27
Fatimə(s.ə)-nin ibadətinə bir baxış.
Həsən Bəsri (tanınmış zahid) yazır: «İslam ümməti
arasında ibadətdə Fatimə(s.ə)-nin misli ola bilməz. O
xanım ayaqları qabar olana qədər ibadət edirdi.»
Bir gün Rəsuli-əkrəm(s) Qızı(s.ə)-dan soruşdu:
– Qadın üçün ən yaxşı şey nədir?
O cavab verdi:
– Naməhrəm kişiyə baxmaya və naməhrəm də onu
görməyə.
Peyğəmbər(s) bu sözü eşitcək Fatimə(s.ə)-ni
bağrına basdı və bu ayəni oxudu:
«Onlar bir-birindən tutulmuş övladlardır. (Təqva və
fəzilət nəzərindən.)» («Ali-İmran» surəsi, 34)
İmam Həsən(ə.s)-dən anası ilə bağlı bir əhvalatı qeyd
etsək, yerinə düşərdi:
Cümə gecəsində anamı mehrabda ibadət edən
gördüm. O, uzun zaman səcdə və ruku halında qaldı. Sübh
çağı yetişdikdə möminələrin adını bir-bir çəkərək onları
dua etdi, lakin özünü heç dua etmədi. Soruşdum ki,
anacan, başqaları kimi özün barədə niyə dua etmədin?
Anam: «Oğlum, əvvəl qonşu, sonra ev», – deyə buyurdu.
Şeyx Səduq(r.ə) həzrəti-Zəhra(s.ə)-dan belə nəql
edir:
Rəsuli-əkrəm(s)-dən eşitmişəm ki, cümə günündə elə
bir saat vardır ki, əgər bir müsəlman Allahdan bir şey
diləsə, Tanrı onun istədiyini verər. Bu, günəşin yarısının
üfüqdə qalıb, yarısının batdığı zamandır.
Fatimə(s.ə) həmişə öz qulamına buyurardı: «Yuxarı
çıx, nə vaxt gördün, günəşin yarısı üfüqdə batdı, mənə
xəbər ver ki, dua edim.»
28
Rəvayətdə nəql olunur ki, o Həzrət mehrabda
dayanıb ibadət edən zaman onun nuru səma əhli üçün
ulduz kimi parlardı.
Həzrəti-Zəhra(s.ə)-nın ər evində rəftarı.
Bəni-Səd qəbiləsindən olan bir nəfər Əmirəl-
möminin Əli(ə.s)-nin həzrəti-Fatimə(s.ə) haqqında ona
danışdıqlarını belə nəql edir:
Peyğəmbər(s)-imizin
sevimli
qızı
olmasına
baxmayaraq, kuzə ilə o qədər su daşıyardı ki, çiynində
kuzənin qulpunun izi qalar, ev süpürməkdən və qazan altı
alışdırmaqdan paltarları hisli-tozlu olardı. Onun bu qədər
əziyyət çəkdiyini gördükdə Fatiməyə dedim:
– Atan Rəsuli-əkrəm(s)-in yanına gedib ev işlərində
sənə kömək etmək üçün bir kəniz istəsəydin, yerinə
düşərdi.
Beləliklə, Fatimə(s.ə) atasının yanına gedir, lakin
Peyğəmbər(s)-in yanında adam olduğunu görüb heç nə
demədən evə qayıdır.
Həzrəti-Mühəmməd(s) Fatimə(s.ə)-nin nə üçünsə
gəlib heç nə istəmədən geri qayıtdığını anlayıb, səhəri gün
evimizə gəldi. Biz bu zaman hələ yataqdan qalxmamışdıq.
Rəsuli-əkrəm(s) adəti üzrə üç dəfə salam verərdi
(icazə məqsədilə). Əgər icazə verilsəydi, daxil olardı, yox,
əgər icazə verilməsəydi, qayıdıb gedərdi. Dedim:
– Salam, ey Allahın Rəsulu, buyurun içəri.
O Həzrət buyurdu:
– Fatimə, dünən mənim yanıma nə üçün gəlmişdin,
istədiyini söylə.
Fatimə(s.ə) həya edərək heç nə demədi. Qorxdum ki,
əgər mən cavab versəm, Peyğəmbər(s) qalxıb gedər. Ərz
etdim:
29
-Ey Allahın Rəsulu, qoy mən səni xəbərdar edim.
Fatimə o qədər su çəkib ki, sinəsində qabın dəstəyinin izi
qalıb. Dəyirmanda un üyütməkdən əlləri qabar bağlayıbdır.
Ev süpürüb qazan altı alışdırmaqdan paltarlarının rəngi
dəyişmişdir. Buna görə də mən ona dedim ki, yaxşı olardı
ki, atanın yanına gedib ev işlərində sənə kömək etmək
üçün bir kəniz istəyəsən.
Peyğəmbər(s) buyurdu:
– İstəyirsizmi, sizə elə kəlam öyrədim ki,
xidmətçidən daha yaxşı olsun? Yataq otağına gedən zaman
otuz üç dəfə «subhanəllah», otuz üç dəfə «əlhəmdulillah»
və otuz üç dəfə «Allahu Əkbər» deyin.
Bu zaman Fatimə(s.ə) ayağa durub üç dəfə təkrar
etdi:
– Allah və Rəsulundan razı qaldım.
Əbubəkir Şirazinin (sünni alimlərindəndir) məşhur
kitabında nəql olunur ki, həzrəti-Zəhra(s.ə) Peyğəmbər(s)-
ə öz vəziyyətini söyləyib kəniz istəyən zaman Ata(s)-sı
ağlayıb buyurmuşdu:
–Fatimə, and olsun məni peyğəmbərliyə seçən
Allaha! Məsciddə dörd yüz nəfər kişi vardır ki, nə
yeməkləri var, nə də geyimləri. Əgər fəzilətinin itmək
qorxusu olmasaydı, mən sənin istədiyini edərdim.
İstəmirəm ki, əcr və mükafatın səndən alınıb sənin
kənizinə verilsin.
Sələbinin təfsirində İmam Baqir(ə.s)-dən, Qüşeyrinin
təfsirində isə Cabir ibn Abdulla Ənsaridən nəql olunan
hədisdə deyilir ki, həzrəti-Mühəmməd(s), Fatimə(s.ə)-nin
əynində yun paltar dəyirmanda un üyüdə-üyüdə uşağa süd
verdiyini gördükdə Onun gözləri yaşardı və buyurdu:
–Ey qızım, axirətin şirinliyi üçün dünyanın
çətinliyinə döz!
30
Fatimə söylədi:
–Ey Peyğəmbərimiz, Allaha nemətləri və əta
etdiklərinə görə həmd, şükr olsun.
Zəhra(s.ə)-nın kənizi Fizzənin elminə bir baxış.
Əbulqasim Qureyşi öz kitabında bəzi səhabələrdən
nəql edir ki, Zəhra(s.ə)-nın kənizi Fizzə səhrada həcc
karvanından geriyə qalıb itmişdi. Karvandan arxada
qalmış Abdulla Mübarək adlı biri deyir ki, səhrada bir
nəfər yalqız qadın gördüm. Mən dəvə ilə onun yanına
gedib hər nə soruşurdumsa, «Quran» ayəsi ilə cavab
verirdi. Ondan soruşdum:
– Sən kimsən?
Dedi:
– «Və de salam olsun sizlərə, tezliklə biləcəklər».
(«Zuxruf», 89)
Ona salam verib dedim:
– Sən burada neyləyirsən?
Qadın cavab verdi:
– «Allah-təala hər kəsi hidayət etsə, yolunu azmaz».
(«Zümər», 37)
Başa düşdüm ki, yolu azıbdır. Soruşdum:
– Cinlərdənsən, yoxsa insanlardan?
Dedi:
– «Ey Adəm övladları, bəzəklərinizi, zinətlərinizi
götürün».
(«Əraf», 31)
Əmin oldum ki, Adəm övladıdır. Soruşdum:
– Haradan gəlirsən?
Dedi:
– «Onlar uzaq yerdən səslənərlər». («Fussilət»,44)
Anladım ki, uzaq yoldan gəlir. Dedim:
–Hara gedirsən?
Dostları ilə paylaş: |