Microsoft Word cenub hesretison
Yüklə 0,77 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- TƏBRİZİN KÜÇƏLƏRİNDƏ UYUYAN «QARAGİLƏ»
48 Əvəz Müəllim Şəhriyardan yazmağa mənə vaxt imkan vermir - vaxtım çatmır, daha doğrusu o vaxta sığışmır, ona görə də o mənim qəl- bimdə elə sevgi olaraq da uyuyur. Bir də ki, daha çox yazmaq istədiyim halda yazmıram. Qorxuram ki, çox yazsam o yazılarla birlikdə sevgimin bir hissəsi də əriyib puç ola bilər. Onda mək Şəhriyarı yox, həmçinin itirilmiş Cənubi Azərbaycanı bir də itirə bilərəm. Bu daha dəhşətli faciə olar. Mən Şəhriyarı özümə hələ ilk "cızma- qaralarımda" ustad sanmışam. Sonralar da həmişə bu «tələbə hissi» məni illərlə təqib edib. Yazdıqlarımda "Şəhriyar hissi" itəndə bilmişəm ki, bu yazı deyil. Və nəhayət, bu yazdıqlarım əsil mövzu deyil, əslində ona girişin bir məqamıdır. Əsil məramım isə bir az başqadır... ...Bir neçə il bundan əvvəl balaca Elgünün 2-ci sinif "Oxu" kitabını vərəqlə- yərkən çəkilişi primitiv olan bir körpü şəkli nəzərimi cəlb etdi, daha doğrusu əlimin altından sivişib keçdi, mən tez əl saxladım və onu "tutdum". Nə görsəm yaxşıdır? Elə 49 Cənub həsrəti bil məni ildırım vurdu, inanmadım ki, bu o idi, 30-40 il əvvəl arzulayıb axtardığım, cənub həsrətinin bir parça əksi idi ki, o gəlib 2-ci sinfin "Oxu" kitabında "üzə çıx- mışdı". Nə qədər adı çəkilsə də tağları mənə "gəl-gəl" deyirdi. Bəli, bu Xudafərin kör- püsü idi. O anda ikinci şimşək mənim bey- nimdə çaxdı, özümü Xudafərinin üstündə hiss etdim. Ancaq nə fayda? Ancaq, çox heyif, bu xəyal idi. Onda həqiqətən könlüm keçmək istədi Xudafərindən, əgər keçsə idim hər şey bitmişdi. Nə yaxşı ki, keçmədim, keçsə idim onda şeir adlandırdığımız o ilahi hiss də keçib getmişdi. Keçə bilmədiyim bu dəfə mənim- çün yaxşı oldu - hisslərim çilik-çilik olub vərəqə səpələndi, daha doğrusu "Xudafərin dastanı" adlı bir nağıl yarandı ki, buna da şükür: Şaxıyaraq şimşək kimi Ulu tarın qəmli simi Çatıb qovuşmağın dəmi , Könlüm keçmək istər Xudafərindən. 50 Əvəz Müəllim Həqiqəti hamı bilsin, Göz yaşımı vüsal silsin Şəhriyarı gözüm görsün Könlüm keçmək istər Xudafərindən. O Güneyi görmək üçün Görüb, deyib-gülmək üçün Lap Təbrizdə ölmək üçün Könlüm keçmək istər Xudafərində Bədxahları yıxmaq üçün, Qardaş əlin sıxmaq üçün. Savalana çıxmaq üçün, Könlüm keçmək istər Xudafərindən. Arzuların yoxdu sayı, Görmək üçün mən o tayı Pozmaq üçün 'Türkmənçayı" Könlüm keçmək istər Xudafərindən. Xoşginaba dəymək üçün Dost qapısın döymək üçün Səhəndə baş əymək üçün Könlüm keçmək istər Xudafərindən. 51 Cənub həsrəti Xudafərin on beş tağlı Üstü Azərbaycan dağlı, İki yüz il yolu bağlı Könlüm keçmək istər Xudafərindən. Cənub qızı - qələm qaşlı Rübabəni gözü yaşlı Ağlar qoyan başı daşlı Könlüm keçmək istər Xudafərindən Körpələrin yuxusunda Çiçəklərin qoxusunda Lap Elgünün "Oxu"sunda Könlüm keçmək istər Xudafərindən. Eh-ey! Vətən oğulları Dəyişdirin ağılları Pozun köhnə nağılları Könlüm keçmək istər Xudafərindən. Aranı kəsən bədhaqlar, Yerdə qalmaz bu nahaqlar Müəllimi sözü haqlar Könlüm keçmək istər Xudafərindən... 52 Əvəz Müəllim Vəssəlam, hələlik deyirəm Cənuba. An- caq bu dəm xəyalıma yenə rəhmətlik Şəh- riyar gəldi; o taydan bu taya həsrətlə baxır, bu taydan o taya isə cənub gözəli, gözü yaşlı Rübabə... Deməli, çox güman ki, cənuba təkrar "səfərimiz" bitməz qaldı. 53 Cənub həsrəti TƏBRİZİN KÜÇƏLƏRİNDƏ UYUYAN «QARAGİLƏ» "Xudafərin dastanı" qələmə gələn anlarda təbii olaraq Cənub qızı Rübabə xanım da o dastanda yad- daşımın səhifələrində canlanmışdı: ...Cənub qızı, qələm qaşlı, Rübabəni gözü yaşlı, Ağlar qoyan başı daşlı Könlüm keçmək istər Xudafərindən. İndi imkan olsa, Xudafərindən o taya keçib, Təbrizin küçələrində "Qaragiləni axtarmaq istərəm - ona həsrət qalmış Rübabə kimi. Yəqin ki, o küçələrin hansısa birində "dəfn olub" uyuyur Qaragilə. Və yəqin ki, mərhum Rübabə Muradovanın da ruhu indi "Qaragilənin ruhu" ilə yanaşı uçub, dolaşır Təbrizin küçələrində. Rübabə göz açanda Təbrizli dünyaya göz açdı, ancaq onsuz qaldı, onunla böyümədi. Təbriz böyüdü amma, "o böyümədi". O yurda köçmək və orada bu dünyadan köçmək arzusu ilə köçdü dünyadan. 54 Əvəz Müəllim Təbrizin Quzeydə ki, Qaragiləsinin "Leyli - Məcnun əhvalatını" nəhayət, mən musiqi alətlərinin sevgisində hiss eləyib gördüm. Kaman və ona sürtüşüb- sürtünərək, sevgisini aşkar edib yaşayan Kamanə. Bunlar vəfalı aşiq olmaq etibarilə daima bir- birinin başına dolaşır və öz eşq sızıltılarını- "əlləri çatmayan arzularını" bir- birinə sıxılıb-sürtülüb əzab verməklə ətrafdakılara bəyan edirlər. (nəzər - diqqəti cəlb etmədən). Mən uzun illər: uşaqlıq və erkən gənclik illərində Rübabənin yanıqlı səsinə, o səsin yanmış məqamına uymuşam. Ancaq uzun illər bu oxu ifasındakı qeyri-adiliyi yoza bilməmişəm. Sonralar aydın olub ki, belə qeyri-tə- biilik məhz o səsin qovrulub, yanıb- yaxılmasında imiş. Və bu yanğının alovun- da özü kiminsə "Qaragilə"si olan Rübabə, Təbrizdəki "Qaragilə"sinə həsrət qalan aşiq kimi öz əbədi nəğməsini oxuyurmuş bizmçün. Yəni bu ifaların səbəbi əlçatmaz, ün-yetməz bir eşq imiş, necə ki, bizlər də Yüklə 0,77 Mb. Dostları ilə paylaş:
|