11
Adlıq
Vətən
Kim? nə? hara?
Yiyə
lik
Vətənin
kimin? nəyin?haranın?
nnnnnnnnnnnnnnnnnnnə
Yönlük
Vətənə
aaaaa
kimə? nəyə? haraya?
Tə
sirlik
Vətəni
kimi? nəyi? haranı?
Yerlik
Vətəndə
kimdə? nədə? harada?
Çıxış
lıq
Vətəndən
kimdən? nədən? haradan?
Adlıq hal
Ə
sasən kim?(ata), nə? (qəzet), bəzən də hara? (Təbriz) sualını tələb edir.
Lüğətlərdə isimlər adlıq halda verilir. Adlıq halın xüsusi şəkilçisi yoxdur. Adlıq halda
olan isimlər cümlədə daha çox dörd mövqedə işlənir: 1 .Mübtəda: Vətən hamımızın baş
tacıdır. 2.Xəbər: Hamımızın baş tacı vətəndir. 3.Təyin: Daş bina möhkəm olar.
4.Xitab:Vətən, səndən ötrü can verməyə hazırıq.
Adlıq halda olan isim cəm, mənsubiyyət və şəxs şəkilçiləri qəbul edə bilər.Bu şəkilçilər ayrı-
ayrılıqda və eyni zamanda ismin başlanğıc formasına qoşula bilər: kitab-kitablar-kitablarım-
kitablarımdır.
Yiyəlik hal
Yiyəlik halda olan isimlər özündən sonra gələn sözlərlə əlaqəyə girərək əşyalar, şəxslər
arasında aidlik,mənsubluq mənası yaradır. Xüsusi şəkilçisi: -ın
4
, -nın
4
Sualları: kimin?
nəyin? haranın?
Yiyəlik halda olan isimdən sonra, adətən, mənsubiyyət şəkilçili söz gəlir və söz
birləşməsi yaranır. Bu cür söz birləşməsinin birinci tərəfi yiyəlik (sahiblik), ikinci tərəfi isə
mənsubluq (aidlik) bildirir.
Yönlük hal
Yönlük halda olan isimlər cümlədə, əsasən ,tamamlıq və yer zərfliyi olur.
Sonu açıq saitlə bitən isimlər yönlük halda fərqli tələffüz edilir: komaya [komuya], xalaya
[xalıya] və s.
Təsirlik hal
Təsirlik hal hərəkətin hansı
əş
ya üzərində icra olunduğunu bildirir. Yiyəlik
hal kimi, təsirlik hal da iki cür
olur: l.Müəyyən təsirlik hal; 2.Qeyri-
müə
yyə
n tə
sirlik hal.
Müə
yyə
n tə
sirlik halda olan isimlər -ı
4
, -nı
4
(Nitqdə bəzən müəyyən təsirlik hal yalnız -n
bitişdirici samiti ilə düzəlir: Almasın, heyvasın, narın yemədim.) şəkilçilərini qəbul edir.
Kimi? nəyi? haranı? suallarına cavab olur: Əlini (kimi?) bura çağır. Kitabı (nəyi?) mənə
ver. Şəhəri (haranı?) bulud aldı.
Qeyri-müəyyən təsirlik hal isə şəkilçi qəbul etmir və nə? sualına cavab olur. Cümlədə daha
çox hərəkət bildirən sözlə yanaşı gəlir. Məs.: Rəssam divardan şəkil (nə?) asdı. Bu cümlədəki
12
qeyri -müəyyən təsirlik hallı ismi asanlıqla müəyyən təsirlik hala çevirmək olar: Rəssam
divardan şə
kli (nə
yi?) asdı. Müə
yyə
n və
qeyri-müə
yyə
n tə
sirlik halın əsas oxşar cəhətlərindən
biri odur ki, hər ikisi təsirli fellərlə əlaqəli olur. stisna hallarda müəyyənlik bildirən təsirlik hal
təsirsiz fellərlə də əlaqəyə girir: Yayı dincəlmədim.
Yerlik hal
Yerlik hal hərəkətin icra olunduğu yeri bildirir və kimdə?, nədə?, harada? suallarına cavab
olur.Yerlik halda olan isimlər -da
2
şəkilçisini qəbul edir. Cümlədə kimdə? nədə? suallarına
cavab verdiyi zaman
tamamlıq, harada? sualına cavab verdiyi zaman isə
yer zə
rfliyi və
kimdə
dir?, nə
də
dir? suallarına cavab verdiyi zaman xə
bə
r olur. Məs.:
Kitabda (nə
də
?)
maraqlı mövzular var. Adamlar
parkda (harada?) dincə
lir. Qoş
unlar sə
rhə
ddə
dir (hardadır?).
Çıxış
lıq hal
smin çıxışlıq halı hərəkətin başlanğıc yerini və çıxış nöqtəsini bildirir və kimdən? nədən?
haradan? suallarına cavab verir. Çıxışlıq halda isimlər -dan
2
şə
kilçisini qəbul edir. Cümlədə
tamamlıq, zə
rflik və bəzən də xəbər kimi iştirak edə bilir. Məs.: Ağacdan (nədən?) budaq
qırdım. Qədir kənddən (haradan?) uzaqlaşdı. Məktub kənddəndir (haradandır?).
smin çıxışlıq halı yönlük halda ifadə olunan fıkrin əksini bildirir.Yönlük hal hərəkətin son,
çıxışlıq hal isə başlanğıc nöqtəsini bildirir.
Sual 14.Tə
k və
cə
m isimlə
r nə
yə
deyilir
simlə
r kə
miyyə
t baxımından tə
k və
ya cə
m olur. smin ifadə etdiyi əşya iki və ya daha artıq
olsa, o zaman -lar
2
şəkilçisi qəbul edir. simlərin tək və ya cəm olması: şəhər-şəhərlər, odun-
odunlar, maş
ın-maş
ınlar
və s. Cəmlənmək daha çox ümumi isimlərə aiddir. simdən əvvəl
müəyyən miqdar sayı gələrsə, isim cəm şəkilçisi qəbul etmir: beş kitab, altı durna və s. Beş
kitablar olmaz.
stisna hallarda bədii xüsusiyyət daşıyaraq xüsusi isimlər də cəm şəkilçisi qəbul edir:
Öldü Balaşları öldürən əsgər, Öldü Gülüşləri güldürən əsgər. (M.Müşfıq) Xüsusi isimlər
cə
m şə
kilçisi qə
bul etdiyi zaman böyük hə
rflə
yazılır.
1.
Sözün son samitindən asılı olaraq, cəm şəkilçisinin ilk samiti fərqli tələffüz oluna
bilər. Bu daha çox sonu
t, n, z, və
r samitləri ilə bitən sözlərdə özünü göstərir: canlar
[cannar], qızlar [qızdar], şairlər [şairrər]. 2. -lar
2
şəkilçisi bəzən mənsubluq və ya
xəbərlik anlayışı da bildirir: onların anaları, bunlar uşaqdırlar və s.
Elə
isimlə
r var ki, onlar cə
m şə
kilçisi qə
bul etmə
də
n say etibarı ilə
çoxluq, topluluq
bildirir. Məs.: cəmiyyət, qoşun, ordu, ilxı, naxır, partiya, dəstə, xalq, camaat, el, üləma, şüəra,
ə
hali, alay və s. Bunlara toplu isimlər deyilir. Topluluq bildirən isimlər qrammatik cəhətdən
tək isimlərdir.Toplu isimlər cəm şəkilçisi qəbul edə bilir. stisna olaraq camat, şüəra, əhali,
üləma sözləri cəm şəkilçisi qəbul etmir.