99
tələblərinin azalması nəticəsində əllərindəki likvidi satmaq üçün
ölkə xaricindəki fəaliyyətlərinə üstünlük verməyə başladılar. Baş-
qa bir tərəfdən, xüsusi ilə neft qiymətlərindəki artımlar səbəbi ilə
iqtisadi qıtlıqla üzləşən və tədiyə balansı kəsirləri böyük ölçüdə
artaq inkişaf etməkdə olan ölkələr xarici fond təmin etmək
məqsədi ilə beynəlxalq banklarla daha sıx münasibətlər qurdular.
1980-ci illərdə inkişaf etməkdə olan ölkələrin cari kəsirlərinin
75%-i beynəlxalq banklar tərəfindən kreditləşirdi.
Nəticə olaraq dünya ticarət həcmindəki inkişaf prosesləri,
Avro pul bazarları ilə interbank bazarlarındakı fondların böyük
həcmlərə çatması, xəbərləşmə və kompüter texnologiyasındakı
inkişaf, «off şor» finans mərkəzlərinin xarici banklar üçün böyük
cazibəliliyi və dünya iqtisadi konyukturasında meydana gələn
dəyişmələr bir-biriləri ilə sərt rəqabət içində olan bankların
fəaliyyətlərini ölkə sərhədləri kənarına çıxmalarını bir məcburiyyət
halına gətirmişdir.
Digər səbəblər. Yuxarıda saydığımız faktorların xaricində
aşağıdakı ünsürlər də bankçılığın beynəlmiləşməsində təsirli
amillər olmuşdur:
1) Şirkətlərin transnasional hala gəlməsi bankçılığın da bey-
nəlxalqlaşmasına təsir etmişdir;
2) Bankların beynəlxalqlaşmasını təşviq edən ən əhəmiyyətli
ünsür beynəlxalqlaşma prosesinin verdiyi imkanlardır. Ölkə içində
fəaliyyət göstərən bir bank (milli pulla fəaliyyət göstərdiyinə görə)
iqtisadiyyatın sistematik riskinə bağlı olmaq məcburiyyətindədir.
Lakin, beynəlxalq sahədə fəaliyyət göstərən banklar özlərini
sistematik riskə qarşı qoruyur və topladıqları əmanətləri müxtəlif
ölkələrin finans mərkəzlərində dəyərləndirə bilərlər.
3) Gəlir və vergi münasibətləri bankın beynəlxalqlaşmasına
təsir edən faktorlardan biridir. Vergi cənnəti sayılan Bahama,
Lüksemburq və Tayman adaları kimi finans mərkəzlərində bir çox
xarici bankın ölkələrdə banklar gəlirləri maksimum səviyyəyə
çıxarmağa, yüksək vergi tətbiq edilən ölkələrdə isə xərclərini
minimum səviyyəyə endirməyə çalışırlar.
100
6.2. BEYNƏ LXALQ BANKLARIN NS T SUONAL
X DMƏ T VAH DLƏ R
Beynəlxalq iqtisadi münasibətlərin müharibədən sonrakı
dövrdə sürətli inkişafına paralel olaraq beynəlxalq finans
xidmətlərinə tələb də önəmli ölçüdə artmışdır. Beynəlxalq
səviyyədə fəaliyyət göstərən bankların təklif etdikləri əsas
xidmətlərdən biri fərqli ölkələrdə yaşayan və ya səyahət edən şəxs-
lər arasında fond transferini təmin etməkdir. Beynəlxalq bankların
önəmli funksiyalarından biri də vasitəçilik etmək, yəni əmanət
toplamaq və kredit verməkdir. Banklar daima minimum xərclə
ə
manət qəbul etmə və bu fondları nisbətən aşağı risklə
müştərilərinə kredit olaraq vermə yoluna üstünlük verir.
Beynəlxalq bankların verdiyi əhəmiyyətli xidmətlərdən biri
də valyuta ticarəti və valyuta ilə əlaqədar əməliyyatlardır. Bankın
beynəlxalq xidmətləri təklif edərkən ilk atdığı addım, beynəlxalq
ə
məliyyatları apara bilmək üçün bankın mərkəz şöbəsində öz
departamentini təşkil etməkdir. Xarici əməliyyatlar əhəmiyyətli
həcmlərə çatana qədər, əməliyyatların çoxu bankın yerli idarələri
tərəfindən aparılır. Ancaq iş həcmi müəyyən bir rəqəmi aşdıqdan
sonra isə departamenti təşkil etmək və onu müəyyən bölmələrə
ayırmaq lazımdır. Beynəlxalq fəaliyyətləri genişləndirmək üçün
faydalana biləcək müəyyən qurumlar aşağıdakılardır:
1. Nümayə ndə liklə r: bəzi banklar xarici ölkədə bir şöbə
açmamışdan əvvəl nümayəndəlik açır. Nümayəndəlik ana bankın
müştərilərinə yerli firmalar və ölkə haqqında iqtisadi məlumat alır
və bunları analiz edərək müştərilərinə satır. Ən əhəmiyyətlisi də
ona bankın xidmətlərinə ehtiyacın olub-olmadığı ilə əlaqədar
tədqiqat aparır. Bu üstünlüklərinə baxmayaraq, nümayəndəliklər
ə
manət qəbulu, kredit vermə, səyahət çekləri və ya kredit
məktubları vermək imkanına sahib deyildir.
2. Müxbir banklar: beynəlxalq fəaliyyətə yönələn bir çox
bank, xarici əməliyyatları apara bilmək məqsədi ilə müxbir banklar
qovşağı təşkil etməyə üstünlük verir. Bir ölkə bankı xarici bir bank
101
ilə öz ölkələrində bir-birlərinin qarşılıqlı agentləri olaraq fəaliyyət
göstərmək üçün müqavilə imzalaya bilər. Bu banklar əmanət
hesablarını bir-birinə nəql edə və qarşılıqlı olaraq işləri bir-birinə
həvalə edə bilərlər. Xarici ölkədə dürüst bir müxbir bank söz-
ləşdiyi bankın nümayəndəliyindən daha az bir xərclə finans
ə
məliyyatları keçirə bilər. Çünki nümayəndəlik üçün məcburi bəzi
xərclər (investisiya və personal xərcləri kimi) olduğu halda,
müxbir bank üçün belə bir problem yoxdur. Digər tərəfdən müxbir
bank fondları və sənədləri toplayıb ya sövdələşdiyi bank və ya
müştərilər adına hissə sənədi təhvil alıb-sata bilər.
3. Ş öbə lə r: xarici bir şöbə bu şöbəni açan bankın bir
bankçılıq qurumudur və buna görə də müstəqil bir qurum deyildir.
Bu səbəbə görə xarici şöbələrin aktiv və passivləri ilə apardıqları
siyasət ana banka aid olur. Xarici ölkələrdə açılan şöbələr üçün iki
qrup hüquqi tənzimləmə qarşı-şarşıyadır. Bunlar ev sahibi və ana
ölkənin hüquqi tənzimləmələridir. Xaricdə şöbə açmaq, bir banka
ixtisas sahəsinə girən xidmətləri vermək, nümayəndəlik və ya
müxbir münasibətləri istifadə edilən banklara nəzərdə daha
səmərəlidir. Şöbə bankın açdığı kreditlər ana bankın kapital
həcmindən asılıdır. Əmanətlər isə şöbədən çox ana bankın təminatı
altındadır.
4. Filial və ya asılı quruluşlar: «asılı quruluşlar» termini
xarici bir ölkədə olan və bütöv, ya da bir hissəsi ana banka aid olan
xarici bir bankı ifadə edir. Filial vəziyyətində olan bank
sərmayəsinin 50%-dən çoxu ana bankın əlində toplanır.
5. Bank konsorsumları: Tərəf olaraq banklar konsorsiumda
müəyyən edilmiş sərmayə ilə iştirak edir və konsorsiumun idarə
heyətində iştirak payı nisbətində təmsil haqqına malik olurlar.
Konsorsium hərəkəti 1960-cı illərdə Avropada başlamışdır. Bu tip
qrupun meydana gəlməsində üç faktor əhəmiyyətli rol oynamışdır.
Birincisi, Amerikada xariclərin ABŞ-ın finans bazarlarında uzun
müddətli fond təmininə məhdudiyyət qoyan «sərmayə nəzarət
proqramı»dır. kincisi, Avropa bazarlarına ABŞ banklarının şöbə-
ləri tərəfindən ortamüddətli kreditlərin açılması və bu kimi kreditə
Dostları ilə paylaş: |