Microsoft Word Cor 5 2col doc
Yüklə 3,17 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Sözle me hükümlerine uymamak
- Yetkinin keyfî kullanımı
21 ...herhangi bir özgürlükten mahrumiyet uygulamasının yalnızca ulusal hukuka esas ve usul olarak uyması de il, aynı zamanda ki inin keyfî uygulamalardan korunmasına ili kin hükümler bulunan Sözle menin 5. Maddesinin amacına da uygun olması gerekir. 16 Ulusal makamların alıkoyma uygulamasıyla ilgili bir gerekçe gösteremedikleri durumlarda, A HM, 5. Madde 1. Paragraf hükümlerinin ihlâl edildi i kararını verecektir. Denizci ve Di erleri-Kıbrıs davasında, ba vuru sahipleri, di er taleplerinin yanı sıra, tutuklanmaları için kendilerine hiçbir gerekçe bildirilmedi ini iddia etmi lerdir. A HM de ilgili devletin ba vuru sahiplerinin yakalanmaları ve alıkoyulmalarıyla ilgili olarak hukuka uygun davranmadı ından hareketle, 5. Madde 1. Paragraf hükümlerinin ihlâl edildi ini tespit etmi tir. 17 16 28 Mayıs 1998. 17 23 Mayıs 2001. Sözle me hükümlerine uymamak Sözle menin 5. Madde 1. Paragrafında belirtilenler haricinde, ulusal düzeyde yasal gerekçelere dayandırılan bir özgürlükten mahrumiyet uygulaması, 5. Madde 1. Paragraf hükümleriyle ters dü ece i için kesinlikle “hukuka aykırı” bulunacaktır. Alıkoyulma amacının yargılama olmadı ı durumlarda, zanlılara kar ı önleyici tedbir alınması eklinde gerekçeler kabul edilemez. 18 Bu tür bir özgürlükten mahrumiyet uygulaması, her ne kadar ulusal düzeyde yasal olsa da 5. Madde 1. Paragrafa ters dü er. Ancak, özgürlükten mahrumiyet uygulamasının Sözle mede öngörülen gerekçelere dayandırıldı ı hallerde bile, Sözle me bu uygulamanın toplam süresinin kabul 18 J ius-Litvanya davası. 22 edilebilirli i açısından sınırlayıcı olarak de erlendirilebilir. Bu durum, 5. Madde 3. Paragrafta, davası devam eden ki ilerin alıkoyulma halinin devamıyla ilgili hükümde, davanın mahkeme tarafından makul bir sürede görü ülmesi artıyla ortaya konmu tur. Sınır dı ı ya da ba ka bir ülkeye iade edilmek ve ilgili i lemlerin gerçekle tirilmesi için alıkoyulan ki ilerin durumunda ise bu hüküm, ilgili mercilerin gerekli titizli i göstermesi yükümlülü ünü getirmektedir. Yetkinin keyfî kullanımı Özgürlükten mahrumiyet uygulamasına yetki veren bir ulusal kanunun bu tür itirazlara yol açmaması ve bu ulusal kanunun di er açılardan tamamen Avrupa nsan Hakları Sözle mesiyle uyumlu olması halinde bile, bu kanunun belli artlarda uygulanması, keyfîyet unsuru içerebilece i için hukuka uygun addedilmeyebilir. Bu tespit, bir özgürlükten mahrumiyet uygulaması gerçekten gerekli olmadı ı hallerde bu do rultuda yetki kullanılması durumunda ya da bu uygulama yasadı ı bir amaca yönelik oldu unda kesinlikle geçerli olacaktır. lk duruma örnek olarak Witold Litwa-Polonya 19 davası verilebilir. Bu davada, bir gözü tamamen kör, di er gözü ise görme yetene ini önemli ölçüde yitirmi bir ki i, sarho bir ekilde, kendisine ait gönderilerin bulundu u paketlerin açılarak içindekilerin bo altıldı ı ikayetinde bulundu u posta idaresi görevlilerine saldırgan davranı lar göstermesi sebebiyle, posta görevlilerince ça rılan polis tarafından bir ayıltma merkezine kapatılmı tır. Ancak, her ne kadar ba vuru sahibinin alıkoyulması 5. Madde 1. Paragraf (e) fıkrası hükümlerine uygun – alkoliklerin alıkonulması – bir gerekçeyle gerçekle tirilmi olsa da ki inin kendisi ya da kamu için tehdit unsuru olu turmaması, âmâ olması ve daha ziyade karı ık bir durumun söz 19 4 Nisan 2000. 23 konusu olması sebebiyle, bu örnekte alıkoyma yetkisinin kullanılması net bir ekilde gereksizdir. Ayrıca, kanunlarda bu tür bir madde etkisi altında olan ki ilere ne ekilde muamele edilece ine dair daha az zalim tedbirlere ili kin hükümler de bulunmaktadır. Örne in, bu ki inin bir sa lık kurumuna sevk edilmesi ya da evine gönderilmesi gibi. Bu davada ise bu tedbirlerin hiç dikkate alınmadı ı görülmektedir. Sonuç olarak, bu örnekte özgürlükten mahrumiyet uygulaması, formel hukukî zemine ra men yetkinin keyfî kullanımına dönü mü tür ve bu haliyle hukuka aykırıdır. Benzer bir sonuç, örne in, daha önceden zaten polisin tanıdı ı bir ki inin o anda üzerinde kimli i bulunmadı ı gerekçesiyle kimlik tespiti amacıyla alıkoyulması do rultusunda yetki kullanılması hali için de geçerlidir. Bu tür durumlarda ısrarla ve gereksiz bir ekilde yetki kullanımı keyfî olarak de erlendirilir. Bu tür bir gerekçesiz yetki kullanımı, Tsirlis ve Kouloumpas-Yunanistan 20 davasında da görülmektedir. Bu davada aslen iki Yehova ahidi olan ba vuru sahipleri, kendilerine askerlik görevlerini yapmak üzere celp gönderilmi olmasına ra men, birliklerine katılmayı ve askerî üniformayı giymeyi reddettikleri için itaatsizlik gerekçesiyle hüküm giyerek hapse atılmı lardır. Ba vuru sahipleri sürekli olarak din adamı olduklarını ve bu sebeple de askerlik hizmetinden muaf olduklarını söylemi lerdir. Bu tür bir muafiyetin Yehova ahitleri için uygulanmasına ili kin Yunan yüksek idare mahkemesi içtihadı olmasına ra men, Avrupa nsan Hakları Mahkemesi, ba vuru sahiplerinin davasını inceleyen askerî mahkemelerin bu içtihadı kasten görmezden geldi ini tespit etmi tir. Bu artlar altında, ba vuru sahipleri hakkında yürütülen ve bu ki ilerin özgürlüklerini yitirmeleriyle sonuçlanmı olan takibat, 5. Madde 1. Paragraf hükümleri çerçevesinde keyfî ve dolayısıyla 20 29 Mayıs 1997. Yüklə 3,17 Kb. Dostları ilə paylaş:
|