u altında deyilir.
Bu cür sözlər əmələ gəlmə
üsullarına görə
bir neçə
qrupa bölünür:
l. ki müxtə
lif mə
nalı və
tə
rkibində
heç bir şə
kilçisi olmayan sadə
sözlə
rin birləş
mə
si ilə
:
Kürdəmir, Qarabağ, istiot, Elşən, kəlləpaça və s.
2. Mənsubiyyət şəkilçili sözlərin iştirakı ilə: suiti, kəklikotu, Nəbioğlu, dağkeçisi,
Bazardüzü və s.
3. Sadə
və
düzə
ltmə
sözün birləş
mə
si ilə
: soyqırım, Rüstəmxanlı, qəlbisınıqlıq,
beşillik və s.
4. kinci tərəfi feli sifət olan mürəkkəb isimlər: falabaxan, yelqovan, əlüzyuyan, tozsoran və
s.
5. Aga, xanım, bə
y, ş
ah, xatun kimi sözlə
rin iş
tirakı ilə
: Ağasəlim, Bəyəli, Gülxanım,
Saraxatun və s.
Defislə
yazılan mürə
kkə
b isimlə
r aş
ağ
ıdakılardır:
1. Yaxın mə
nalı sözlə
rin birləş
mə
si ilə:söz-söhbət, qapı-pəncərə, qayda-qanun, adət-ənənə və
s.
2.Ə
ks mə
nalı sözlə
rin iş
tirakı ılə
: dərə-təpə, enış-yoxuş, gedış-gəlış, ev-eşık və s.
3.
Tə
rə
flə
rində
n biri ayrılıqda iş
lə
nmə
yə
n sözlə
rin iş
tirakı ilə
: kol-kos,
kagız-kuğ
uz,
zir-zibil, dəmir-dümür, sür-sümük və s.
4. zafə
t tə
rkibi formasında olanlar: tərzi-hərəkət, nöqteyi-nəzər, həddi-buluğ,
tərcümeyi-hal və s.
Sual 13. smin hal kateqoriyası haqqında yazın.
simlər başqa sözlərlə əlaqəyə girərkən bəzi qrammatik şəkilçilər qəbul edərək formaca
dəyişə bilir. simlərin belə dəyişilməsi hallanma adlanır. Dilimizdə ismin altı halı var: